Στην Κέα ίσχυε το "Κείον νόμιμον", εθιμικός κανόνας σύμφωνα με τον οποίο όσοι υπερέβαιναν το 70ο έτος ηλικίας έπιναν εκουσίως κώνειο (ενδημικό φυτό της Κέας), ώστε να μη συνεχίζουν να επιβαρύνουν το σύνολο, εφόσον δεν μπορούσαν να συμμετέχουν σε αυτό παραγωγικά. Η τελετουργική αυτή αυτοκτονία επιβίωσε ως έθιμο μέχρι και τις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ.
...Μήπως πλησιάζει η ώρα επαναφοράς ενός αρχαίου νόμου από την κυβέρνηση;
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Ελλάδα: Ομηρος οικονομικών δολοφόνων. Του Στ. Κούλογλου
Οι τελευταίες ειδήσεις από την πρώτη χώρα προτεκτοράτο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν αναμενόμενες. Ενώ η Ελλάδα ετοιμάζεται να βγει στην γύρα για νέο δάνειο, ένας από τους οίκους αξιολόγησης, τους νέους αφέντες του πλανήτη, υποβάθμισε προχθές τέσσερις ελληνικές τράπεζες. Μόλις χθες, δύο ακόμη οίκοι "αξιολόγησης" έσπρωξαν την χώρα ακόμη πιο βαθιά μέσα στο τάφο: ο οίκος Standard & Poor's ανακοίνωσε ότι ενδέχεται να υποβαθμίσει την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας ενώ ειδικός του οίκου Moody's συμπλήρωσε ότι « μια νέα υποβάθμιση .. είναι πιθανή εντός ενός μήνα».
Οι κινήσεις των τριών οίκων εκτόξευσαν τα επιτόκια με τα οποία θα πρέπει να δανεισθεί η Ελλάδα. Ολα πλέον κρέμονται σε μια κλωστή και εξαρτώνται από ένα νεύμα ή μια δήλωση των απεσταλμένων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κλπ. που ήταν αυτές τις μέρες στην Αθήνα για να ελέγξουν την ελληνική οικονομία. Αυτό το "μικτό κλιμάκιο" ζήτησε από την κυβέρνηση νέο πακέτο πρόσθετων μέτρων ύψους 3,5 δισ. ευρώ που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερες περικοπές στην υγεία, την εκπαίδευση και τους μισθούς. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά: είναι πλέον όμηρος των οικονομικών δολοφόνων.
Στο βιβλίο του Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου, ο Τζoν Πέρκινς περιγράφει «από τα μέσα» τον μηχανισμό πολιτικής και υποδούλωσης φτωχών χωρών από τις ΗΠΑ. Ο Πέρκινς δούλευε τη δεκαετία του '70 για λογαριασμό μιας εταιρείας μελετών, η οποία συνεργαζόταν με την κυβέρνηση της Ουάσινγκτον, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, που υποτίθεται ότι είχε σκοπό της να βοηθήσει την ανάπτυξη των χωρών του Τρίτου Κόσμου.
Το μεγάλο όπλο των οικονομικών δολοφόνων ήταν το εξωτερικό χρέος. Ο Πέρκινς και οι συνάδελφοί του πήγαιναν σε μια χώρα-στόχο, συναντούσαν τον Πρόεδρο της και του πρότειναν μεγάλα έργα για τον εκσυγχρονισμό της. Οι ιθαγενείς δεν έπρεπε να ανησυχούν για το γεγονός ότι δεν είχαν χρήματα για την εκτέλεση των έργων: η Παγκόσμια Τράπεζα ήταν έτοιμη να τους χορηγήσει πλουσιοπάροχα δάνεια, αν και γνώριζε πολύ καλά ότι δεν μπορούσαν να αποπληρωθούν. Σε λίγα χρόνια, τα δάνεια αυτά είχαν καταστήσει τη χώρα όμηρο των διεθνών οικονομικών κύκλων και της αμερικανικής κυβέρνησης.
Η τελευταία είχε πλέον στο χέρι την υπερχρεωμένη χώρα, υποχρεώνοντάς την να ακολουθεί πιστά την εξωτερική της πολιτική. Από την πλευρά τους, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλλαν αυστηρότατα μέτρα λιτότητας, που προκαλούσαν ύφεση και μεγαλύτερη φτώχεια, ενώ συνοδεύονταν από μέτρα περιορισμού του δημόσιου τομέα και εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Λίγο πριν την πλήρη κοινωνική και οικονομική κατάρρευση, οι μεγάλες διεθνείς εταιρείες αγόραζαν μπιτ παρά τις δημόσιες επιχειρήσεις. Κάπως έτσι στη Βολιβία ιδιωτικοποιήθηκε ακόμη και το νερό της βροχής.
Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά μόνο οι τεχνικές έχουν αλλάξει. Το εξωτερικό χρέος παραμένει το βασικό όπλο εκβιασμού. Η πρόοδος των επικοινωνιών και η πλήρης επικράτηση σε παγκόσμιο επίπεδο της ασυδοσίας των αγορών έχουν φέρει στο προσκήνιο και άλλους παίκτες, όπως π.χ. η Goldman Sachs.
Η συγκεκριμένη τράπεζα και οι όμοιές της, μαζί με τους διάφορους οίκους που με ύφος αυθεντίας αξιολογούν εθνικές οικονομίες, έχουν μεγάλες ευθύνες για το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να διαμορφώνει τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και, όπως παλιότερα η Παγκόσμια Τράπεζα και οι οικονομικοί δολοφόνοι, να επισκέπτεται τους ηγέτες των ευάλωτων χωρών.Σύμφωνα με τους «New York Times», μια αποστολή της Goldman Sachs, με επικεφαλής το νούμερο δύο της τράπεζας Gary Cohn, έφθασε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2009. Η Goldman Sachs, έγραψε η γαλλική «Liberation», «αισθανόταν περίπου σαν στο σπίτι της», ενώ ο Gary Cohn είχε συναντήσει τουλάχιστον δύο φορές τον Έλληνα πρωθυπουργό. H τράπεζα προσφέρθηκε να βοηθήσει για την ελάφρυνση του ελληνικού ελλείμματος, που μόλις είχε ανακοινωθεί ότι πλησίαζε το 13%.
Αυτό δεν εμπόδισε την ίδια τράπεζα να αφήσει να διαρρεύσει τον Ιανουάριο, μέσω των «Financial Times», ότι η Κίνα αρνήθηκε να αγοράσει 25 δισ. ευρώ του ελληνικού δανείου, όπως είχε προτείνει στο Πεκίνο η Goldman Sachs. Η είδηση ήταν αστεία, καθώς κανένα κράτος δεν αγοράζει 25 δισ. ευρώ χρέους μεμιάς, αλλά προκάλεσε διεθνώς την εντύπωση ότι η ελληνική οικονομία καταρρέει. Συγχρόνως, και παρότι δεν είχε σταματήσει να συμβουλεύει την ελληνική κυβέρνηση, η τράπεζα συνιστούσε στους πελάτες της να αγοράσουν ομόλογα που προεξοφλούσαν ότι υπάρχει κίνδυνος με την Ελλάδα.
Έτσι κάπως η Ελλάδα βρέθηκε στα γόνατα από το μεγάλο κερδοσκοπικό παιχνίδι, αναγκασμένη να δανείζεται με δυσθεώρητα επιτόκια. Ύστερα, τη σκυτάλη πήρε η κυρία Μέρκελ και οι σύμμαχοί της στις Βρυξέλλες, που με ποταπό ύφος απαίτησαν από την ελληνική κυβέρνηση να πάρει σκληρά μέτρα, υπό τις τεχνικές οδηγίες του πάντα επίκαιρου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός γύρισε σαν βρεγμένη γάτα στην Αθήνα, παραδεχόμενος ότι ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας είχε εκχωρηθεί.
Στους αντίποδες των προεκλογικών του υποσχέσεων, το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε μια σειρά σκληρά μέτρα που θα μαραζώσουν ό,τι έχει μείνει από την ελληνική οικονομία. Θα ακολουθήσουν και άλλα. Ύστερα, η Ευρώπη θα κοιτάξει να βοηθήσει τη δεινοπαθούσα χώρα με κάποιο έκτακτο πρόγραμμα, στο πλαίσιο του οποίου γερμανικά και ευρωπαϊκά κεφάλαια θα αγοράσουν φθηνά μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, που το πρόγραμμα έκτακτης βοήθειας θα έχει επιβάλλει να ιδιωτικοποιηθούν.
Οι κινήσεις των τριών οίκων εκτόξευσαν τα επιτόκια με τα οποία θα πρέπει να δανεισθεί η Ελλάδα. Ολα πλέον κρέμονται σε μια κλωστή και εξαρτώνται από ένα νεύμα ή μια δήλωση των απεσταλμένων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κλπ. που ήταν αυτές τις μέρες στην Αθήνα για να ελέγξουν την ελληνική οικονομία. Αυτό το "μικτό κλιμάκιο" ζήτησε από την κυβέρνηση νέο πακέτο πρόσθετων μέτρων ύψους 3,5 δισ. ευρώ που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερες περικοπές στην υγεία, την εκπαίδευση και τους μισθούς. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά: είναι πλέον όμηρος των οικονομικών δολοφόνων.
Στο βιβλίο του Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου, ο Τζoν Πέρκινς περιγράφει «από τα μέσα» τον μηχανισμό πολιτικής και υποδούλωσης φτωχών χωρών από τις ΗΠΑ. Ο Πέρκινς δούλευε τη δεκαετία του '70 για λογαριασμό μιας εταιρείας μελετών, η οποία συνεργαζόταν με την κυβέρνηση της Ουάσινγκτον, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, που υποτίθεται ότι είχε σκοπό της να βοηθήσει την ανάπτυξη των χωρών του Τρίτου Κόσμου.
Το μεγάλο όπλο των οικονομικών δολοφόνων ήταν το εξωτερικό χρέος. Ο Πέρκινς και οι συνάδελφοί του πήγαιναν σε μια χώρα-στόχο, συναντούσαν τον Πρόεδρο της και του πρότειναν μεγάλα έργα για τον εκσυγχρονισμό της. Οι ιθαγενείς δεν έπρεπε να ανησυχούν για το γεγονός ότι δεν είχαν χρήματα για την εκτέλεση των έργων: η Παγκόσμια Τράπεζα ήταν έτοιμη να τους χορηγήσει πλουσιοπάροχα δάνεια, αν και γνώριζε πολύ καλά ότι δεν μπορούσαν να αποπληρωθούν. Σε λίγα χρόνια, τα δάνεια αυτά είχαν καταστήσει τη χώρα όμηρο των διεθνών οικονομικών κύκλων και της αμερικανικής κυβέρνησης.
Η τελευταία είχε πλέον στο χέρι την υπερχρεωμένη χώρα, υποχρεώνοντάς την να ακολουθεί πιστά την εξωτερική της πολιτική. Από την πλευρά τους, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλλαν αυστηρότατα μέτρα λιτότητας, που προκαλούσαν ύφεση και μεγαλύτερη φτώχεια, ενώ συνοδεύονταν από μέτρα περιορισμού του δημόσιου τομέα και εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Λίγο πριν την πλήρη κοινωνική και οικονομική κατάρρευση, οι μεγάλες διεθνείς εταιρείες αγόραζαν μπιτ παρά τις δημόσιες επιχειρήσεις. Κάπως έτσι στη Βολιβία ιδιωτικοποιήθηκε ακόμη και το νερό της βροχής.
Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά μόνο οι τεχνικές έχουν αλλάξει. Το εξωτερικό χρέος παραμένει το βασικό όπλο εκβιασμού. Η πρόοδος των επικοινωνιών και η πλήρης επικράτηση σε παγκόσμιο επίπεδο της ασυδοσίας των αγορών έχουν φέρει στο προσκήνιο και άλλους παίκτες, όπως π.χ. η Goldman Sachs.
Η συγκεκριμένη τράπεζα και οι όμοιές της, μαζί με τους διάφορους οίκους που με ύφος αυθεντίας αξιολογούν εθνικές οικονομίες, έχουν μεγάλες ευθύνες για το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να διαμορφώνει τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και, όπως παλιότερα η Παγκόσμια Τράπεζα και οι οικονομικοί δολοφόνοι, να επισκέπτεται τους ηγέτες των ευάλωτων χωρών.Σύμφωνα με τους «New York Times», μια αποστολή της Goldman Sachs, με επικεφαλής το νούμερο δύο της τράπεζας Gary Cohn, έφθασε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2009. Η Goldman Sachs, έγραψε η γαλλική «Liberation», «αισθανόταν περίπου σαν στο σπίτι της», ενώ ο Gary Cohn είχε συναντήσει τουλάχιστον δύο φορές τον Έλληνα πρωθυπουργό. H τράπεζα προσφέρθηκε να βοηθήσει για την ελάφρυνση του ελληνικού ελλείμματος, που μόλις είχε ανακοινωθεί ότι πλησίαζε το 13%.
Αυτό δεν εμπόδισε την ίδια τράπεζα να αφήσει να διαρρεύσει τον Ιανουάριο, μέσω των «Financial Times», ότι η Κίνα αρνήθηκε να αγοράσει 25 δισ. ευρώ του ελληνικού δανείου, όπως είχε προτείνει στο Πεκίνο η Goldman Sachs. Η είδηση ήταν αστεία, καθώς κανένα κράτος δεν αγοράζει 25 δισ. ευρώ χρέους μεμιάς, αλλά προκάλεσε διεθνώς την εντύπωση ότι η ελληνική οικονομία καταρρέει. Συγχρόνως, και παρότι δεν είχε σταματήσει να συμβουλεύει την ελληνική κυβέρνηση, η τράπεζα συνιστούσε στους πελάτες της να αγοράσουν ομόλογα που προεξοφλούσαν ότι υπάρχει κίνδυνος με την Ελλάδα.
Έτσι κάπως η Ελλάδα βρέθηκε στα γόνατα από το μεγάλο κερδοσκοπικό παιχνίδι, αναγκασμένη να δανείζεται με δυσθεώρητα επιτόκια. Ύστερα, τη σκυτάλη πήρε η κυρία Μέρκελ και οι σύμμαχοί της στις Βρυξέλλες, που με ποταπό ύφος απαίτησαν από την ελληνική κυβέρνηση να πάρει σκληρά μέτρα, υπό τις τεχνικές οδηγίες του πάντα επίκαιρου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός γύρισε σαν βρεγμένη γάτα στην Αθήνα, παραδεχόμενος ότι ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας είχε εκχωρηθεί.
Στους αντίποδες των προεκλογικών του υποσχέσεων, το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε μια σειρά σκληρά μέτρα που θα μαραζώσουν ό,τι έχει μείνει από την ελληνική οικονομία. Θα ακολουθήσουν και άλλα. Ύστερα, η Ευρώπη θα κοιτάξει να βοηθήσει τη δεινοπαθούσα χώρα με κάποιο έκτακτο πρόγραμμα, στο πλαίσιο του οποίου γερμανικά και ευρωπαϊκά κεφάλαια θα αγοράσουν φθηνά μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, που το πρόγραμμα έκτακτης βοήθειας θα έχει επιβάλλει να ιδιωτικοποιηθούν.
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Το σενάριο της κρίσης του ευρώ μου θυμίζει το παιχνίδι του παπά!
Το παιχνίδι για όποιους δέ ξέρουν είναι με τρία χαρτιά και εσύ (ο τυχερός) προσπαθείς να βρείς τον παπά (ρήγα βαλέ ή ότι άλλο) αφού στα ανακατεύει μπρος σου ο παπατζής!
Λοιπόν η ομάδα του παπατζή αποτελείται από 3 - 4 άτομα συνήθως. Τον παπατζή, τον τσιλιαδόρο και τους δύο που το παίζουν πελάτες σαν εσένα και πού ο ένας σίγουρα έπαιζε πριν από σένα και κέρδιζε!
Περαστικός εσύ κοιτάς που κερδίζει και αποκρίνεσαι "Τί κάνετε εδώ ρε παιδιά πως παίζουμε? "Ο πελάτης ή ο άλλος που δέ παίζει ακόμη σε φτιάχνει λέγοντάς σου πως ο παπατζής είναι χαζός και κοίτα να δείς πόσα μάζεψε ο άλλος κλπ και εγώ ξέρω πως ο παπάς που ψάχνουμε είναι το τσαλακωμενο χαρτί και τελος πάντων ψήνεσαι να παίξεις!
Ο παπατζής σου δίνει 2 - 3 γύρους και κερδίζεις, φωνάζει, βρίζει και εσύ γλυκαίνεσαι και βάζεις μεγαλύτερα ποσά. Τότε μόλις βγάλεις από το πορτοφόλι σου το αξιοσέβαστο ποσό για να διπλασιάσεις και τα ακουμπάς πάνω στο τραπέζι τρέχει ο τσιλιαδόρος και φωνάζει ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ τα μαζεύουν όλα από μπρος σου πριν καταλάβεις ενώ ο άλλος "πελάτης" σε τραβάει να φύγεις για το καλό σου μακριά και του λές και ευχαριστώ!
...
Ηταν λοιπόν οι "ελεύθερα" ή τουλάχιστον με ίσους σχετικά όρους ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους οικονομίες της Γαλλίας - Γερμανίας - Ιταλίας και μας λέγαν πως τα επιτεύγματά τους ΔΕΝ είναι λόγω του μεγέθους! της τεχνογνωσίας! της παιδείας! της κοινωνικής στήριξης αλλά χάρη στην ελεύθερη και ιδιωτική αγορά...Το πιστεύουν λοιπόν οι άλλες χώρες και αρχίζουν να παίζουν με τους δικούς του κανόνες! και στην αρχή να τα επιτόκια τα χαμηλά, να οι επιδοτήσεις ,να τα δάνεια και οι επενδύσεις και εσείς πιστεύετε πως είναι αληθινά οπώτε βάζεις στο παιχνίδι όλο περισσότερα. Ιδιωτικοποιείς συγκοινωνίες, δρόμους, γέφυρες, λιμάνια, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο... Βλέπεις κάτι να κινείται αλλά δέ σου είναι αρκετά...Βάζεις λοιπόν μέσα στις επενδύσεις των μετοχών πρίν ανεβούνε κιάλλο όπως σου λένε οι φίλοι σου οι Αμερικάνοι οι Άγγλοι και λοιποί και θές πιό γρήγορα πιό πολλά! Η ανάπτυξή σου λένε δέν είναι αρκετή και μάλλον φταίει το νόμισμά σου! δέν είναι σταθερό για να ΕΡΘΟΥΝ οι επενδύσεις... και εσύ παίρνεις απο τα δικά τους τότε σάν χάρη επειδή είναι πιό ελεύθερο και σταθερό! και αφήνεις ελεύθερους τους κανόνες εισόδου εξόδου κεφαλαίων από την χώρα σου!
Τότε σκάει μύτη ο τσιλιαδόρος και φωνάζει ΚΡΙΣΗ και οι Γάλλοι Γερμανοί Ιταλοί Άγγλοι Αμερικάνοι πέρνουν τη μπάνγκα και τρέχουν να φύγουν μακρυά ενώ σου ρίχνουν και μια τρικλοποδιά.
Και όταν σε πιάσει η κρίση εσύ δέ μιλάς γιατί πιστεύεις πως φταις που δέ πούλησες περισσότερα νωρίτερα όταν κέρδιζες.
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Θανατηφόρα πτώση από σκαλωσιά για 42χρονο εργάτη
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=134090&cid=4
Την ώρα της πτώσης, ο άτυχος άνδρας προσπαθούσε να στερεώσει σκαλωσιά σε οικοδομή στον Παλαμά Καρδίτσας.
Για άγνωστο λόγο έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο κενό.
Βαριά τραυματισμένος, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Καρδίτσας, όπου, λίγο αργότερα, υπέκυψε στα τραύματά του.
Προανάκριση για τις συνθήκες και τα αίτια του δυστυχήματος διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Παλαμά.
Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 12 Μαΐου 2010, 16:54
ΝΑ ΔΩ ΣΤΑ 65 ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΣΤΗ ΣΚΑΛΩΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Την ώρα της πτώσης, ο άτυχος άνδρας προσπαθούσε να στερεώσει σκαλωσιά σε οικοδομή στον Παλαμά Καρδίτσας.
Για άγνωστο λόγο έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο κενό.
Βαριά τραυματισμένος, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Καρδίτσας, όπου, λίγο αργότερα, υπέκυψε στα τραύματά του.
Προανάκριση για τις συνθήκες και τα αίτια του δυστυχήματος διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Παλαμά.
Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 12 Μαΐου 2010, 16:54
ΝΑ ΔΩ ΣΤΑ 65 ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΣΤΗ ΣΚΑΛΩΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Περί Εξουσίας και Αντιεξουσίας, Εξέγερσης και Λογικής
Κείμενο πολίτη που μοιράστηκε σε συγκέντρωση και πορεία που έγινε στις 6 Μαΐου στα Γιάννενα, με συμμετοχή εργατικών σωματείων, ΕΛΜΕ, φοιτητικών συλλόγων κλπ. Βάζει τα πράγματα στη θέση τους σε σχέση με το πώς ενεργούν οι εξεγερμένοι και η εξουσία.
Όσοι από εμάς έχουν πέσει στη μαυρίλα της συλλογικής ευθύνης, ας το διαβάσουν.
Περί Εξουσίας και Αντιεξουσίας, Εξέγερσης και Λογικής
Για να τελειώνουμε με τη συστηματική διαστρέβλωση κάποιων εννοιών και με τις παγίδες που αυτή κρύβει, στις οποίες πέφτει ένα μέρος της κοινωνίας και όσων αντιστέκονται.
Η εξουσία αναγνωρίζει ως “γενικό συμφέρον” το δικό της συμφέρον. Ο,τι αντίκειται στο γενικό συμφέρον είναι παραλογισμός και παραφροσύνη και αντίστροφα, ο παραλογισμός και η παραφροσύνη βλάπτουν το γενικό συμφέρον. Επομένως, η εξουσία θεωρεί την εξέγερση ως μια πράξη παραφροσύνης: αφού αντίκειται στα συμφέροντα των εξουσιαστών, άρα, κατά το δικό τους τρόπο θεώρησης, στο γενικό συμφέρον, συνεπάγεται ότι είναι κάτι το παράλογο, καθαρή παραφροσύνη. Και αντίστροφα: ο,τι είναι παραφροσύνη είναι απειλή για την καθεστηκυία τάξη και το γενικό συμφέρον και, εν δυνάμει τουλάχιστον, εξέγερση.
Άρα, κατά την εξουσιαστική λογική, όσο πιο πολύ εξεγείρονται οι άνθρωποι τόσο πιο παράφρονες γίνονται, τόσο πιο πολύ παραλογίζονται και προβαίνουν στις ανάλογες πράξεις, πράξεις τυφλής βίας, αναίτιων καταστροφών, πράξεις που μπορεί να έχουν ως θύματα ανυποψίαστους αθώους.
Η λογική της αντιεξουσίας δε μπορεί παρά να είναι διαμετρικά αντίθετη: σε μια διαιρεμένη κοινωνία δεν υπάρχει γενικό συμφέρον παρά μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Κάθε μέρος της κοινωνίας, είτε εξουσιαστές είτε υφιστάμενοι την εξουσία, δρα λογικά όσον αφορά τα δικά του συμφέροντα. Όταν αποτυγχάνει να δράσει λογικά, δρα ενάντια στα ίδια τα συμφέροντά του. Συνεπώς οι εξουσιαστές δρουν λογικά για να προασπίσουν τα προνόμιά τους και αυτοί που υφίστανται την εξουσία των πρώτων δρουν εξίσου λογικά για να τους αντισταθούν και να χειραφετηθούν, διαφορετικά πέφτουν ακόμη πιο πολύ θύματα αυτών.
Για παράδειγμα, οι εξεγερμένοι και δη, οι συνειδητοί αντιεξουσιαστές, δε θα προβούν σε πράξεις που θα υποσκάψουν το ίδιο το κίνημά τους, που θα εμποδίσουν και άλλους καταπιεσμένους και εκμεταλλευμένους να ενωθούν μαζί τους. Αν και όταν ασκήσουν βία, αυτή δε θα είναι ούτε τυφλή ούτε άσκοπη αλλά θα έχει συγκεκριμένους λόγους και αιτίες και θα κατευθύνεται σε συγκεκριμένους στόχους, τέτοιους που η άσκηση αυτής της εξεγερτικής βίας να εκφράζει το κοινό αίσθημα όσο το δυνατόν περισσότερων καταπιεσμένων και να απειλεί τους εξουσιαστές και τα όργανά τους – όχι τους εξουσιαζόμενους. Με λίγα λόγια, οι εξεγερμένοι δρουν λογικά.
Η εξουσία διαχέει και επιβάλλει ποικιλότροπα την αντίληψή της για το γενικό συμφέρον. Οι άνθρωποι από μικρά παιδιά γαλουχούνται με αυτή την αντίληψη και πολλοί την αποδέχονται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Γι' αυτό οι εξεγέρσεις στα πρώτα τους βήματα μπορεί να κινούνται αδέξια και σπασμωδικά, όχι εντελώς λογικά – αλλά η ίδια η Ανάγκη που κανείς δε μπορεί να προσποιείται ότι την αγνοεί, θα έρθει να δείξει με τον πιο καθαρό και αδιαμφισβήτητο τρόπο ποιοι πρέπει και ποιοι δεν πρέπει, ποιοι συμφέρει και ποιοι δε συμφέρει να είναι οι στόχοι των εξεγερμένων. Καθώς η εξέγερση εξαπλώνεται, γίνεται όλο και πιο λογική, δρα με σχέδιο, οργανώνεται και διαμορφώνει ένα πρόγραμμα αλλαγών της κρατούσας κατάστασης. Αν δεν το καταφέρει αυτό, τότε σβήνει.
Η εξουσία, μπροστά σε μια κατάσταση πραγματικής, αναπτυσσόμενης και εξαπλούμενης εξέγερσης, αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα: η εξέγερση, σύμφωνα με την εξουσιαστική θεώρηση, πρέπει να είναι χαοτική και παράλογη, οι εξεγερμένοι θα πρέπει να είναι παράφρονες και τελικά να αποδυθούν σε ένα πόλεμο όλων εναντίον όλων. Τα γεγονότα διαψεύδουν αυτή τη θεώρηση: οι εξεγερμένοι ενώνονται και ο πόλεμος όλων εναντίον όλων που ήταν πραγματικά μέχρι τότε η καθημερινότητα των καταπιεσμένων με τον ατομικισμό ως τρόπο ζωής, παραχωρεί τη θέση του στον πόλεμο όλων των καταπιεσμένων εναντίον όλων των καταπιεστών και ταυτόχρονα στην ανακάλυψη εκ νέου του νοήματος και της αξίας της κοινότητας. Ο εκμηδενισμός της επιρροής των εξουσιαστικών αντιλήψεων στην κοινωνία προοιωνίζει τον εκμηδενισμό της ίδιας της εξουσίας, την κατάργηση του συστήματος των ταξικών προνομίων και όλων των μηχανισμών αναπαραγωγής του, την αντικατάστασή του από την αληθινή κοινότητα.
Σε μια τέτοια κατάσταση, όταν η καταστολή ρίχνει λάδι στη φωτιά αντί να τη σβήσει, η εξουσία μόνο μία διέξοδο έχει για να σταθεροποιήσει τη θέση της: να εντείνει τις προσπάθειές της για να ισχυροποιηθεί και πάλι η επιρροή των ιδεών της στην κοινωνία, δηλαδή να πείσει την κοινωνία ότι εξέγερση = παραλογισμός και παραφροσύνη και ότι η λογική είναι το αντίθετο της εξέγερσης. Αλλά πώς να το κάνει όταν η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο, όταν όλο και περισσότερα μέλη της κοινωνίας λογικεύονται και ξεσηκώνονται; Ο μόνος τρόπος είναι να προλάβει τις εξελίξεις σκηνοθετώντας η ίδια το επόμενο στάδιο της εξέγερσης για να την ελέγξει και υπονομεύσει από μέσα. Και αυτή η σκηνοθεσία δε μπορεί παρά να είναι σύμφωνη με τη δική της, εξουσιαστική αντίληψη.
Αυτό θα γίνει με το να ενθαρρύνει ποικιλότροπα, να υποθάλψει, και όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, ακόμη και να σχεδιάσει και εκτελέσει μέσω μυστικών οργάνων της και κατευθυνόμενων εν αγνοία τους ανόητων, πράξεις και ενέργειες που χαρακτηρίζονται από παραφροσύνη και παραλογισμό. Στη συνέχεια, αυτές τις πράξεις θα τις υπερπροβάλλει στα μέσα μαζικής σύγχυσης, ως δήθεν οργανικό κομμάτι του κινήματος, ως “κλιμάκωση της εξέγερσης”, επισκιάζοντας την αληθινή εξέγερση που εξελίσσεται. Σκοπός είναι να πείσει τους καταπιεσμένους ότι αν δεν ήταν τα πρώτα στάδια του αγώνα παράλογα, η συνέχισή του όμως είναι, ότι αν δεν έχουν γίνει ακόμη παράφρονες, οπωσδήποτε θα γίνουν στη συνέχεια. Αν δε μπορεί να πείσει ότι η εξέγερση γενικά ισοδυναμεί με παραφροσύνη, ελπίζει τουλάχιστον να “αποδείξει” ότι καταλήγει αναγκαστικά σε αυτή.
Το σχέδιο πετυχαίνει όταν κάποιοι αποδέχονται το ρόλο του παράφρονα εξεγερμένου για να γίνουν, εν αγνοία τους, οι επόμενοι ανόητοι που θα χρησιμοποιηθούν σε ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον, κάποιοι άλλοι, υπαναχωρούν και συμβιβάζονται με μια μετριασμένη αγωνιστική εθιμοτυπία που μπορεί να γίνει ανεκτή και μάλιστα να προσφέρει άλλοθι δημοκρατικότητας και τέλος, οι περισσότεροι απλά απογοητεύονται ή φοβούνται και γυρίζουν σπίτια τους. Αλλά όχι για πολύ. Η Ανάγκη καθιστά φανερό τον παραλογισμό της απόσυρσης. Οι δρόμοι αργά ή γρήγορα ξαναγεμίζουν. Κάθε νέα κορύφωση του αγώνα ξεσκεπάζει το εξουσιαστικό ψέμμα: οι άνθρωποι μπορούν να παλέψουν για να αποτινάξουν τα δεσμά της κυριαρχίας και εκμετάλλευσης και να ζήσουν μαζί χωρίς να τρελλαθούν. Άρα, τα δείγματα παραφροσύνης που συνοδεύουν ή ακολουθούν τις εξεγέρσεις, δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν, δεν είναι αυτό που φαίνονται, είναι κάτι το ξένο προς τον αγώνα.
Λογική εναντίον παραλογισμού, ενότητα και αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και εκμεταλλευμένων εναντίον κομπάζουσας σεχταριστικής ανοησίας, παραφροσύνης, (κ)αφροσύνης και αλληλο-εξόντωσης – να το κριτήριο για να διακρίνουμε όσα μυρίζουν άρωμα εξέγερσης και αντιεξουσίας από όλα εκείνα που βρωμάνε εξουσία, κρατισμό ή ακόμη και προβοκάτσια.
•Οι τρεις νεκροί υπάλληλοι της Μαρφίν είναι (ήταν) δικοί μας, άνθρωποι του κόσμου της εργασίας και το παιδί της εγκύου που δεν έζησε αυτό τον άθλιο κόσμο, ένα δικό μας παιδί.
•Αυτοί που έκαψαν το υποκατάστημα της Μαρφίν είναι ή προβοκάτορες ή αξιοθρήνητοι ηλίθιοι που νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση ενώ κάνουν αντεπανάσταση. Ο,τι και να είναι όμως, ανοίγουν το δρόμο σε ένα νέο φασισμό (και μάλιστα, με κοινωνική αποδοχή), δηλαδή στο να γίνει το σημερινό σύστημα φανερά αυτό που είναι ήδη ουσιαστικά.
•Ο Βγενόπουλος, αυτό το κυνικό παχύδερμο που φαίνεται σε βίντεο στο διαδίκτυο να προσέρχεται χαμογελαστός (!) εκεί όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι υπάλληλοί του (ενώ ο ίδιος είναι ακόμη ολοζώντανος για να συνεχίζει να πλουτίζει σε βάρος όλων μας), βαρύνεται τουλάχιστον με εγκληματική αμέλεια αφού το υποκατάστημα που υποχρέωσε να λειτουργεί τέτοια μέρα σε τέτοιο σημείο, στερούνταν στοιχειωδών μέσων πυρασφάλειας και πυρόσβεσης.
•Η κτηνώδης καταστολή της χθεσινής, απειλητικά (για την εξουσία) μαζικής και μαχητικής κινητοποίησης στην Αθήνα και αλλού από μια αστυνομία με εξοπλισμό που θα ζήλευε η χούντα, το ξύλο, τα αέρια, οι τραυματισμοί και συλλήψεις, επιχειρήθηκε να περάσουν σε δεύτερη μοίρα από διάφορους επαγγελματίες της παραπληροφόρησης που διέκοψαν την απεργία ελπίζοντας, μάταια, να καλύψουν με τη φλυαρία τους αυτό που κατάλαβαν στο πετσί τους χιλιάδες διαδηλωτές: ότι σε μια ταξική κοινωνία δεν υπάρχει ένα γενικό συμφέρον αλλά, τελική ανάλυση, δύο αντίθετα συμφέροντα. Και ή το ένα θα υπερισχύσει ή το άλλο.
Ιωάννινα, 6 Μαΐου 2010
Ένας συμπολίτης σας και τίποτε άλλο
Περί Εξουσίας και Αντιεξουσίας, Εξέγερσης και Λογικής
Για να τελειώνουμε με τη συστηματική διαστρέβλωση κάποιων εννοιών και με τις παγίδες που αυτή κρύβει, στις οποίες πέφτει ένα μέρος της κοινωνίας και όσων αντιστέκονται.
Η εξουσία αναγνωρίζει ως “γενικό συμφέρον” το δικό της συμφέρον. Ο,τι αντίκειται στο γενικό συμφέρον είναι παραλογισμός και παραφροσύνη και αντίστροφα, ο παραλογισμός και η παραφροσύνη βλάπτουν το γενικό συμφέρον. Επομένως, η εξουσία θεωρεί την εξέγερση ως μια πράξη παραφροσύνης: αφού αντίκειται στα συμφέροντα των εξουσιαστών, άρα, κατά το δικό τους τρόπο θεώρησης, στο γενικό συμφέρον, συνεπάγεται ότι είναι κάτι το παράλογο, καθαρή παραφροσύνη. Και αντίστροφα: ο,τι είναι παραφροσύνη είναι απειλή για την καθεστηκυία τάξη και το γενικό συμφέρον και, εν δυνάμει τουλάχιστον, εξέγερση.
Άρα, κατά την εξουσιαστική λογική, όσο πιο πολύ εξεγείρονται οι άνθρωποι τόσο πιο παράφρονες γίνονται, τόσο πιο πολύ παραλογίζονται και προβαίνουν στις ανάλογες πράξεις, πράξεις τυφλής βίας, αναίτιων καταστροφών, πράξεις που μπορεί να έχουν ως θύματα ανυποψίαστους αθώους.
Η λογική της αντιεξουσίας δε μπορεί παρά να είναι διαμετρικά αντίθετη: σε μια διαιρεμένη κοινωνία δεν υπάρχει γενικό συμφέρον παρά μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Κάθε μέρος της κοινωνίας, είτε εξουσιαστές είτε υφιστάμενοι την εξουσία, δρα λογικά όσον αφορά τα δικά του συμφέροντα. Όταν αποτυγχάνει να δράσει λογικά, δρα ενάντια στα ίδια τα συμφέροντά του. Συνεπώς οι εξουσιαστές δρουν λογικά για να προασπίσουν τα προνόμιά τους και αυτοί που υφίστανται την εξουσία των πρώτων δρουν εξίσου λογικά για να τους αντισταθούν και να χειραφετηθούν, διαφορετικά πέφτουν ακόμη πιο πολύ θύματα αυτών.
Για παράδειγμα, οι εξεγερμένοι και δη, οι συνειδητοί αντιεξουσιαστές, δε θα προβούν σε πράξεις που θα υποσκάψουν το ίδιο το κίνημά τους, που θα εμποδίσουν και άλλους καταπιεσμένους και εκμεταλλευμένους να ενωθούν μαζί τους. Αν και όταν ασκήσουν βία, αυτή δε θα είναι ούτε τυφλή ούτε άσκοπη αλλά θα έχει συγκεκριμένους λόγους και αιτίες και θα κατευθύνεται σε συγκεκριμένους στόχους, τέτοιους που η άσκηση αυτής της εξεγερτικής βίας να εκφράζει το κοινό αίσθημα όσο το δυνατόν περισσότερων καταπιεσμένων και να απειλεί τους εξουσιαστές και τα όργανά τους – όχι τους εξουσιαζόμενους. Με λίγα λόγια, οι εξεγερμένοι δρουν λογικά.
Η εξουσία διαχέει και επιβάλλει ποικιλότροπα την αντίληψή της για το γενικό συμφέρον. Οι άνθρωποι από μικρά παιδιά γαλουχούνται με αυτή την αντίληψη και πολλοί την αποδέχονται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Γι' αυτό οι εξεγέρσεις στα πρώτα τους βήματα μπορεί να κινούνται αδέξια και σπασμωδικά, όχι εντελώς λογικά – αλλά η ίδια η Ανάγκη που κανείς δε μπορεί να προσποιείται ότι την αγνοεί, θα έρθει να δείξει με τον πιο καθαρό και αδιαμφισβήτητο τρόπο ποιοι πρέπει και ποιοι δεν πρέπει, ποιοι συμφέρει και ποιοι δε συμφέρει να είναι οι στόχοι των εξεγερμένων. Καθώς η εξέγερση εξαπλώνεται, γίνεται όλο και πιο λογική, δρα με σχέδιο, οργανώνεται και διαμορφώνει ένα πρόγραμμα αλλαγών της κρατούσας κατάστασης. Αν δεν το καταφέρει αυτό, τότε σβήνει.
Η εξουσία, μπροστά σε μια κατάσταση πραγματικής, αναπτυσσόμενης και εξαπλούμενης εξέγερσης, αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα: η εξέγερση, σύμφωνα με την εξουσιαστική θεώρηση, πρέπει να είναι χαοτική και παράλογη, οι εξεγερμένοι θα πρέπει να είναι παράφρονες και τελικά να αποδυθούν σε ένα πόλεμο όλων εναντίον όλων. Τα γεγονότα διαψεύδουν αυτή τη θεώρηση: οι εξεγερμένοι ενώνονται και ο πόλεμος όλων εναντίον όλων που ήταν πραγματικά μέχρι τότε η καθημερινότητα των καταπιεσμένων με τον ατομικισμό ως τρόπο ζωής, παραχωρεί τη θέση του στον πόλεμο όλων των καταπιεσμένων εναντίον όλων των καταπιεστών και ταυτόχρονα στην ανακάλυψη εκ νέου του νοήματος και της αξίας της κοινότητας. Ο εκμηδενισμός της επιρροής των εξουσιαστικών αντιλήψεων στην κοινωνία προοιωνίζει τον εκμηδενισμό της ίδιας της εξουσίας, την κατάργηση του συστήματος των ταξικών προνομίων και όλων των μηχανισμών αναπαραγωγής του, την αντικατάστασή του από την αληθινή κοινότητα.
Σε μια τέτοια κατάσταση, όταν η καταστολή ρίχνει λάδι στη φωτιά αντί να τη σβήσει, η εξουσία μόνο μία διέξοδο έχει για να σταθεροποιήσει τη θέση της: να εντείνει τις προσπάθειές της για να ισχυροποιηθεί και πάλι η επιρροή των ιδεών της στην κοινωνία, δηλαδή να πείσει την κοινωνία ότι εξέγερση = παραλογισμός και παραφροσύνη και ότι η λογική είναι το αντίθετο της εξέγερσης. Αλλά πώς να το κάνει όταν η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο, όταν όλο και περισσότερα μέλη της κοινωνίας λογικεύονται και ξεσηκώνονται; Ο μόνος τρόπος είναι να προλάβει τις εξελίξεις σκηνοθετώντας η ίδια το επόμενο στάδιο της εξέγερσης για να την ελέγξει και υπονομεύσει από μέσα. Και αυτή η σκηνοθεσία δε μπορεί παρά να είναι σύμφωνη με τη δική της, εξουσιαστική αντίληψη.
Αυτό θα γίνει με το να ενθαρρύνει ποικιλότροπα, να υποθάλψει, και όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, ακόμη και να σχεδιάσει και εκτελέσει μέσω μυστικών οργάνων της και κατευθυνόμενων εν αγνοία τους ανόητων, πράξεις και ενέργειες που χαρακτηρίζονται από παραφροσύνη και παραλογισμό. Στη συνέχεια, αυτές τις πράξεις θα τις υπερπροβάλλει στα μέσα μαζικής σύγχυσης, ως δήθεν οργανικό κομμάτι του κινήματος, ως “κλιμάκωση της εξέγερσης”, επισκιάζοντας την αληθινή εξέγερση που εξελίσσεται. Σκοπός είναι να πείσει τους καταπιεσμένους ότι αν δεν ήταν τα πρώτα στάδια του αγώνα παράλογα, η συνέχισή του όμως είναι, ότι αν δεν έχουν γίνει ακόμη παράφρονες, οπωσδήποτε θα γίνουν στη συνέχεια. Αν δε μπορεί να πείσει ότι η εξέγερση γενικά ισοδυναμεί με παραφροσύνη, ελπίζει τουλάχιστον να “αποδείξει” ότι καταλήγει αναγκαστικά σε αυτή.
Το σχέδιο πετυχαίνει όταν κάποιοι αποδέχονται το ρόλο του παράφρονα εξεγερμένου για να γίνουν, εν αγνοία τους, οι επόμενοι ανόητοι που θα χρησιμοποιηθούν σε ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον, κάποιοι άλλοι, υπαναχωρούν και συμβιβάζονται με μια μετριασμένη αγωνιστική εθιμοτυπία που μπορεί να γίνει ανεκτή και μάλιστα να προσφέρει άλλοθι δημοκρατικότητας και τέλος, οι περισσότεροι απλά απογοητεύονται ή φοβούνται και γυρίζουν σπίτια τους. Αλλά όχι για πολύ. Η Ανάγκη καθιστά φανερό τον παραλογισμό της απόσυρσης. Οι δρόμοι αργά ή γρήγορα ξαναγεμίζουν. Κάθε νέα κορύφωση του αγώνα ξεσκεπάζει το εξουσιαστικό ψέμμα: οι άνθρωποι μπορούν να παλέψουν για να αποτινάξουν τα δεσμά της κυριαρχίας και εκμετάλλευσης και να ζήσουν μαζί χωρίς να τρελλαθούν. Άρα, τα δείγματα παραφροσύνης που συνοδεύουν ή ακολουθούν τις εξεγέρσεις, δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν, δεν είναι αυτό που φαίνονται, είναι κάτι το ξένο προς τον αγώνα.
Λογική εναντίον παραλογισμού, ενότητα και αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και εκμεταλλευμένων εναντίον κομπάζουσας σεχταριστικής ανοησίας, παραφροσύνης, (κ)αφροσύνης και αλληλο-εξόντωσης – να το κριτήριο για να διακρίνουμε όσα μυρίζουν άρωμα εξέγερσης και αντιεξουσίας από όλα εκείνα που βρωμάνε εξουσία, κρατισμό ή ακόμη και προβοκάτσια.
•Οι τρεις νεκροί υπάλληλοι της Μαρφίν είναι (ήταν) δικοί μας, άνθρωποι του κόσμου της εργασίας και το παιδί της εγκύου που δεν έζησε αυτό τον άθλιο κόσμο, ένα δικό μας παιδί.
•Αυτοί που έκαψαν το υποκατάστημα της Μαρφίν είναι ή προβοκάτορες ή αξιοθρήνητοι ηλίθιοι που νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση ενώ κάνουν αντεπανάσταση. Ο,τι και να είναι όμως, ανοίγουν το δρόμο σε ένα νέο φασισμό (και μάλιστα, με κοινωνική αποδοχή), δηλαδή στο να γίνει το σημερινό σύστημα φανερά αυτό που είναι ήδη ουσιαστικά.
•Ο Βγενόπουλος, αυτό το κυνικό παχύδερμο που φαίνεται σε βίντεο στο διαδίκτυο να προσέρχεται χαμογελαστός (!) εκεί όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι υπάλληλοί του (ενώ ο ίδιος είναι ακόμη ολοζώντανος για να συνεχίζει να πλουτίζει σε βάρος όλων μας), βαρύνεται τουλάχιστον με εγκληματική αμέλεια αφού το υποκατάστημα που υποχρέωσε να λειτουργεί τέτοια μέρα σε τέτοιο σημείο, στερούνταν στοιχειωδών μέσων πυρασφάλειας και πυρόσβεσης.
•Η κτηνώδης καταστολή της χθεσινής, απειλητικά (για την εξουσία) μαζικής και μαχητικής κινητοποίησης στην Αθήνα και αλλού από μια αστυνομία με εξοπλισμό που θα ζήλευε η χούντα, το ξύλο, τα αέρια, οι τραυματισμοί και συλλήψεις, επιχειρήθηκε να περάσουν σε δεύτερη μοίρα από διάφορους επαγγελματίες της παραπληροφόρησης που διέκοψαν την απεργία ελπίζοντας, μάταια, να καλύψουν με τη φλυαρία τους αυτό που κατάλαβαν στο πετσί τους χιλιάδες διαδηλωτές: ότι σε μια ταξική κοινωνία δεν υπάρχει ένα γενικό συμφέρον αλλά, τελική ανάλυση, δύο αντίθετα συμφέροντα. Και ή το ένα θα υπερισχύσει ή το άλλο.
Ιωάννινα, 6 Μαΐου 2010
Ένας συμπολίτης σας και τίποτε άλλο
@erat1220
Οι επιχειρήσεις που έχει ο Βγενόπουλος ΠΡΟΫΠΉΡΧΑΝ !!! ΔΕ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΌΝΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ!!! Ο άνθρωπος αυτός και η συνομοταξία του στον "επενδυτικό" τραπεζικό τομέα αγοράζει εταιρείες σε χαμηλή λογιστική αξία! Απολύει κόσμο τις τεμαχίζει και τις πουλάει ξανά σε αυξημένη τιμή ώστε να προκύψει κέρδος για την τράπεζά του. Αλίμονο στους απολυμένους και στις τοπικές κοινωνίες περιοχών που δέν έχουν σημαντικό κέρδος για την λογιστική του εργασία! Αν λοιπόν κάποιος πρόκειται να πεινάσει θα είναι ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...
Οι επιχειρήσεις που έχει ο Βγενόπουλος ΠΡΟΫΠΉΡΧΑΝ !!! ΔΕ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΌΝΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ!!! Ο άνθρωπος αυτός και η συνομοταξία του στον "επενδυτικό" τραπεζικό τομέα αγοράζει εταιρείες σε χαμηλή λογιστική αξία! Απολύει κόσμο τις τεμαχίζει και τις πουλάει ξανά σε αυξημένη τιμή ώστε να προκύψει κέρδος για την τράπεζά του. Αλίμονο στους απολυμένους και στις τοπικές κοινωνίες περιοχών που δέν έχουν σημαντικό κέρδος για την λογιστική του εργασία! Αν λοιπόν κάποιος πρόκειται να πεινάσει θα είναι ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Μέρες Φόβου ή κάτι άλλο?
Παρατήρησα κάτι τον τελευταίο καιρό στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις.
Συνεχώς επαναλαμβάνουν "ψυχραιμία αδέλφια" "να βάλουμε πλάτη" "όχι πανικό" "ησυχία γιατί μας κοιτάνε όλοι" κλπ
Βλέπει και ο πιο καλόπιστος μια αρκετά σημαντική υποστήριξη στο ΠΑΣΟΚ εναντι στην ΝΔ επίσης για να περάσουν τα μέτρα και πλέον με τα τα θλιβερά γεγονότα στην Αθήνα μια υποστήριξει που αναβλύζει προς το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ!
Και τώρα βλέπω το γιατί!
ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ !
Μας φοβούνται όλους πολύ περισσότερο από τι τους φοβόμαστε τους ίδιους τα μάτ και τα τανκς τους μαζί!
Και βλέπω πλέον γιατί
Γιατί το σύστημα προσπαθούσε να στηριχθεί στις δυνάμεις ανακύκλωσης των ίδιων προσώπων και πολιτικών με αποτέλεσμα να τα επιβαρύνει όλα με συνυπευθυνότητα και ανεπάρκεια!
Το μόνο που τους μένει τώρα είναι να στηρίξουν μία ελεγχόμενη όσο το δυνατόν ψευτο εξέγερση για να ελέγχουν και νομιμοποιήσουν τα αποτελέσματά της όσο το δυνατόν καλύτερα για αυτούς (ΜΜΕ - Επιχειρηματίες) !
Προσοχή λοιπόν για προβοκάτσια και φωνακλάδες και αλίμονο σε όποιους πέσουν στην πρώτη γραμμή!
Συνεχώς επαναλαμβάνουν "ψυχραιμία αδέλφια" "να βάλουμε πλάτη" "όχι πανικό" "ησυχία γιατί μας κοιτάνε όλοι" κλπ
Βλέπει και ο πιο καλόπιστος μια αρκετά σημαντική υποστήριξη στο ΠΑΣΟΚ εναντι στην ΝΔ επίσης για να περάσουν τα μέτρα και πλέον με τα τα θλιβερά γεγονότα στην Αθήνα μια υποστήριξει που αναβλύζει προς το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ!
Και τώρα βλέπω το γιατί!
ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ !
Μας φοβούνται όλους πολύ περισσότερο από τι τους φοβόμαστε τους ίδιους τα μάτ και τα τανκς τους μαζί!
Και βλέπω πλέον γιατί
Γιατί το σύστημα προσπαθούσε να στηριχθεί στις δυνάμεις ανακύκλωσης των ίδιων προσώπων και πολιτικών με αποτέλεσμα να τα επιβαρύνει όλα με συνυπευθυνότητα και ανεπάρκεια!
Το μόνο που τους μένει τώρα είναι να στηρίξουν μία ελεγχόμενη όσο το δυνατόν ψευτο εξέγερση για να ελέγχουν και νομιμοποιήσουν τα αποτελέσματά της όσο το δυνατόν καλύτερα για αυτούς (ΜΜΕ - Επιχειρηματίες) !
Προσοχή λοιπόν για προβοκάτσια και φωνακλάδες και αλίμονο σε όποιους πέσουν στην πρώτη γραμμή!
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Καταγγελίες εργαζομενου στη Marfin Bank
Τετάρτη, 05 Μαΐου 2010
"Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους αδικοχαμένους συναδέρφους μου να πω αυτές τις αντικειμενικές αλήθειες. Στέλνω αυτό το μύνημα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα ενημερωτικά sites. Όποιος έχει ακόμα συνείδηση, ας το δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης.
● Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα.
● Το συγκεκριμένο κτίριο δε ...
διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας.
● Κανένα κατάστημα της τράπεζας δε διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό.
● Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Mafrin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους.
● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του.
● Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρόλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ.Βγενόπουλου.
● Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.
● Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά "ή δουλεύεις ή απολύεσαι".
● Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρόλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί.
Επιτέλους κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ.Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο."
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1163959
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Προτοβουλίες που αξίζουν
Σημαντική πρωτοβουλία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, για την ενίσχυση του εισοδήματος της Ελληνικής οικογένειας και της προστασίας του περιβάλλοντος
Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αναλαμβάνει να κάνει την πράσινη ανάπτυξη μια πραγματικότητα για όλους, με σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον και την Ελληνική οικογένεια, δεδομένου ότι -σε συνθήκες οικονομικής κρίσης- θα της παρέχει τη δυνατότητα ουσιαστικής ενίσχυσης του εισόδηματός της κάθε χρόνο για 25 χρόνια.
Ειδικότερα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο απευθύνεται σε κάθε οικογένεια που διαθέτει μια ταράτσα ή στέγη από 50 έως 150 τετραγωνικά μέτρα και της παρέχει τη δυνατότητα με μια μόνο αίτηση και χωρίς καμία άλλη διαδικασία να εξασφαλίσει ένα επιπλέον εισόδημα για τα επόμενα 25 χρόνια, με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού συστήματος στο σπίτι της.
Το νέο, ολοκληρωμένο προϊόν, «Ηλιακή Ταράτσα», του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου θα επιτρέψει σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό να εκμεταλλευτεί τη δωρεάν και απολύτως φιλική προς το περιβάλλον ηλιακή ενέργεια, όχι ξοδεύοντας, αλλά προσθέτοντας χρήματα στο εισόδημά του!
Με μια απλή αίτηση, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αναλαμβάνει τα πάντα: από τη δανειοδότηση, τη μελέτη και το σχεδιασμό της τεχνικής λύσης και τη διεκπεραίωση όλων των απαιτούμενων διαδικασιών.
Χωρίς καμία υποθήκη και προσημείωση επί του ακινήτου, χωρίς καμία διαδικασία και ταλαιπωρία, μέσα σε λίγους μήνες προσθέτουμε στον οικογενειακό προϋπολογισμό ένα σημαντικό ποσό, που μπορεί να φτάσει έως και 4.000 ευρώ καθαρά το χρόνο για τα επόμενα 25 χρόνια!
Το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο, ώστε να αυτοχρηματοδοτείται από την πώληση της παραγόμενης ενέργειας στη ΔΕΗ, να αποπληρώνει το δάνειο χωρίς άλλη συνδρομή από τον πελάτη, αλλά και να δημιουργεί ένα σημαντικό κέρδος ετησίως, δίνοντας έτσι μια οικονομική ανάσα σε κάθε Ελληνικό νοικοκυριό.
Το δίκτυο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου θα δέχεται αιτήσεις για το πρόγραμμα από την 1η Ιουνίου 2010 και ο ρυθμός υλοποίησής του θα εξαρτηθεί από το χρόνο έναρξης ισχύος του σχετικού υπό ψήφιση νομοσχεδίου.
http://www.ttbank.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)