Alma from Rodrigo Blaas on Vimeo.
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
Μία εξέγερση που δέν υπήρξε!
Αξιοθαύμαστο στην Ελληνική ιστορία είναι πώς πολύς κόσμος θυμάται γεγονότα 2000 και 3000 χρόνια παλιά αλλά επιλέγει να ξεχνά κάτι που συνέβη πέρσι.
Πανελλαδικά εξεγέρθηκαν νέοι που δεν άντεξαν μία ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ενός παιδιού .
ΟΜΩΣ ο κόσμος θυμάται μόνο τα παρατράγουδα που συνέβησαν στο κέντρο της Αθήνας και επικάλυψαν την ισχύ και το αδιέξοδο των νέων ...
Εμείς δε πρέπει να ξεχάσουμε...
Πανελλαδικά εξεγέρθηκαν νέοι που δεν άντεξαν μία ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ενός παιδιού .
ΟΜΩΣ ο κόσμος θυμάται μόνο τα παρατράγουδα που συνέβησαν στο κέντρο της Αθήνας και επικάλυψαν την ισχύ και το αδιέξοδο των νέων ...
Εμείς δε πρέπει να ξεχάσουμε...
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
Ο Μικης Θεωδοράκης απαντά την μόνη άξια απάντηση στην τρομοκρατία που έχω ακούσει ...
«Λεβέντες μου σας καμαρώνω! Είστε οι συνεχιστές του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και του Άρη σε σύγχρονη εκδοχή. Και γι' αυτό η τελευταία ελπίδα του προδομένου λαού μας. Με τη γενναία σας δημόσια αποκήρυξή μου, μου ανοίξατε τα μάτια. Ομολογώ, έστω και καθυστερημένα, ότι υπήρξα ένας ελεεινός και σιχαμερός προδότης-συνεργάτης της χούντας και της αντιλαϊκής δεξιάς και τώρα μετανοιωμένος αποζητώ τη δίκαιη τιμωρία μου.
Το σπίτι μου βρίσκεται σε μικρή πάροδο της οδού Γαριβάλδη, στην Επιφανους 1, και καθώς είμαι ξαπλωμένος έχω απέναντί μου την πλαγιά του Φιλοπάππου, απ' όπου σας είναι πανεύκολο να με κάψετε ζωντανό, για να με λυτρώσετε από τις τύψεις που με ζώνουν. Προς τούτο, έχω ορθάνοιχτα τα παράθυρα μου για να σας διευκολύνω με κίνδυνο να πάθω γρίπη.
Όμως, ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες όταν έχει να κάνει με terroristes-τιμωρούς όπως εσείς;...
Je vous remercie»
ΥΓ. «Καημένε Παπαδόπουλε, πού είσαι να καμαρώσεις τη σπορά σου...».
Το σπίτι μου βρίσκεται σε μικρή πάροδο της οδού Γαριβάλδη, στην Επιφανους 1, και καθώς είμαι ξαπλωμένος έχω απέναντί μου την πλαγιά του Φιλοπάππου, απ' όπου σας είναι πανεύκολο να με κάψετε ζωντανό, για να με λυτρώσετε από τις τύψεις που με ζώνουν. Προς τούτο, έχω ορθάνοιχτα τα παράθυρα μου για να σας διευκολύνω με κίνδυνο να πάθω γρίπη.
Όμως, ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες όταν έχει να κάνει με terroristes-τιμωρούς όπως εσείς;...
Je vous remercie»
ΥΓ. «Καημένε Παπαδόπουλε, πού είσαι να καμαρώσεις τη σπορά σου...».
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
Explained: P vs. NP ή αλλιώς τρωφή για το μυαλό :)
Explained: P vs. NP
Science and technology journalists pride themselves on the ability to explain complicated ideas in accessible ways, but there are some technical principles that we encounter so often in our reporting that paraphrasing them or writing around them begins to feel like missing a big part of the story. So in a new series of articles called "Explained," MIT News Office staff will explain some of the core ideas in the areas they cover, as reference points for future reporting on MIT research.
In the 1995 Halloween episode of The Simpsons, Homer Simpson finds a portal to the mysterious Third Dimension behind a bookcase, and desperate to escape his in-laws, he plunges through. He finds himself wandering across a dark surface etched with green gridlines and strewn with geometric shapes, above which hover strange equations. One of these is the deceptively simple assertion that P = NP.
In fact, in a 2002 poll, 61 mathematicians and computer scientists said that they thought P probably didn’t equal NP, to only nine who thought it did — and of those nine, several told the pollster that they took the position just to be contrary. But so far, no one’s been able to decisively answer the question one way or the other. Frequently called the most important outstanding question in theoretical computer science, the equivalency of P and NP is one of the seven problems that the Clay Mathematics Institute will give you a million dollars for proving — or disproving. Roughly speaking, P is a set of relatively easy problems, and NP is a set of what seem to be very, very hard problems, so P = NP would imply that the apparently hard problems actually have relatively easy solutions. But the details are more complicated.
Computer science is largely concerned with a single question: How long does it take to execute a given algorithm? But computer scientists don’t give the answer in minutes or milliseconds; they give it relative to the number of elements the algorithm has to manipulate.
Imagine, for instance, that you have an unsorted list of numbers, and you want to write an algorithm to find the largest one. The algorithm has to look at all the numbers in the list: there’s no way around that. But if it simply keeps a record of the largest number it’s seen so far, it has to look at each entry only once. The algorithm’s execution time is thus directly proportional to the number of elements it’s handling — which computer scientists designate N. Of course, most algorithms are more complicated, and thus less efficient, than the one for finding the largest number in a list; but many common algorithms have execution times proportional to N2, or N times the logarithm of N, or the like.
A mathematical expression that involves N’s and N2s and N’s raised to other powers is called a polynomial, and that’s what the “P” in “P = NP” stands for. P is the set of problems whose solution times are proportional to polynomials involving N's.
Obviously, an algorithm whose execution time is proportional to N3 is slower than one whose execution time is proportional to N. But such differences dwindle to insignificance compared to another distinction, between polynomial expressions — where N is the number being raised to a power — and expressions where a number is raised to the Nth power, like, say, 2N.
If an algorithm whose execution time is proportional to N takes a second to perform a computation involving 100 elements, an algorithm whose execution time is proportional to N3 takes almost three hours. But an algorithm whose execution time is proportional to 2N takes 300 quintillion years. And that discrepancy gets much, much worse the larger N grows.
NP (which stands for nondeterministic polynomial time) is the set of problems whose solutions can be verified in polynomial time. But as far as anyone can tell, many of those problems take exponential time to solve. Perhaps the most famous problem in NP, for example, is finding prime factors of a large number. Verifying a solution just requires multiplication, but solving the problem seems to require systematically trying out lots of candidates.
So the question “Does P equal NP?” means “If the solution to a problem can be verified in polynomial time, can it be found in polynomial time?” Part of the question’s allure is that the vast majority of NP problems whose solutions seem to require exponential time are what’s called NP-complete, meaning that a polynomial-time solution to one can be adapted to solve all the others. And in real life, NP-complete problems are fairly common, especially in large scheduling tasks. The most famous NP-complete problem, for instance, is the so-called traveling-salesman problem: given N cities and the distances between them, can you find a route that hits all of them but is shorter than … whatever limit you choose to set?
Given that P probably doesn’t equal NP, however — that efficient solutions to NP problems will probably never be found — what’s all the fuss about? Michael Sipser, the head of the MIT Department of Mathematics and a member of the Computer Science and Artificial Intelligence Lab’s Theory of Computation Group (TOC), says that the P-versus-NP problem is important for deepening our understanding of computational complexity.
“A major application is in the cryptography area,” Sipser says, where the security of cryptographic codes is often ensured by the complexity of a computational task. The RSA cryptographic scheme, which is commonly used for secure Internet transactions — and was invented at MIT — “is really an outgrowth of the study of the complexity of doing certain number-theoretic computations,” Sipser says.
Similarly, Sipser says, “the excitement around quantum computation really boiled over when Peter Shor” — another TOC member — “discovered a method for factoring numbers on a quantum computer. Peter's breakthrough inspired an enormous amount of research both in the computer science community and in the physics community.” Indeed, for a while, Shor’s discovery sparked the hope that quantum computers, which exploit the counterintuitive properties of extremely small particles of matter, could solve NP-complete problems in polynomial time. But that now seems unlikely: the factoring problem is actually one of the few hard NP problems that is not known to be NP-complete.
Sipser also says that “the P-versus-NP problem has become broadly recognized in the mathematical community as a mathematical question that is fundamental and important and beautiful. I think it has helped bridge the mathematics and computer science communities.”
But if, as Sipser says, “complexity adds a new wrinkle on old problems” in mathematics, it’s changed the questions that computer science asks. “When you’re faced with a new computational problem,” Sipser says, “what the theory of NP-completeness offers you is, instead of spending all of your time looking for a fast algorithm, you can spend half your time looking for a fast algorithm and the other half of your time looking for a proof of NP-completeness.”
Sipser points out that some algorithms for NP-complete problems exhibit exponential complexity only in the worst-case scenario and that, in the average case, they can be more efficient than polynomial-time algorithms. But even there, NP-completeness “tells you something very specific,” Sipser says. “It tells you that if you’re going to look for an algorithm that’s going to work in every case and give you the best solution, you’re doomed: don’t even try. That’s useful information.”
Science and technology journalists pride themselves on the ability to explain complicated ideas in accessible ways, but there are some technical principles that we encounter so often in our reporting that paraphrasing them or writing around them begins to feel like missing a big part of the story. So in a new series of articles called "Explained," MIT News Office staff will explain some of the core ideas in the areas they cover, as reference points for future reporting on MIT research.
In the 1995 Halloween episode of The Simpsons, Homer Simpson finds a portal to the mysterious Third Dimension behind a bookcase, and desperate to escape his in-laws, he plunges through. He finds himself wandering across a dark surface etched with green gridlines and strewn with geometric shapes, above which hover strange equations. One of these is the deceptively simple assertion that P = NP.
In fact, in a 2002 poll, 61 mathematicians and computer scientists said that they thought P probably didn’t equal NP, to only nine who thought it did — and of those nine, several told the pollster that they took the position just to be contrary. But so far, no one’s been able to decisively answer the question one way or the other. Frequently called the most important outstanding question in theoretical computer science, the equivalency of P and NP is one of the seven problems that the Clay Mathematics Institute will give you a million dollars for proving — or disproving. Roughly speaking, P is a set of relatively easy problems, and NP is a set of what seem to be very, very hard problems, so P = NP would imply that the apparently hard problems actually have relatively easy solutions. But the details are more complicated.
Computer science is largely concerned with a single question: How long does it take to execute a given algorithm? But computer scientists don’t give the answer in minutes or milliseconds; they give it relative to the number of elements the algorithm has to manipulate.
Imagine, for instance, that you have an unsorted list of numbers, and you want to write an algorithm to find the largest one. The algorithm has to look at all the numbers in the list: there’s no way around that. But if it simply keeps a record of the largest number it’s seen so far, it has to look at each entry only once. The algorithm’s execution time is thus directly proportional to the number of elements it’s handling — which computer scientists designate N. Of course, most algorithms are more complicated, and thus less efficient, than the one for finding the largest number in a list; but many common algorithms have execution times proportional to N2, or N times the logarithm of N, or the like.
A mathematical expression that involves N’s and N2s and N’s raised to other powers is called a polynomial, and that’s what the “P” in “P = NP” stands for. P is the set of problems whose solution times are proportional to polynomials involving N's.
Obviously, an algorithm whose execution time is proportional to N3 is slower than one whose execution time is proportional to N. But such differences dwindle to insignificance compared to another distinction, between polynomial expressions — where N is the number being raised to a power — and expressions where a number is raised to the Nth power, like, say, 2N.
If an algorithm whose execution time is proportional to N takes a second to perform a computation involving 100 elements, an algorithm whose execution time is proportional to N3 takes almost three hours. But an algorithm whose execution time is proportional to 2N takes 300 quintillion years. And that discrepancy gets much, much worse the larger N grows.
NP (which stands for nondeterministic polynomial time) is the set of problems whose solutions can be verified in polynomial time. But as far as anyone can tell, many of those problems take exponential time to solve. Perhaps the most famous problem in NP, for example, is finding prime factors of a large number. Verifying a solution just requires multiplication, but solving the problem seems to require systematically trying out lots of candidates.
So the question “Does P equal NP?” means “If the solution to a problem can be verified in polynomial time, can it be found in polynomial time?” Part of the question’s allure is that the vast majority of NP problems whose solutions seem to require exponential time are what’s called NP-complete, meaning that a polynomial-time solution to one can be adapted to solve all the others. And in real life, NP-complete problems are fairly common, especially in large scheduling tasks. The most famous NP-complete problem, for instance, is the so-called traveling-salesman problem: given N cities and the distances between them, can you find a route that hits all of them but is shorter than … whatever limit you choose to set?
Given that P probably doesn’t equal NP, however — that efficient solutions to NP problems will probably never be found — what’s all the fuss about? Michael Sipser, the head of the MIT Department of Mathematics and a member of the Computer Science and Artificial Intelligence Lab’s Theory of Computation Group (TOC), says that the P-versus-NP problem is important for deepening our understanding of computational complexity.
“A major application is in the cryptography area,” Sipser says, where the security of cryptographic codes is often ensured by the complexity of a computational task. The RSA cryptographic scheme, which is commonly used for secure Internet transactions — and was invented at MIT — “is really an outgrowth of the study of the complexity of doing certain number-theoretic computations,” Sipser says.
Similarly, Sipser says, “the excitement around quantum computation really boiled over when Peter Shor” — another TOC member — “discovered a method for factoring numbers on a quantum computer. Peter's breakthrough inspired an enormous amount of research both in the computer science community and in the physics community.” Indeed, for a while, Shor’s discovery sparked the hope that quantum computers, which exploit the counterintuitive properties of extremely small particles of matter, could solve NP-complete problems in polynomial time. But that now seems unlikely: the factoring problem is actually one of the few hard NP problems that is not known to be NP-complete.
Sipser also says that “the P-versus-NP problem has become broadly recognized in the mathematical community as a mathematical question that is fundamental and important and beautiful. I think it has helped bridge the mathematics and computer science communities.”
But if, as Sipser says, “complexity adds a new wrinkle on old problems” in mathematics, it’s changed the questions that computer science asks. “When you’re faced with a new computational problem,” Sipser says, “what the theory of NP-completeness offers you is, instead of spending all of your time looking for a fast algorithm, you can spend half your time looking for a fast algorithm and the other half of your time looking for a proof of NP-completeness.”
Sipser points out that some algorithms for NP-complete problems exhibit exponential complexity only in the worst-case scenario and that, in the average case, they can be more efficient than polynomial-time algorithms. But even there, NP-completeness “tells you something very specific,” Sipser says. “It tells you that if you’re going to look for an algorithm that’s going to work in every case and give you the best solution, you’re doomed: don’t even try. That’s useful information.”
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
Νέα κυβέρνηση στον τόπο...
Οι εκλογές έγιναν στην Ελλάδα και ο λαός επέλεξε νέα κυβέρνηση.
Ο χρόνος θα δείξει αν θα ανταποκριθεί στις δυσκολίες και τις ανάγκες του λαού.
Υπάρχουν όμως και οι εθνικές κρίσεις και οι εκεί δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν.
Ελπίζω μόνο να μην αποδειχθούν και πάλι λίγοι σε καταστάσεις επείγουσας ανάγκης όπως επί ιμίων.
Τότε μπορεί να μας λένε πως γλιτώσαμε τον πόλεμο αλλά χάσαμε την τακτική μάχη που είχε διεξαχθεί στο πεδίο μάχης αιγαίο.
Το αντίπαλο στρατόπεδο παρέταξε την δύναμή του στο δικό μας πεδίο μάχης και αποχωρήσαμε και οι δύο!
Ισοπαλία θα ήταν εάν αποχωρούσε από την έδρα μας ο εισβολέας!
Ήττα εάν επικρατούσε ο εισβολέας σε μάχη στο γήπεδο
Σπουδαία νίκη είναι αυτό που πέτυχαν οι Τούρκοι, οι οποίοι έκαναν τον εχθρό να χάσει την θέληση να αντισταθεί και πέτυχαν να τον διώξουν από την έδρα του!
Πλέον De facto η έδρα αυτή θεωρείται κοινή.
Οι παραβιάσεις οι επονομαζόμενες είναι για εμάς τα κουτορνίθια που δε καταλάβαμε πως το γήπεδο άλλαξε ιδιοκτησία και δε μας το είπανε ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως η χρονιά εκείνη δεν έχει γραφτεί ακόμη στην ιστορία όπως και δε συμφέρει τους κυβερνώντες.
Σημείωση : Το άρθρο που ακολουθεί ,έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό” ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ “και ανήκει στον δημοσιογράφο Πανό Πικραμένο.
Το χρονικό της κρίσης των Ιμίων
• 26 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακάντ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.
• 28 Δεκεμβρίου: ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.
• 29 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος.
• 10 Ιανουαρίου 1996: Η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. με άλλη ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
• 4 Ιανουαρίου: Ο Αμερικάνος πρόεδρος, Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει: Φοβάμαι θερμό επεισόδιο.
• 19 Ιανουαρίου: Στην Ελλάδα πρωθυπουργός γίνεται ο Κ. Σημίτης.
• 25 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν στα Ίμια την ελληνική σημαία.
• 28 Ιανουαρίου 1996: Μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας «Χουριέτ» προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Άνδρες του περιπολικού «Παναγόπουλος» στις 08:00 αντιλαμβάνονται την τουρκική σημαία.
Ο αρχηγός Γ.Ε.Ν. δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική. Ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν. επικοινωνεί με τον Αρχηγό Γ.Ε.ΕΘ.Α., ναύαρχο Λυμπέρη, τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α. επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/Γ.Ε.Ν. και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Γεράσιμο Αρσένη.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ναύαρχος Λυμπέρης, επικοινωνεί με το Ναυτικό Διοικητή Αιγαίου, αρχιπλοίαρχο Ι. Καλλιγιάννη, τον οποίο συμβουλεύει όπως η σημαία υψωθεί μέσω δημάρχου Καλύμνου και όχι απευθείας από το πολεμικό πλοίο. Η επικοινωνία, όμως, δεν κατέστη δυνατή με το πλοίο και η σημαία υψώθηκε από το πλήρωμα του περιπολικού «Αντωνίου» .
• 30 Ιανουαρίου 1996: Δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα Τουρκικά παράλια.
- Από το πρωί στην περιοχή επικρατεί ένταση. - Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης.
- Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.
- Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου.
• 30/31 Ιανουαρίου 1996: Τη νύχτα, οι καιρικές συνθήκες είναι εξαιρετικά κακές. Βρέχει συνεχώς και η ορατότητα στην κυριολεξία είναι μηδέν. Στη 01:15 Τούρκοι κομάντος διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Υψώνουν την τουρκική σημαία. Θα παραμείνουν επτά ώρες.
Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 ASW της Φρεγάτας «Ναυαρίνο».
Στις 5:30 το ελικόπτερο επιστρέφοντας καταπέφτει στη θάλασσα. Σκοτώνονται οι αξιωματικοί που επέβαιναν, Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος.
- Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.
· Στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, και του διαμεσολαβητή Ρ. Χόλμπρουκ.
Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς.
Πτώση ή κατάρριψη;
Ο τότε υπουργός Εθνικής Αμύνης, κος Γ. Αρσένης, απέδωσε την πτώση του ελικοπτέρου στο φαινόμενο vertigo, δηλαδή την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου, λόγω του σκότους και των καιρικών συνθηκών. Σημειώνεται ότι τα ελικόπτερα αυτού του τύπου δεν είναι κατασκευασμένα για νυκτερινές πτήσεις:
«Εμείς στείλαμε, αν και νύχτα, το μοιραίο ελικόπτερο να ανιχνεύσει αυτόν τον βράχο. Ήταν περίπου κατά τις 5.30 π.μ. που εντόπισε (το ελικόπτερο) με τους δικούς του προβολείς δέκα περίπου άτομα σ αυτόν το βράχο. Μας πέρασε αυτό το μήνυμα και επιστρέφοντας στη φρεγάτα ο πιλότος ζαλίστηκε και το ελικόπτερο έπεσε στη θάλασσα και χάσαμε τρεις θαυμάσιους αξιωματικούς στην εκτέλεση του καθήκοντος, δήλωσε ο Γ. Αρσένης.
Η πτώση του ελικοπτέρου, οι συνεχείς καταγγελίες συγγενών των νεκρών αξιωματικών, σε συνδυασμό με την επιμονή του υπουργείου Εθνικής Αμύνης να μην παρουσιάσει τα συντρίμμια του ελικοπτέρου, ερέθισε τη δυσπιστία της κοινής γνώμης και πυροδότησε μία σειρά από σενάρια:
Στη 1 Φεβρουαρίου 1996 η εφημερίδα «Απογευματινή» αποκαλύπτει εμπιστευτικό σήμα του πιλότου του ελικοπτέρου που έστειλε στις 4.49 τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου. Ο πιλότος ανέφερε κατά λέξη προς τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»: «Έχω ένδειξη master caution (γενική ηλεκτρονική βλάβη), emergency (κίνδυνος)».
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ένδειξη master caution σημαίνει ότι είτε το ελικόπτερο δέχεται ηλεκτρονική παρεμβολή, είτε ότι υπάρχει μηχανική βλάβη, οπότε και ανάβει το αντίστοιχο λαμπάκι. Αμέσως μετά, όμως, ο πιλότος προσθέτει: «αλλά το λαμπάκι δε δείχνει τίποτε».
Το δημοσίευμα αυτό, το οποίο όσο γνωρίζουμε δεν έχει διαψευσθεί, ενίσχυσε τις φήμες περί ηλεκτρονικής παρεμβολής που οδήγησε το ελικόπτερο στο βυθό της θάλασσας. Όμως οι συσκευές ηλεκτρονικού πολέμου των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν κατέγραψαν ουδεμία παρεμβολή, ούτε και υπήρξε άλλο στοιχείο που να συνηγορεί σε αυτήν την εκδοχή.
Ένα δεύτερο σενάριο αναφέρει ότι το ελικόπτερο κατερρίφθη κατά λάθος από ελληνικά πυρά, όταν ο πιλότος άθελά του το οδήγησε εντός ακτίνας δράσης των αυτοματοποιημένων πυροβόλων «Φάλαγξ», που διαθέτουν οι φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού. Τα πυροβόλα αυτά ενεργοποιούνται αυτόματα, όταν ένα ιπτάμενο αντικείμενο (π.χ. πύραυλος) πλησιάζει σε μία ορισμένη απόσταση μία φρεγάτα.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να επιβεβαιώνει αυτήν την εκδοχή, εκτός, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, από την επιμονή όλων των υπουργών Αμύνης να μη δοθούν στη δημοσιότητα ευκρινείς φωτογραφίες των συντριμμιών του ελικοπτέρου.
Το κυρίαρχο, όμως, σενάριο παραμένει αυτό της κατάρριψης του ελικοπτέρου από τους Τούρκους καταδρομείς που βρίσκονταν στο νησί. Την άποψη αυτή ενίσχυσαν οι εικόνες που μεταδόθηκαν μετά την ανάσυρση του ελικοπτέρου από το βυθό, που έδειχναν μία σειρά οπών στο κυρίως σώμα του σκάφους.
Σύμφωνα με την εξήγηση που δόθηκε, επρόκειτο για υποδοχείς μπουλονιών τα οποία έσπασαν κατά την πρόσκρουση του ελικοπτέρου στο νερό.
Το διπλωματικό παρασκήνιο στην Ουάσιγκτον
Η νύχτα αυτή απετέλεσε σημείο καμπής για την ελληνική πολιτική στο Αιγαίο. Όσοι χειρίστηκαν την κρίση και, ειδικά, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, που ευχαρίστησε την αμερικανική πλευρά μέσα στο Κοινοβούλιο και ο υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, δέχθηκαν σφοδρές επικρίσεις, ενώ δεν ήταν λίγοι όσοι μίλησαν για εθνική μειοδοσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το απόγευμα της 31ης Ιανουαρίου 1996, κατά τη διάρκεια δεξίωσης στη Γερουσία των Η.Π.Α., Αμερικανοί επίσημοι διοχέτευαν την πληροφορία ότι τις προσεχείς ώρες οι Τούρκοι θα καταλάμβαναν ελληνική βραχονησίδα στην περιοχή των Ιμίων.
Το γεγονός κατεγράφη από παριστάμενους Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικούς, οι οποίοι ενημέρωσαν την Αθήνα τηλεγραφικά και τηλεφωνικά και συγκεκριμένα από τον τότε Επιτετραμένο της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, Κ. Κοκώση.
Η πληροφορία διοχετευόταν, αφού είχε προηγηθεί η προσωπική διαμεσολάβηση του τότε προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, η οποία είχε θεωρηθεί «επιτυχής». Το πώς η πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, βρήκε το σθένος να προχωρήσει στην κατάληψη των μικρών Ιμίων, μετά την παρέμβαση του προέδρου των Η.Π.Α., παραμένει ακόμη αναπάντητο.
Στη 1 Φεβρουαρίου 1996, ημερομηνία ανακοίνωσης της λήξης της κρίσης, ο τότε εκπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, Νίκολας Μπερνς, κατά την τακτική ενημέρωση Τύπου, δηλώνει προκλητικά ότι: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες από σήμερα δεν αναγνωρίζουν ελληνική κυριαρχία στη βραχονησίδα Ίμια», συμπληρώνοντας ότι το ίδιο ισχύει «για μία σειρά νησάκια κατά μήκος των ακτών του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία έχουν το ίδιο καθεστώς με τα ΄Ιμια και δεν είναι μεγαλύτερα από το κτήριο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών».
Ο Ν. Μπερνς απαντώντας σε ερωτήσεις Ελλήνων ανταποκριτών αρχικά παραδέχθηκε ότι υπάρχει λίστα με ονόματα βραχονησίδων. Ο θόρυβος που προεκλίθη τότε στην Ελλάδα, αλλά και σε κύκλους της ομογένειας, την επομένη ανάγκασε το Ν. Μπερνς να ανακαλέσει τη δήλωση περί λίστας, όχι όμως και τη δήλωση περί μη αναγνώρισης της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ν. Μπερνς απαντώντας σε επίμονες ερωτήσεις δήλωσε κατ΄ επανάληψη ότι οι Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζουν στα Ίμια ούτε τουρκική κυριαρχία, ονομάζοντάς τα, όμως, με το όνομα που τα νησιά είναι γνωστά στην Τουρκία, δηλαδή ‘Καρντάκ’.
Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση Σημίτη ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τη δήλωση Μπερνς περί μη ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια, παρά το ότι, μέχρι εκείνην τη στιγμή, σταθερή θέση των Αμερικανών για την κρίση ήταν ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παίρνουν θέση. Ελλάδα και Τουρκία είναι σύμμαχοί μας και οφείλουν να παρακαθίσουν σε συνομιλίες για την επίλυση των διαφορών τους».
Το νομικό καθεστώς των Ιμίων
Η Μαρία Γαβουνέλη, δικηγόρος και επιστημονική συνεργάτης του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, σε μελέτη της για το νομικό καθεστώς που διέπει τις νησίδες των Ιμίων αναφέρει:
«Την επαύριο του επεισοδίου στις νησίδες Ίμια στις 30/31 Ιανουαρίου 1996, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σημείωνε επισήμως ότι εξαιτίας της απουσίας συνολικής διμερούς συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών…υπάρχουν εκατοντάδες μικρά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο…[των οποίων] το καθεστώς παραμένει αδιευκρίνιστο, ανακοίνωνε δε ότι προχωρά στην εκπόνηση νομικής μελέτης για το καθεστώς των σχηματισμών αυτών.
Τα νησιά αυτά συνιστούν terra nullius, είναι αδέσποτα και ως εκ τούτου αποτελούν γκρίζες ζώνες κυριαρχίας. Η επίσημη τουρκική θέση εμφαίνεται σε μία στρατιωτική έκθεση, σύμφωνα με την οποία: ‘…τα νησιά του Αιγαίου που δεν αναφέρονται σε καμμιά συνθήκη και δεν κατελήφθησαν από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, καθώς και τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των έξι μιλίων από τις τουρκικές ακτές ανήκουν νομίμως στην Τουρκία, διάδοχη χώρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…
Η Τουρκία διατηρεί κυριότητα επί των νήσων αυτών, με την εξαίρεση αυτών που δόθηκαν στην Ελλάδα με το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης’ [Κούρκουλας 1997].»
Terrae nullius - αδέσποτα εδάφη
Ο κύριος τρόπος απόκτησης τίτλου κυριότητας επί εδάφους παραμένει, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, η κατάληψη [Ρούκουνας 1982: 30-48]. Η έννοια του αδέσποτου εδάφους χρησιμοποιήθηκε προεχόντως για να δικαιολογήσει νόμιμο τίτλο επί των προσφάτως ανακαλυφθέντων εδαφών της Αμερικής και της Αυστραλίας, κατά την εποχή των ανακαλύψεων.
Σήμερα, χρησιμοποιείται ενίοτε για βραχονησίδες στη μέση του ωκεανού, που αποκτούν ξαφνικά ιδιαίτερο πολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον λόγω της στρατηγικής τους θέσης. Κλασικά παραδείγματα αποτελούν η ακατοίκητη βραχονησίδα Rockall στη μέση του Ατλαντικού [Symmonds 1982] και τα εντόνως αμφισβητούμενα νησιά Nansha ή Spratly στη Νότια Θάλασσα της Κίνας [Joyner 1998: 193-236].
Με πάνω από 2.000 χρόνια χαρτογραφημένης ιστορίας, το Αιγαίο Πέλαγος είναι μάλλον απίθανο να περιλαμβάνει τέτοια αδέσποτα εδάφη.
Μετά τις αξέχαστες δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργό στην βουλή “Ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες ” ο Λευκός Οίκος στις 16 Φεβρουαρίου 1996, ανακοίνωσε, ότι κ. Σημίτης θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον στις 9 Απριλίου, για συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Με βάση τις παραπάνω εξελίξεις, είναι πρόδηλο, πως κάτω υπό την πίεση της κρίσης στα Ίμια και την απειλή του πολέμου, η Ελληνική πλευρά αποδέχθηκε την αμερικανική πρόταση, που βασικά υπέδειξε ο κ. Χόλμπρουκ.
Με το πέρας της κρίσης, ο. Χόλμπρουκ φιλοδοξούσε να επισκεφθεί Αθήνα και Άγκυρα, για να την υλοποιήσει. Ο κ. Πάγκαλος, όταν συνειδητοποίησε τι επρόκειτο να συμβεί, δεν τον δέχθηκε. Τον κήρυξε ανεπιθύμητο. Έτσι, η επίσκεψη Χόλμπρουκ ματαιώθηκε.
Ακολούθησε, όπως είδαμε, η ιστορία της κατασκευασμένης Νότας του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, η οποία κατέρρευσε. Στη συνέχεια, η δήλωση Κλίντον, με τα γνωστά επακόλουθα. Και αφού εξαντλήθηκαν όλες οι μεθοδεύσεις, αποφασίστηκε η επίσκεψη Σημίτη στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έριξε άπλετο φως στα τεκταινόμενα. Ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης ξεκαθάρισε πλήρως την όλη εικόνα.
πηγές ; multiblogs..& greeknewsonline..,video-youtube
greece.gif
Μακάρια η χώρα που δέ χρειάζεται άλλου ήρωες
Χριστόδουλος Καραθανάσης
Παναγιώτης Βλαχάκος
Έκτορας Γιαλοψός
Ο χρόνος θα δείξει αν θα ανταποκριθεί στις δυσκολίες και τις ανάγκες του λαού.
Υπάρχουν όμως και οι εθνικές κρίσεις και οι εκεί δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν.
Ελπίζω μόνο να μην αποδειχθούν και πάλι λίγοι σε καταστάσεις επείγουσας ανάγκης όπως επί ιμίων.
Τότε μπορεί να μας λένε πως γλιτώσαμε τον πόλεμο αλλά χάσαμε την τακτική μάχη που είχε διεξαχθεί στο πεδίο μάχης αιγαίο.
Το αντίπαλο στρατόπεδο παρέταξε την δύναμή του στο δικό μας πεδίο μάχης και αποχωρήσαμε και οι δύο!
Ισοπαλία θα ήταν εάν αποχωρούσε από την έδρα μας ο εισβολέας!
Ήττα εάν επικρατούσε ο εισβολέας σε μάχη στο γήπεδο
Σπουδαία νίκη είναι αυτό που πέτυχαν οι Τούρκοι, οι οποίοι έκαναν τον εχθρό να χάσει την θέληση να αντισταθεί και πέτυχαν να τον διώξουν από την έδρα του!
Πλέον De facto η έδρα αυτή θεωρείται κοινή.
Οι παραβιάσεις οι επονομαζόμενες είναι για εμάς τα κουτορνίθια που δε καταλάβαμε πως το γήπεδο άλλαξε ιδιοκτησία και δε μας το είπανε ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως η χρονιά εκείνη δεν έχει γραφτεί ακόμη στην ιστορία όπως και δε συμφέρει τους κυβερνώντες.
Σημείωση : Το άρθρο που ακολουθεί ,έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό” ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ “και ανήκει στον δημοσιογράφο Πανό Πικραμένο.
Το χρονικό της κρίσης των Ιμίων
• 26 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακάντ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.
• 28 Δεκεμβρίου: ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.
• 29 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος.
• 10 Ιανουαρίου 1996: Η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. με άλλη ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
• 4 Ιανουαρίου: Ο Αμερικάνος πρόεδρος, Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει: Φοβάμαι θερμό επεισόδιο.
• 19 Ιανουαρίου: Στην Ελλάδα πρωθυπουργός γίνεται ο Κ. Σημίτης.
• 25 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν στα Ίμια την ελληνική σημαία.
• 28 Ιανουαρίου 1996: Μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας «Χουριέτ» προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Άνδρες του περιπολικού «Παναγόπουλος» στις 08:00 αντιλαμβάνονται την τουρκική σημαία.
Ο αρχηγός Γ.Ε.Ν. δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική. Ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν. επικοινωνεί με τον Αρχηγό Γ.Ε.ΕΘ.Α., ναύαρχο Λυμπέρη, τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α. επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/Γ.Ε.Ν. και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Γεράσιμο Αρσένη.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ναύαρχος Λυμπέρης, επικοινωνεί με το Ναυτικό Διοικητή Αιγαίου, αρχιπλοίαρχο Ι. Καλλιγιάννη, τον οποίο συμβουλεύει όπως η σημαία υψωθεί μέσω δημάρχου Καλύμνου και όχι απευθείας από το πολεμικό πλοίο. Η επικοινωνία, όμως, δεν κατέστη δυνατή με το πλοίο και η σημαία υψώθηκε από το πλήρωμα του περιπολικού «Αντωνίου» .
• 30 Ιανουαρίου 1996: Δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα Τουρκικά παράλια.
- Από το πρωί στην περιοχή επικρατεί ένταση. - Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης.
- Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.
- Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου.
• 30/31 Ιανουαρίου 1996: Τη νύχτα, οι καιρικές συνθήκες είναι εξαιρετικά κακές. Βρέχει συνεχώς και η ορατότητα στην κυριολεξία είναι μηδέν. Στη 01:15 Τούρκοι κομάντος διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Υψώνουν την τουρκική σημαία. Θα παραμείνουν επτά ώρες.
Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 ASW της Φρεγάτας «Ναυαρίνο».
Στις 5:30 το ελικόπτερο επιστρέφοντας καταπέφτει στη θάλασσα. Σκοτώνονται οι αξιωματικοί που επέβαιναν, Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος.
- Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.
· Στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, και του διαμεσολαβητή Ρ. Χόλμπρουκ.
Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς.
Πτώση ή κατάρριψη;
Ο τότε υπουργός Εθνικής Αμύνης, κος Γ. Αρσένης, απέδωσε την πτώση του ελικοπτέρου στο φαινόμενο vertigo, δηλαδή την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου, λόγω του σκότους και των καιρικών συνθηκών. Σημειώνεται ότι τα ελικόπτερα αυτού του τύπου δεν είναι κατασκευασμένα για νυκτερινές πτήσεις:
«Εμείς στείλαμε, αν και νύχτα, το μοιραίο ελικόπτερο να ανιχνεύσει αυτόν τον βράχο. Ήταν περίπου κατά τις 5.30 π.μ. που εντόπισε (το ελικόπτερο) με τους δικούς του προβολείς δέκα περίπου άτομα σ αυτόν το βράχο. Μας πέρασε αυτό το μήνυμα και επιστρέφοντας στη φρεγάτα ο πιλότος ζαλίστηκε και το ελικόπτερο έπεσε στη θάλασσα και χάσαμε τρεις θαυμάσιους αξιωματικούς στην εκτέλεση του καθήκοντος, δήλωσε ο Γ. Αρσένης.
Η πτώση του ελικοπτέρου, οι συνεχείς καταγγελίες συγγενών των νεκρών αξιωματικών, σε συνδυασμό με την επιμονή του υπουργείου Εθνικής Αμύνης να μην παρουσιάσει τα συντρίμμια του ελικοπτέρου, ερέθισε τη δυσπιστία της κοινής γνώμης και πυροδότησε μία σειρά από σενάρια:
Στη 1 Φεβρουαρίου 1996 η εφημερίδα «Απογευματινή» αποκαλύπτει εμπιστευτικό σήμα του πιλότου του ελικοπτέρου που έστειλε στις 4.49 τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου. Ο πιλότος ανέφερε κατά λέξη προς τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»: «Έχω ένδειξη master caution (γενική ηλεκτρονική βλάβη), emergency (κίνδυνος)».
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ένδειξη master caution σημαίνει ότι είτε το ελικόπτερο δέχεται ηλεκτρονική παρεμβολή, είτε ότι υπάρχει μηχανική βλάβη, οπότε και ανάβει το αντίστοιχο λαμπάκι. Αμέσως μετά, όμως, ο πιλότος προσθέτει: «αλλά το λαμπάκι δε δείχνει τίποτε».
Το δημοσίευμα αυτό, το οποίο όσο γνωρίζουμε δεν έχει διαψευσθεί, ενίσχυσε τις φήμες περί ηλεκτρονικής παρεμβολής που οδήγησε το ελικόπτερο στο βυθό της θάλασσας. Όμως οι συσκευές ηλεκτρονικού πολέμου των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν κατέγραψαν ουδεμία παρεμβολή, ούτε και υπήρξε άλλο στοιχείο που να συνηγορεί σε αυτήν την εκδοχή.
Ένα δεύτερο σενάριο αναφέρει ότι το ελικόπτερο κατερρίφθη κατά λάθος από ελληνικά πυρά, όταν ο πιλότος άθελά του το οδήγησε εντός ακτίνας δράσης των αυτοματοποιημένων πυροβόλων «Φάλαγξ», που διαθέτουν οι φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού. Τα πυροβόλα αυτά ενεργοποιούνται αυτόματα, όταν ένα ιπτάμενο αντικείμενο (π.χ. πύραυλος) πλησιάζει σε μία ορισμένη απόσταση μία φρεγάτα.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να επιβεβαιώνει αυτήν την εκδοχή, εκτός, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, από την επιμονή όλων των υπουργών Αμύνης να μη δοθούν στη δημοσιότητα ευκρινείς φωτογραφίες των συντριμμιών του ελικοπτέρου.
Το κυρίαρχο, όμως, σενάριο παραμένει αυτό της κατάρριψης του ελικοπτέρου από τους Τούρκους καταδρομείς που βρίσκονταν στο νησί. Την άποψη αυτή ενίσχυσαν οι εικόνες που μεταδόθηκαν μετά την ανάσυρση του ελικοπτέρου από το βυθό, που έδειχναν μία σειρά οπών στο κυρίως σώμα του σκάφους.
Σύμφωνα με την εξήγηση που δόθηκε, επρόκειτο για υποδοχείς μπουλονιών τα οποία έσπασαν κατά την πρόσκρουση του ελικοπτέρου στο νερό.
Το διπλωματικό παρασκήνιο στην Ουάσιγκτον
Η νύχτα αυτή απετέλεσε σημείο καμπής για την ελληνική πολιτική στο Αιγαίο. Όσοι χειρίστηκαν την κρίση και, ειδικά, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, που ευχαρίστησε την αμερικανική πλευρά μέσα στο Κοινοβούλιο και ο υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, δέχθηκαν σφοδρές επικρίσεις, ενώ δεν ήταν λίγοι όσοι μίλησαν για εθνική μειοδοσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το απόγευμα της 31ης Ιανουαρίου 1996, κατά τη διάρκεια δεξίωσης στη Γερουσία των Η.Π.Α., Αμερικανοί επίσημοι διοχέτευαν την πληροφορία ότι τις προσεχείς ώρες οι Τούρκοι θα καταλάμβαναν ελληνική βραχονησίδα στην περιοχή των Ιμίων.
Το γεγονός κατεγράφη από παριστάμενους Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικούς, οι οποίοι ενημέρωσαν την Αθήνα τηλεγραφικά και τηλεφωνικά και συγκεκριμένα από τον τότε Επιτετραμένο της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, Κ. Κοκώση.
Η πληροφορία διοχετευόταν, αφού είχε προηγηθεί η προσωπική διαμεσολάβηση του τότε προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, η οποία είχε θεωρηθεί «επιτυχής». Το πώς η πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, βρήκε το σθένος να προχωρήσει στην κατάληψη των μικρών Ιμίων, μετά την παρέμβαση του προέδρου των Η.Π.Α., παραμένει ακόμη αναπάντητο.
Στη 1 Φεβρουαρίου 1996, ημερομηνία ανακοίνωσης της λήξης της κρίσης, ο τότε εκπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, Νίκολας Μπερνς, κατά την τακτική ενημέρωση Τύπου, δηλώνει προκλητικά ότι: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες από σήμερα δεν αναγνωρίζουν ελληνική κυριαρχία στη βραχονησίδα Ίμια», συμπληρώνοντας ότι το ίδιο ισχύει «για μία σειρά νησάκια κατά μήκος των ακτών του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία έχουν το ίδιο καθεστώς με τα ΄Ιμια και δεν είναι μεγαλύτερα από το κτήριο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών».
Ο Ν. Μπερνς απαντώντας σε ερωτήσεις Ελλήνων ανταποκριτών αρχικά παραδέχθηκε ότι υπάρχει λίστα με ονόματα βραχονησίδων. Ο θόρυβος που προεκλίθη τότε στην Ελλάδα, αλλά και σε κύκλους της ομογένειας, την επομένη ανάγκασε το Ν. Μπερνς να ανακαλέσει τη δήλωση περί λίστας, όχι όμως και τη δήλωση περί μη αναγνώρισης της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ν. Μπερνς απαντώντας σε επίμονες ερωτήσεις δήλωσε κατ΄ επανάληψη ότι οι Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζουν στα Ίμια ούτε τουρκική κυριαρχία, ονομάζοντάς τα, όμως, με το όνομα που τα νησιά είναι γνωστά στην Τουρκία, δηλαδή ‘Καρντάκ’.
Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση Σημίτη ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τη δήλωση Μπερνς περί μη ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια, παρά το ότι, μέχρι εκείνην τη στιγμή, σταθερή θέση των Αμερικανών για την κρίση ήταν ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παίρνουν θέση. Ελλάδα και Τουρκία είναι σύμμαχοί μας και οφείλουν να παρακαθίσουν σε συνομιλίες για την επίλυση των διαφορών τους».
Το νομικό καθεστώς των Ιμίων
Η Μαρία Γαβουνέλη, δικηγόρος και επιστημονική συνεργάτης του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, σε μελέτη της για το νομικό καθεστώς που διέπει τις νησίδες των Ιμίων αναφέρει:
«Την επαύριο του επεισοδίου στις νησίδες Ίμια στις 30/31 Ιανουαρίου 1996, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σημείωνε επισήμως ότι εξαιτίας της απουσίας συνολικής διμερούς συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών…υπάρχουν εκατοντάδες μικρά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο…[των οποίων] το καθεστώς παραμένει αδιευκρίνιστο, ανακοίνωνε δε ότι προχωρά στην εκπόνηση νομικής μελέτης για το καθεστώς των σχηματισμών αυτών.
Τα νησιά αυτά συνιστούν terra nullius, είναι αδέσποτα και ως εκ τούτου αποτελούν γκρίζες ζώνες κυριαρχίας. Η επίσημη τουρκική θέση εμφαίνεται σε μία στρατιωτική έκθεση, σύμφωνα με την οποία: ‘…τα νησιά του Αιγαίου που δεν αναφέρονται σε καμμιά συνθήκη και δεν κατελήφθησαν από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, καθώς και τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των έξι μιλίων από τις τουρκικές ακτές ανήκουν νομίμως στην Τουρκία, διάδοχη χώρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…
Η Τουρκία διατηρεί κυριότητα επί των νήσων αυτών, με την εξαίρεση αυτών που δόθηκαν στην Ελλάδα με το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης’ [Κούρκουλας 1997].»
Terrae nullius - αδέσποτα εδάφη
Ο κύριος τρόπος απόκτησης τίτλου κυριότητας επί εδάφους παραμένει, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, η κατάληψη [Ρούκουνας 1982: 30-48]. Η έννοια του αδέσποτου εδάφους χρησιμοποιήθηκε προεχόντως για να δικαιολογήσει νόμιμο τίτλο επί των προσφάτως ανακαλυφθέντων εδαφών της Αμερικής και της Αυστραλίας, κατά την εποχή των ανακαλύψεων.
Σήμερα, χρησιμοποιείται ενίοτε για βραχονησίδες στη μέση του ωκεανού, που αποκτούν ξαφνικά ιδιαίτερο πολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον λόγω της στρατηγικής τους θέσης. Κλασικά παραδείγματα αποτελούν η ακατοίκητη βραχονησίδα Rockall στη μέση του Ατλαντικού [Symmonds 1982] και τα εντόνως αμφισβητούμενα νησιά Nansha ή Spratly στη Νότια Θάλασσα της Κίνας [Joyner 1998: 193-236].
Με πάνω από 2.000 χρόνια χαρτογραφημένης ιστορίας, το Αιγαίο Πέλαγος είναι μάλλον απίθανο να περιλαμβάνει τέτοια αδέσποτα εδάφη.
Μετά τις αξέχαστες δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργό στην βουλή “Ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες ” ο Λευκός Οίκος στις 16 Φεβρουαρίου 1996, ανακοίνωσε, ότι κ. Σημίτης θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον στις 9 Απριλίου, για συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Με βάση τις παραπάνω εξελίξεις, είναι πρόδηλο, πως κάτω υπό την πίεση της κρίσης στα Ίμια και την απειλή του πολέμου, η Ελληνική πλευρά αποδέχθηκε την αμερικανική πρόταση, που βασικά υπέδειξε ο κ. Χόλμπρουκ.
Με το πέρας της κρίσης, ο. Χόλμπρουκ φιλοδοξούσε να επισκεφθεί Αθήνα και Άγκυρα, για να την υλοποιήσει. Ο κ. Πάγκαλος, όταν συνειδητοποίησε τι επρόκειτο να συμβεί, δεν τον δέχθηκε. Τον κήρυξε ανεπιθύμητο. Έτσι, η επίσκεψη Χόλμπρουκ ματαιώθηκε.
Ακολούθησε, όπως είδαμε, η ιστορία της κατασκευασμένης Νότας του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, η οποία κατέρρευσε. Στη συνέχεια, η δήλωση Κλίντον, με τα γνωστά επακόλουθα. Και αφού εξαντλήθηκαν όλες οι μεθοδεύσεις, αποφασίστηκε η επίσκεψη Σημίτη στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έριξε άπλετο φως στα τεκταινόμενα. Ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης ξεκαθάρισε πλήρως την όλη εικόνα.
πηγές ; multiblogs..& greeknewsonline..,video-youtube
greece.gif
Μακάρια η χώρα που δέ χρειάζεται άλλου ήρωες
Χριστόδουλος Καραθανάσης
Παναγιώτης Βλαχάκος
Έκτορας Γιαλοψός
Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
Δείγμα Homo Sapiens
Marko Kocevar
Γεννήθηκε στο 1956 στη Λιουμπλιάνα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και ξεκίνησε την καριέρα του ως γελοιογράφος στην σατιρική εφημερίδα Pavliha. Από το 1990 συνεργάζεται με την καθημερινή εφημερίδα Delo της Λιουμπλάνα. Ακόμα είναι εικονογράφος και σχεδιαστής. Σκίτσα του έχουν δημοσιευτεί σε τρία βιβλία και είναι επίσης, συγγραφέας πολλών παιδικών βιβλίων.
Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009
Έχετε καλλιτεχνικό οίστρο?
http://www.canon.com/c-park/
Στην παραπάνω ιστοσελίδα θα βρείτε πάρα μα ΠΑΡΑ πολλά μοντέλα που θα μπορέσετε με λίγο χαρτοκοπτική, λίγη κόλλα και πολύ χρόνο και υπομονή να δημιουργήσετε για εσάς! τα παιδιά σας ή τους φίλους σας... μάλλον όχι τους δικούς μου :)
Θα παραθέσω και φωτογραφία του θέματος "Πήγασος" που έκανα όταν είμουν άρρωστος και διέθετα χρόνο και υπομονή και μπόλικη κόλλα :)
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009
Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009
Εκλογές 4 οκτώμβρη... και ότι προλάβουν να κάψουν...
Ψηφίστηκαν στη Βουλή τα μνημόνια ΝΑΤΟ-Ελλάδας
Κατηγορία: Πολιτική
Δημοσίευση: 28-08-2009 13:45 από Ομάδα TVXS
TVXS.gr Project Ψηφίστηκαν στη Βουλή τα μνημόνια ΝΑΤΟ-Ελλάδας http://www.tvxs.gr/v19132
Κλείσιμο
Δύο μνημόνια συνεργασίας που επιτρέπουν τη διέλευση, την παραμονή και τη διεξαγωγή ασκήσεων ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ελλάδα κύρωσε χτες το θερινό τμήμα της Βουλής. Θέμα συνταγματικότητας τέθηκε από την αντιπολίτευση, η οποία ζήτησε την αναβολή της συζήτησης για την Ολομέλεια της Βουλής.
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ανοιχτά πλέον τα σύνορα για τους «ΝΑΤΟικούς» κατά τη διάρκεια ασκήσεων
Δημοσίευση: 02-09-2009 19:01
Το πρώτο μνημόνιο είναι το λεγόμενο Μνημόνιο Συνεργασίας ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή διοίκηση του ΝΑΤΟ (SHAPE). Το δεύτερο είναι το Μνημόνιο Κατανόησης που αφορά «στη συνεργασία μεταξύ του Ανώτατου Στρατηγείου των Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης και του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλάσσιων Μεταφορών των Αθηνών».
ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την απόσυρση των μνημονίων και έθεσαν θέμα αντισυνταγματικότητας. Έκαναν λόγο για αναρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφανθεί επί θέματος που «άπτεται εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων» και ζήτησαν να αναβληθεί η συζήτηση μέχρι να αποφανθεί επ’ αυτού το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής και να διεξαχθεί η συζήτηση στην Ολομέλεια.
Ωστόσο, οι βουλευτές της ΝΔ και του ΛΑΟΣ αλλά και ο πρόεδρος της Επιτροπής Μάξιμος Χαρακόπουλος, επεσήμαναν πως δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό αρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφανθεί για θέμα συνταγματικότητας ή μη ενός νομοσχεδίου. Έτσι, η συζήτηση διεξήχθη και εγκρίθηκε η κύρωση αλλά πρόκειται να ζητηθεί έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής για τη συνταγματικότητά του.
Το μόνο κόμμα που υπερψήφισε τα μνημόνια ήταν ο ΛΑΟΣ. Ο υφυπουργός Άμυνας Κ. Τασούλας παρουσίασε το πρώτο μνημόνιο ως ρύθμιση διοικητικού χαρακτήρα καθώς όπως υποστήριξε, «δεν εκχωρείται εθνική κυριαρχία. Δεν αποφασίζει το ΝΑΤΟ θα έρθω να κάνω απόβαση πεζοναυτών στη Μαγνησία, θέλετε δε θέλετε», αλλά αντίθετα απαιτείται η άδεια της ελληνικής κυβέρνησης. Σημείωσε ότι με τις ρυθμίσεις αυτές «θα αποφεύγουμε κάθε φορά τη διοικητική ταλαιπωρία και την επανάληψη», και ζήτησε να μην γίνεται σύγχυση μεταξύ των «αισθημάτων αντιπάθειας προς το ΝΑΤΟ και των πολιτικών και νομικών ζητημάτων».
Από το ΠΑΣΟΚ, η υπεύθυνη για θέματα Άμυνας, Βάσω Παπανδρέου, είπε ότι «η κυβέρνηση της Ν.Δ. δίνει “λευκή επιταγή” στον στρατιωτικό διοικητή του ΝΑΤΟ για τον καθορισμό ασκήσεων και επιχειρήσεων στη χώρα μας», ενώ τόνισε πως «μέσα από τεχνικά ή διαδικαστικά θέματα υποκρύπτεται εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων».
Από το ΚΚΕ, ο βουλευτής Κώστας Αλυσανδράκης καταψήφισε και κάλεσε τον ελληνικό λαό να αυξήσει την επαγρύπνησή του για την εμπλοκή της χώρας μας σε «νατοϊκούς τυχοδιωκτισμούς».
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Άννα Φιλίνη καταψήφισε επίσης και χαρακτήρισε ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι δεν καθορίζονται οι περιοχές που θα διεξάγονται ασκήσεις, παρά παραπέμπονται σε μεταγενέστερα κείμενα.
Κατηγορία: Πολιτική
Δημοσίευση: 28-08-2009 13:45 από Ομάδα TVXS
TVXS.gr Project Ψηφίστηκαν στη Βουλή τα μνημόνια ΝΑΤΟ-Ελλάδας http://www.tvxs.gr/v19132
Κλείσιμο
Δύο μνημόνια συνεργασίας που επιτρέπουν τη διέλευση, την παραμονή και τη διεξαγωγή ασκήσεων ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ελλάδα κύρωσε χτες το θερινό τμήμα της Βουλής. Θέμα συνταγματικότητας τέθηκε από την αντιπολίτευση, η οποία ζήτησε την αναβολή της συζήτησης για την Ολομέλεια της Βουλής.
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ανοιχτά πλέον τα σύνορα για τους «ΝΑΤΟικούς» κατά τη διάρκεια ασκήσεων
Δημοσίευση: 02-09-2009 19:01
Το πρώτο μνημόνιο είναι το λεγόμενο Μνημόνιο Συνεργασίας ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή διοίκηση του ΝΑΤΟ (SHAPE). Το δεύτερο είναι το Μνημόνιο Κατανόησης που αφορά «στη συνεργασία μεταξύ του Ανώτατου Στρατηγείου των Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης και του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλάσσιων Μεταφορών των Αθηνών».
ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την απόσυρση των μνημονίων και έθεσαν θέμα αντισυνταγματικότητας. Έκαναν λόγο για αναρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφανθεί επί θέματος που «άπτεται εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων» και ζήτησαν να αναβληθεί η συζήτηση μέχρι να αποφανθεί επ’ αυτού το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής και να διεξαχθεί η συζήτηση στην Ολομέλεια.
Ωστόσο, οι βουλευτές της ΝΔ και του ΛΑΟΣ αλλά και ο πρόεδρος της Επιτροπής Μάξιμος Χαρακόπουλος, επεσήμαναν πως δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό αρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφανθεί για θέμα συνταγματικότητας ή μη ενός νομοσχεδίου. Έτσι, η συζήτηση διεξήχθη και εγκρίθηκε η κύρωση αλλά πρόκειται να ζητηθεί έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής για τη συνταγματικότητά του.
Το μόνο κόμμα που υπερψήφισε τα μνημόνια ήταν ο ΛΑΟΣ. Ο υφυπουργός Άμυνας Κ. Τασούλας παρουσίασε το πρώτο μνημόνιο ως ρύθμιση διοικητικού χαρακτήρα καθώς όπως υποστήριξε, «δεν εκχωρείται εθνική κυριαρχία. Δεν αποφασίζει το ΝΑΤΟ θα έρθω να κάνω απόβαση πεζοναυτών στη Μαγνησία, θέλετε δε θέλετε», αλλά αντίθετα απαιτείται η άδεια της ελληνικής κυβέρνησης. Σημείωσε ότι με τις ρυθμίσεις αυτές «θα αποφεύγουμε κάθε φορά τη διοικητική ταλαιπωρία και την επανάληψη», και ζήτησε να μην γίνεται σύγχυση μεταξύ των «αισθημάτων αντιπάθειας προς το ΝΑΤΟ και των πολιτικών και νομικών ζητημάτων».
Από το ΠΑΣΟΚ, η υπεύθυνη για θέματα Άμυνας, Βάσω Παπανδρέου, είπε ότι «η κυβέρνηση της Ν.Δ. δίνει “λευκή επιταγή” στον στρατιωτικό διοικητή του ΝΑΤΟ για τον καθορισμό ασκήσεων και επιχειρήσεων στη χώρα μας», ενώ τόνισε πως «μέσα από τεχνικά ή διαδικαστικά θέματα υποκρύπτεται εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων».
Από το ΚΚΕ, ο βουλευτής Κώστας Αλυσανδράκης καταψήφισε και κάλεσε τον ελληνικό λαό να αυξήσει την επαγρύπνησή του για την εμπλοκή της χώρας μας σε «νατοϊκούς τυχοδιωκτισμούς».
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Άννα Φιλίνη καταψήφισε επίσης και χαρακτήρισε ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι δεν καθορίζονται οι περιοχές που θα διεξάγονται ασκήσεις, παρά παραπέμπονται σε μεταγενέστερα κείμενα.
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009
Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009
ΜΑΥΡΙΣΜΑ
Κυριακή, 2 Αύγουστος 2009 και σε ανάρτησή μου προειδοποιούσα για ατυχήματα και δυστυχήματα... Δυστυχώς φέρομαι να βγαίνω αληθινός με τον πιό άσχημο τρόπο.
Εγώ πήρα αφορμή να γράψω την παλιά εκείνη ανάρτηση λόγω των πυρκαγιών σε αποθήκες έξω από την Αθήνα. Ωστόσο ενώ εγώ πίστευα πως ο ιδιωτικός τομέας θα ήταν αυτός που τα προβλήματα θα αφορούσαν δυστυχώς ο δημόσιος έχει βρεθεί σε χειρότερη μοίρα.
Μία κυβέρνηση με σταθερή πολιτική συγκάλυψης και προστασίας δε μπορεί να κάνει παρά να ενισχύει και τα στρώματα διαφθοράς και στους υφιστάμενους της.
Οι πολιτικοί υπεύθυνοι για τους νεκρούς.
Για τους παχυλούς μισθούς και τα χαμηλά μέτρα προστασίας.
Για τα ακριβά αυτοκίνητα και τις μίζες.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ....
Σκοτώνουν τους πολίτες και την δημοκρατία.
Η δημοκρατία κερδήθηκε με αίμα και διατηρείται με αίμα δικό μας...
ΑΥΤΟΙ λοιπόν δε πρέπει με κανένα τρόπο να ματώσουν.
Το αίμα των υπευθύνων δεν είναι ΤΙΜΗΜΕΝΟ όπως των εργατών, των υπαλλήλων , και των μικρομεσαίων που πατώντας στα χώματα και τα μουντά γραφεία παλεύουν για την ζωή τους και των παιδιών τους.
ΑΥΤΟΙ μόνο ένα τρόπο ξέρουν να πονάνε.
Στην τσέπη.
ΟΜΩΣ οι τσέπες τους είναι πολύ γεμάτες για να τις αδειάζουμε τόσο που να το νιώσουν.
(εκτός αν είστε μυαλό και τους τα φάτε νόμιμα! τότε εντάξει και μαγκιά σας)
Για τους απλούς λοιπούς που δεν έχουν μεσω να τους πλησιάσουν ένας είναι ο τρόπος...
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΜΑΣ ΚΑΨΑΝΕ ΤΑ ΔΑΣΗ
ΜΑΣ ΚΑΨΑΝΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ
ΜΑΣ ΚΑΨΑΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΜΑΣ ΣΚΕΠΑΖΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΥΣΑΕΡΙΟ...
ΜΗ ΣΗΚΩΣΕΤΕ ΠΕΤΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ...
ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΨΗΦΟ ΣΑΣ
ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΠΩΣ ΚΛΕΨΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΙΑΣΑΜΕ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ!
ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ ΜΙΖΑ. ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. ΚΑΙ ΑΣ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ, ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΑΝ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ
Αυτά από έναν απογοητευμένο πολίτη της Ελλάδας μας
Τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες των νεκρών εργατών
Κουράγιο στους τραυματισμένους.
ΥΓ
ΛΑΡΚΟ 02/08/2009
ΛΑΡΚΟ 26/08/2009
ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
ΕΘΝΙΚΗ - ΔΕΗ - ΔΗΜΟΣΙΟ
http://www.larco.gr/board_of_directors.php
President and C.E.O
Εγώ πήρα αφορμή να γράψω την παλιά εκείνη ανάρτηση λόγω των πυρκαγιών σε αποθήκες έξω από την Αθήνα. Ωστόσο ενώ εγώ πίστευα πως ο ιδιωτικός τομέας θα ήταν αυτός που τα προβλήματα θα αφορούσαν δυστυχώς ο δημόσιος έχει βρεθεί σε χειρότερη μοίρα.
Μία κυβέρνηση με σταθερή πολιτική συγκάλυψης και προστασίας δε μπορεί να κάνει παρά να ενισχύει και τα στρώματα διαφθοράς και στους υφιστάμενους της.
Οι πολιτικοί υπεύθυνοι για τους νεκρούς.
Για τους παχυλούς μισθούς και τα χαμηλά μέτρα προστασίας.
Για τα ακριβά αυτοκίνητα και τις μίζες.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ....
Σκοτώνουν τους πολίτες και την δημοκρατία.
Η δημοκρατία κερδήθηκε με αίμα και διατηρείται με αίμα δικό μας...
ΑΥΤΟΙ λοιπόν δε πρέπει με κανένα τρόπο να ματώσουν.
Το αίμα των υπευθύνων δεν είναι ΤΙΜΗΜΕΝΟ όπως των εργατών, των υπαλλήλων , και των μικρομεσαίων που πατώντας στα χώματα και τα μουντά γραφεία παλεύουν για την ζωή τους και των παιδιών τους.
ΑΥΤΟΙ μόνο ένα τρόπο ξέρουν να πονάνε.
Στην τσέπη.
ΟΜΩΣ οι τσέπες τους είναι πολύ γεμάτες για να τις αδειάζουμε τόσο που να το νιώσουν.
(εκτός αν είστε μυαλό και τους τα φάτε νόμιμα! τότε εντάξει και μαγκιά σας)
Για τους απλούς λοιπούς που δεν έχουν μεσω να τους πλησιάσουν ένας είναι ο τρόπος...
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΜΑΣ ΚΑΨΑΝΕ ΤΑ ΔΑΣΗ
ΜΑΣ ΚΑΨΑΝΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ
ΜΑΣ ΚΑΨΑΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΜΑΣ ΣΚΕΠΑΖΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΥΣΑΕΡΙΟ...
ΜΗ ΣΗΚΩΣΕΤΕ ΠΕΤΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ...
ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΨΗΦΟ ΣΑΣ
ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΠΩΣ ΚΛΕΨΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΙΑΣΑΜΕ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ!
ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ ΜΙΖΑ. ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. ΚΑΙ ΑΣ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ, ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΑΝ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ
Αυτά από έναν απογοητευμένο πολίτη της Ελλάδας μας
Τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες των νεκρών εργατών
Κουράγιο στους τραυματισμένους.
ΥΓ
ΛΑΡΚΟ 02/08/2009
ΛΑΡΚΟ 26/08/2009
ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
ΕΘΝΙΚΗ - ΔΕΗ - ΔΗΜΟΣΙΟ
http://www.larco.gr/board_of_directors.php
President and C.E.O
Σάββατο 22 Αυγούστου 2009
Πώς παίρνουν αποφάσεις οι μικρές επιχειρήσεις
Στα πλαίσια πτυχιακής εργασίας στο ΤΕΙ ΣΕΡΡΩΝ για το επιχειρηματικό σχέδιο (Ε.Σ.) ερευνήθηκε η μέθοδος με την οποία σχεδιάζει ο πολύ μικρός επιχειρηματίας, όπου αντιπροσωπεύει και το 90 % της Ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας. H έρευνα επικεντρώνεται σε 68 επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και γεωγραφικά περιορίζετε στον νομό Αττικής
Προέκυψε πως:
1. Tο Ε.Σ. δεν το χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες σε ποσοστό 47%, ενώ το 53 % που εφαρμόζει κάποιας μορφής προγραμματισμό εφαρμόζει στην πράξη μόνο έναν προγραμματισμό των χρηματοροών της επιχείρησης.
2. Το Ε.Σ. δεν επηρεάζει καθόλου στον χρόνο επίλυσης οργανωτικών-διοικητικών προβλημάτων
3. Σε ποσοστό 53% το ακολουθούν πιστά. Το 22% ανατρέχουν σε αυτό σε έκτακτες περιπτώσεις και προβλήματα. Ένα 14% παραδέχεται πως ακολουθεί λίγο τον προγραμματισμό τους. Από τους ερωτηθέντες μόλις 11% σχολίασαν πως προγραμματίζουν σχέδια προσαρμόσιμα και ευέλικτα στο περιβάλλον και τις πιθανές εξελίξεις.
4. Η εφαρμογή ή μη ενός Ε.Σ. από τις μικρές επιχειρήσεις δεν διαφοροποιεί τα αποτελέσματα ως προς την ικανοποιητική ή μη πορεία της επιχείρησης στα μάτια του επιχειρηματία. Η διαφορά είναι θετική προς τις επιχειρήσεις με σχέδιο μόλις 3% ως προς το αποτέλεσμα της πορείας της επιχείρησης σε σχέση με τους στόχους του επιχειρηματία.
5. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προκύπτει πως ακόμη και οι επιχειρηματίες που δηλώνουν πως κάνουν προγραμματισμό δε κάνουν ολοκληρωμένα επιχειρηματικά σχέδια.
6. Οι επιχειρηματίες σχεδιάζουν ενδοεταιρικά την πορεία της επιχείρησής τους εκ των οποίων συνεργαζόμενοι κυρίως με τα τμήματα διοίκησης, λογιστηρίου και πωλήσεων. Μόλις 17% χρησιμοποιούν εξωτερική βοήθεια και ειδικούς σύμβουλους.
Το Ε.Σ. δεν επηρεάζει καθόλου στον χρόνο επίλυσης οργανωτικών-διοικητικών προβλημάτων
7 Το 47% όλων των επιχειρηματιών του δείγματος πιστεύουν πως πράγματι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με καλύτερο σχεδιασμό.
8 Μεταξύ των επιχειρηματιών που εφαρμόζουν κάποιο σχέδιο και εκείνων που δεν εφαρμόζουν δε προκύπτει κάποιο πλεονέκτημα ως προς την εμφάνιση οργανωτικών προβλημάτων στην επιχείρηση αλλά μία τάση καλύτερης αναγνώρισής του σε βαθμό 5,33%
9 Σχεδόν όλοι οι επιχειρηματίες του δείγματος (95%) δηλώνουν ευχαριστημένοι με την πορεία και τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης τους.
10 Το 14 % των επιχειρηματιών επιλέγει να μην ενημερώνει καθόλου τους υπαλλήλους του, σχετικά με τους στόχους της επιχείρησης, ενώ το 86% ενημερώνει τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό τους υπαλλήλους.
11 Συνολικά το 50,5% των επιχειρηματιών του δείγματος έχουν μια εικόνα των πωλήσεων της επιχείρησης στους επόμενους έξι μήνες.
12 Από την έρευνα προκύπτει πως και οι δύο κατηγορίες επιχειρηματιών δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην εμπειρία τους. Η γνώση της αγοράς, του ανταγωνισμού και το προαίσθημα του επιχειρηματία ακολουθούν της εμπειρίας , έχοντας όμως ισορροπημένη μεταξύ τους βαρύτητα για τον επιχειρηματία.
13 Οι επιχειρηματίες δίνουν προτεραιότητα στα τρέχοντα έξοδα σε ποσοστό 69 % και ακολουθεί με 31% η μελλοντική θέση της επιχείρησης και με 25 % τα προσδοκώμενα κέρδη.
13 Από το 47,05 % των επιχειρήσεων που δήλωσαν πως δε προγραμματίζουν την πορεία τους
* το 53% δηλώσαν πως γνωρίζουν να συντάσσουν αλλά δεν εφαρμόζεται στη δραστηριότητά τους,
* 16% των επιχειρηματιών δηλώσαν πως δε γνωρίζουν τι θα τους ωφελούσε η χρήση του,
* 16 % πως δεν έχουν το χρόνο να συντάξουν Επιχειρηματικό σχέδιο.
* 9 % δηλώσαν πως το δοκίμασαν και δε τους απέδωσε αυτά που επιθυμούσαν ενώ
* 6 % πως δε γνωρίζουν να συντάσσουν
14 63 % των επιχειρηματιών δεν έχει συγκεκριμένα σχέδια επανένταξης των κερδών στην επιχείρησης. Ακολουθεί το 25 % με θετική απόκριση και 13 % με σχέδια στο περίπου.
15 Το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρηματιών του δείγματος (61,76%) θα επέλεγαν επαγγελματίες συμβούλους για βοήθεια στη σύνταξη ενός Ε.Σ. ενώ ακολουθεί με ποσοστό 27,94% η βοήθεια από συνεργάτες και φίλους. Το 20,59% των επιχειρηματιών θα χρησιμοποιούσε την βοήθεια εξειδικευμένου λογισμικού σαν οδηγό. 16,18% πιστεύει πως θα τα κατάφερνε μόνος του. 11,76% θα συμβουλευόταν μια τραπεζικούς σύμβουλους/ υπηρεσία ενώ το 2,94% θα απευθυνόταν στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
και του ορισμού της διασποράς που χρησιμοποιήθηκε κατά την έρευνα.
Προτάσεις βελτίωσης των ΜΜΕ
Από την παρούσα έρευνα προέκυψε πως τα κυριότερα προβλήματα των μικρών επιχειρήσεων είναι προβλήματα εσωτερικής διοίκησης-οργάνωσης, χρηματοδότησης και γραφειοκρατικά. Ένα κράτος συνεπώς που επιθυμεί να βελτιώσει τον κλάδο τον μικρομεσαίων θα πρέπει να εντάξει στις στρατηγικές βελτίωσης των συνθηκών λειτουργίας των μικρομεσαίων επιχειρηματιών ένα βασικό δίπτυχο αναβάθμισης ποιότητας – ανάπτυξης συνεργασιών.
1. Υποστήριξης των χρηματοδοτικών και διαδικαστικών λειτουργιών των ΜΜΕ προκειμένου να αναδειχθεί η παραγωγικότητά και η δυναμικότητά τους και αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχουν προς τους πελάτες τους αλλά και της ίδιας τους της λειτουργίας, μέσω σταδιακών απαιτήσεων τυποποίησης και προγραμματισμού.
2. Συνεργασίας με φορείς εντός και εκτός συνόρων για συνεχή ροή τεχνογνωσίας και βελτίωσης της παραγωγικότητας βελτιώνοντας την απόδοση των ίδιων μικρών κεφαλαίων.
Αναλυτικά
1. Οι τράπεζες χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία συναλλαγής με τους επιχειρηματίες για φοροεισπρακτικούς και ανταποδοτικούς στόχους του κράτους εδώ και χρόνια (για παροχή δανείων μέσω ΤΕΜΠΕ, για απόδοση φόρων, τελών κυκλοφορίας, αγορά παράβολων κλπ) και έχουν την δυνατότητα να εξελιχθούν σε δημιουργικότερο τμήμα του κύκλου συναλλαγών του επιχειρηματία.
Αυτό θα μπορούσε να προκύψει μέσω της καθιέρωσης της κατάθεσης μαζί με τα δικαιολογητικά (εκκαθαριστικό, ταυτότητα) ενός δανείου και ενός πρότυπου επιχειρηματικού σχεδίου για τους στόχους του επιχειρηματία και τα στάδια εξέλιξης της επένδυσης που σκοπεύει να κάνει.. Αυτό συμβαίνει ήδη σε προγράμματα επιδοτήσεων (π.χ. Έντυπα Υποβολής Πρότασης Υπουργείου Ανάπτυξης για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας») και θα πρέπει να διαδοθεί σε όλα τα σημεία επαφής με την επιχείρηση. Ωστόσο δε θα πρέπει να πάρει την μορφή υποχρεωτικού εγγράφου γιατί αυτό απλά θα αύξανε την γραφειοκρατία και το κόστος σε χρόνο συναλλαγής του επιχειρηματία. Θα πρέπει να εφαρμοστεί μία μέση λύση προαιρετικής χρήσης και προώθησης των πλεονεκτημάτων που το επιχειρηματικό σχέδιο προσφέρει στον επιχειρηματία ταυτόχρονα με την διαθεσιμότητα οδηγιών και συμβούλων.
2. Η περιορισμένη δραστηριοποίηση των μικρών επιχειρήσεων στο εξωτερικό επίσης πρέπει να αναδειχθεί και να αντιμετωπιστεί. Οι επιχειρήσεις διαχωρίζονται σε αυτές που έχουν ενδιαφερθεί αλλά βρίσκουν εμπόδια στο εξωτερικό περιβάλλον ή το εσωτερικό και σε εκείνες που δεν τις απασχολεί καθόλου να αναπτύξουν δραστηριότητες στο εξωτερικό.
Η πρώτη κατηγορία σχεδόν εξ ορισμού φαίνεται πως εφόσον ενδιαφέρεται για δραστηριοποίηση στο εξωτερικό θα προγραμματίσει και θα σχεδιάσει τις κινήσεις της προκειμένου να προετοιμαστεί για τα διαφορετικά από τα γνωστά, στην εσωτερική αγορά, νομικά πλαίσια, ανταγωνιστικά προϊόντα και τα λοιπά. Η δεύτερη όμως εμπίπτει περισσότερο στην κατηγορία της έρευνάς μας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι λόγοι που, από έρευνες στην ευρωπαϊκή ένωση, κάνει τις επιχειρήσεις να μην ενδιαφέρονται για δραστηριοποίηση στο εξωτερικό είναι ίδιοι με αυτούς που χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες που δεν εφαρμόζουν το επιχειρηματικό σχέδιο. Δηλαδή κάποιοι θεωρούν πως η δραστηριοποίηση στο εξωτερικό δεν έχει σχέση με το αντικείμενό τους ενώ άλλοι θεωρούν πως η τοπική αγορά είναι αρκετή για τώρα και για το μέλλον.
Επιπλέον πολλοί επιχειρηματίες δεν έχουν φιλοδοξία να επεκταθούν πέρα από ένα συγκεκριμένο μέγεθος ή της τοπικής αγοράς. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό το κάνει για να αποκτήσει πρόσβαση σε τεχνογνωσία-τεχνολογία η εργατικό δυναμικό(Observatory Of European SMEs, 2003). Οι παραπάνω αιτιάσεις που προέκυψαν είναι άμεσα συνδεδεμένες με μία περιορισμένη οπτική της επιχείρησης του εκάστοτε επιχειρηματία που προκύπτει από την έλλειψη οράματος ,μακροπρόθεσμων στόχων, και διοικητικού χρόνου που προσφέρει ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Η κατάσταση αυτή είναι δυνατό να βελτιωθεί με την ενεργό συμμετοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Η έρευνα ανέδειξε πως οι επιχειρηματίες δε θα συνεργάζονταν με τα πανεπιστήμια καθώς δε θεωρούν πως γνωρίζουν την αγορά και το οικονομικό περιβάλλον που οι ίδιοι κινούνται. Αυτή η αντίληψη πρέπει να αλλάξει. Το αποτέλεσμα για την περιορισμένη συνεργασία με τα πανεπιστήμια το επιβεβαιώνει και η μελέτη του Παρατηρητηρίου Ευρωπαϊκών ΜΜΕ (2002) όπου τονίζει πως αν και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα συμπεριλαμβανομένων και των πανεπιστημίων φυλάσσουν μεγάλο πλούτο γνώσης η επίδραση που έχουν στις πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι πολύ περιορισμένη. Η μελέτη εκείνη δείχνει σαν αιτία της κατάστασης αυτής την διαφορετική δομή των δύο πλευρών (στόχων, αγωγής κλπ). Καθώς οι μικρές επιχειρήσεις συνήθως έχουν έλλειψη των οικονομικών και τεχνικών πηγών που είναι απαραίτητες για μελέτες σε πανεπιστήμια οι επιτυχίες είναι συνήθως αποτέλεσμα των προσωπικών σχέσεων.
Τα αποτελέσματα είναι σημαντικά για πολλούς λόγους και κυρίως γιατί υποδεικνύουν πως το επιχειρηματικό σχέδιο είναι πιο πολύπλοκο, στην εφαρμογή του και για αυτό πρέπει να βοηθηθούν οι επιχειρηματίες. Ένα ποσοστό 52,95 τοις εκατό(36) ασκεί κάποια μορφή δομημένου σχεδιασμού ωστόσο αποδεικνύεται πως απέχει πολύ από το να ονομαστεί επιχειρηματικό σχέδιο.
Βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την παρούσα έρευνα είναι ότι οι επιχειρηματίες που δεν εφαρμόζουν το επιχειρηματικό σχέδιο στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν πόσο αποτελεσματικό θα ήταν για το μέλλον της επιχείρησής τους , ενώ οι επιχειρηματίες που το χρησιμοποιούν δεν ξέρουν να το εφαρμόζουν σωστά ώστε να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη από την επιβίωση και την ανάπτυξη της επιχείρησής τους.
Δουβαλετέλλης Βαγγέλης
Al.grazaar@gmail.com
Προέκυψε πως:
1. Tο Ε.Σ. δεν το χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες σε ποσοστό 47%, ενώ το 53 % που εφαρμόζει κάποιας μορφής προγραμματισμό εφαρμόζει στην πράξη μόνο έναν προγραμματισμό των χρηματοροών της επιχείρησης.
2. Το Ε.Σ. δεν επηρεάζει καθόλου στον χρόνο επίλυσης οργανωτικών-διοικητικών προβλημάτων
3. Σε ποσοστό 53% το ακολουθούν πιστά. Το 22% ανατρέχουν σε αυτό σε έκτακτες περιπτώσεις και προβλήματα. Ένα 14% παραδέχεται πως ακολουθεί λίγο τον προγραμματισμό τους. Από τους ερωτηθέντες μόλις 11% σχολίασαν πως προγραμματίζουν σχέδια προσαρμόσιμα και ευέλικτα στο περιβάλλον και τις πιθανές εξελίξεις.
4. Η εφαρμογή ή μη ενός Ε.Σ. από τις μικρές επιχειρήσεις δεν διαφοροποιεί τα αποτελέσματα ως προς την ικανοποιητική ή μη πορεία της επιχείρησης στα μάτια του επιχειρηματία. Η διαφορά είναι θετική προς τις επιχειρήσεις με σχέδιο μόλις 3% ως προς το αποτέλεσμα της πορείας της επιχείρησης σε σχέση με τους στόχους του επιχειρηματία.
5. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προκύπτει πως ακόμη και οι επιχειρηματίες που δηλώνουν πως κάνουν προγραμματισμό δε κάνουν ολοκληρωμένα επιχειρηματικά σχέδια.
6. Οι επιχειρηματίες σχεδιάζουν ενδοεταιρικά την πορεία της επιχείρησής τους εκ των οποίων συνεργαζόμενοι κυρίως με τα τμήματα διοίκησης, λογιστηρίου και πωλήσεων. Μόλις 17% χρησιμοποιούν εξωτερική βοήθεια και ειδικούς σύμβουλους.
Το Ε.Σ. δεν επηρεάζει καθόλου στον χρόνο επίλυσης οργανωτικών-διοικητικών προβλημάτων
7 Το 47% όλων των επιχειρηματιών του δείγματος πιστεύουν πως πράγματι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με καλύτερο σχεδιασμό.
8 Μεταξύ των επιχειρηματιών που εφαρμόζουν κάποιο σχέδιο και εκείνων που δεν εφαρμόζουν δε προκύπτει κάποιο πλεονέκτημα ως προς την εμφάνιση οργανωτικών προβλημάτων στην επιχείρηση αλλά μία τάση καλύτερης αναγνώρισής του σε βαθμό 5,33%
9 Σχεδόν όλοι οι επιχειρηματίες του δείγματος (95%) δηλώνουν ευχαριστημένοι με την πορεία και τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης τους.
10 Το 14 % των επιχειρηματιών επιλέγει να μην ενημερώνει καθόλου τους υπαλλήλους του, σχετικά με τους στόχους της επιχείρησης, ενώ το 86% ενημερώνει τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό τους υπαλλήλους.
11 Συνολικά το 50,5% των επιχειρηματιών του δείγματος έχουν μια εικόνα των πωλήσεων της επιχείρησης στους επόμενους έξι μήνες.
12 Από την έρευνα προκύπτει πως και οι δύο κατηγορίες επιχειρηματιών δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην εμπειρία τους. Η γνώση της αγοράς, του ανταγωνισμού και το προαίσθημα του επιχειρηματία ακολουθούν της εμπειρίας , έχοντας όμως ισορροπημένη μεταξύ τους βαρύτητα για τον επιχειρηματία.
13 Οι επιχειρηματίες δίνουν προτεραιότητα στα τρέχοντα έξοδα σε ποσοστό 69 % και ακολουθεί με 31% η μελλοντική θέση της επιχείρησης και με 25 % τα προσδοκώμενα κέρδη.
13 Από το 47,05 % των επιχειρήσεων που δήλωσαν πως δε προγραμματίζουν την πορεία τους
* το 53% δηλώσαν πως γνωρίζουν να συντάσσουν αλλά δεν εφαρμόζεται στη δραστηριότητά τους,
* 16% των επιχειρηματιών δηλώσαν πως δε γνωρίζουν τι θα τους ωφελούσε η χρήση του,
* 16 % πως δεν έχουν το χρόνο να συντάξουν Επιχειρηματικό σχέδιο.
* 9 % δηλώσαν πως το δοκίμασαν και δε τους απέδωσε αυτά που επιθυμούσαν ενώ
* 6 % πως δε γνωρίζουν να συντάσσουν
14 63 % των επιχειρηματιών δεν έχει συγκεκριμένα σχέδια επανένταξης των κερδών στην επιχείρησης. Ακολουθεί το 25 % με θετική απόκριση και 13 % με σχέδια στο περίπου.
15 Το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρηματιών του δείγματος (61,76%) θα επέλεγαν επαγγελματίες συμβούλους για βοήθεια στη σύνταξη ενός Ε.Σ. ενώ ακολουθεί με ποσοστό 27,94% η βοήθεια από συνεργάτες και φίλους. Το 20,59% των επιχειρηματιών θα χρησιμοποιούσε την βοήθεια εξειδικευμένου λογισμικού σαν οδηγό. 16,18% πιστεύει πως θα τα κατάφερνε μόνος του. 11,76% θα συμβουλευόταν μια τραπεζικούς σύμβουλους/ υπηρεσία ενώ το 2,94% θα απευθυνόταν στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
και του ορισμού της διασποράς που χρησιμοποιήθηκε κατά την έρευνα.
Προτάσεις βελτίωσης των ΜΜΕ
Από την παρούσα έρευνα προέκυψε πως τα κυριότερα προβλήματα των μικρών επιχειρήσεων είναι προβλήματα εσωτερικής διοίκησης-οργάνωσης, χρηματοδότησης και γραφειοκρατικά. Ένα κράτος συνεπώς που επιθυμεί να βελτιώσει τον κλάδο τον μικρομεσαίων θα πρέπει να εντάξει στις στρατηγικές βελτίωσης των συνθηκών λειτουργίας των μικρομεσαίων επιχειρηματιών ένα βασικό δίπτυχο αναβάθμισης ποιότητας – ανάπτυξης συνεργασιών.
1. Υποστήριξης των χρηματοδοτικών και διαδικαστικών λειτουργιών των ΜΜΕ προκειμένου να αναδειχθεί η παραγωγικότητά και η δυναμικότητά τους και αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχουν προς τους πελάτες τους αλλά και της ίδιας τους της λειτουργίας, μέσω σταδιακών απαιτήσεων τυποποίησης και προγραμματισμού.
2. Συνεργασίας με φορείς εντός και εκτός συνόρων για συνεχή ροή τεχνογνωσίας και βελτίωσης της παραγωγικότητας βελτιώνοντας την απόδοση των ίδιων μικρών κεφαλαίων.
Αναλυτικά
1. Οι τράπεζες χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία συναλλαγής με τους επιχειρηματίες για φοροεισπρακτικούς και ανταποδοτικούς στόχους του κράτους εδώ και χρόνια (για παροχή δανείων μέσω ΤΕΜΠΕ, για απόδοση φόρων, τελών κυκλοφορίας, αγορά παράβολων κλπ) και έχουν την δυνατότητα να εξελιχθούν σε δημιουργικότερο τμήμα του κύκλου συναλλαγών του επιχειρηματία.
Αυτό θα μπορούσε να προκύψει μέσω της καθιέρωσης της κατάθεσης μαζί με τα δικαιολογητικά (εκκαθαριστικό, ταυτότητα) ενός δανείου και ενός πρότυπου επιχειρηματικού σχεδίου για τους στόχους του επιχειρηματία και τα στάδια εξέλιξης της επένδυσης που σκοπεύει να κάνει.. Αυτό συμβαίνει ήδη σε προγράμματα επιδοτήσεων (π.χ. Έντυπα Υποβολής Πρότασης Υπουργείου Ανάπτυξης για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας») και θα πρέπει να διαδοθεί σε όλα τα σημεία επαφής με την επιχείρηση. Ωστόσο δε θα πρέπει να πάρει την μορφή υποχρεωτικού εγγράφου γιατί αυτό απλά θα αύξανε την γραφειοκρατία και το κόστος σε χρόνο συναλλαγής του επιχειρηματία. Θα πρέπει να εφαρμοστεί μία μέση λύση προαιρετικής χρήσης και προώθησης των πλεονεκτημάτων που το επιχειρηματικό σχέδιο προσφέρει στον επιχειρηματία ταυτόχρονα με την διαθεσιμότητα οδηγιών και συμβούλων.
2. Η περιορισμένη δραστηριοποίηση των μικρών επιχειρήσεων στο εξωτερικό επίσης πρέπει να αναδειχθεί και να αντιμετωπιστεί. Οι επιχειρήσεις διαχωρίζονται σε αυτές που έχουν ενδιαφερθεί αλλά βρίσκουν εμπόδια στο εξωτερικό περιβάλλον ή το εσωτερικό και σε εκείνες που δεν τις απασχολεί καθόλου να αναπτύξουν δραστηριότητες στο εξωτερικό.
Η πρώτη κατηγορία σχεδόν εξ ορισμού φαίνεται πως εφόσον ενδιαφέρεται για δραστηριοποίηση στο εξωτερικό θα προγραμματίσει και θα σχεδιάσει τις κινήσεις της προκειμένου να προετοιμαστεί για τα διαφορετικά από τα γνωστά, στην εσωτερική αγορά, νομικά πλαίσια, ανταγωνιστικά προϊόντα και τα λοιπά. Η δεύτερη όμως εμπίπτει περισσότερο στην κατηγορία της έρευνάς μας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι λόγοι που, από έρευνες στην ευρωπαϊκή ένωση, κάνει τις επιχειρήσεις να μην ενδιαφέρονται για δραστηριοποίηση στο εξωτερικό είναι ίδιοι με αυτούς που χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες που δεν εφαρμόζουν το επιχειρηματικό σχέδιο. Δηλαδή κάποιοι θεωρούν πως η δραστηριοποίηση στο εξωτερικό δεν έχει σχέση με το αντικείμενό τους ενώ άλλοι θεωρούν πως η τοπική αγορά είναι αρκετή για τώρα και για το μέλλον.
Επιπλέον πολλοί επιχειρηματίες δεν έχουν φιλοδοξία να επεκταθούν πέρα από ένα συγκεκριμένο μέγεθος ή της τοπικής αγοράς. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό το κάνει για να αποκτήσει πρόσβαση σε τεχνογνωσία-τεχνολογία η εργατικό δυναμικό(Observatory Of European SMEs, 2003). Οι παραπάνω αιτιάσεις που προέκυψαν είναι άμεσα συνδεδεμένες με μία περιορισμένη οπτική της επιχείρησης του εκάστοτε επιχειρηματία που προκύπτει από την έλλειψη οράματος ,μακροπρόθεσμων στόχων, και διοικητικού χρόνου που προσφέρει ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Η κατάσταση αυτή είναι δυνατό να βελτιωθεί με την ενεργό συμμετοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Η έρευνα ανέδειξε πως οι επιχειρηματίες δε θα συνεργάζονταν με τα πανεπιστήμια καθώς δε θεωρούν πως γνωρίζουν την αγορά και το οικονομικό περιβάλλον που οι ίδιοι κινούνται. Αυτή η αντίληψη πρέπει να αλλάξει. Το αποτέλεσμα για την περιορισμένη συνεργασία με τα πανεπιστήμια το επιβεβαιώνει και η μελέτη του Παρατηρητηρίου Ευρωπαϊκών ΜΜΕ (2002) όπου τονίζει πως αν και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα συμπεριλαμβανομένων και των πανεπιστημίων φυλάσσουν μεγάλο πλούτο γνώσης η επίδραση που έχουν στις πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι πολύ περιορισμένη. Η μελέτη εκείνη δείχνει σαν αιτία της κατάστασης αυτής την διαφορετική δομή των δύο πλευρών (στόχων, αγωγής κλπ). Καθώς οι μικρές επιχειρήσεις συνήθως έχουν έλλειψη των οικονομικών και τεχνικών πηγών που είναι απαραίτητες για μελέτες σε πανεπιστήμια οι επιτυχίες είναι συνήθως αποτέλεσμα των προσωπικών σχέσεων.
Τα αποτελέσματα είναι σημαντικά για πολλούς λόγους και κυρίως γιατί υποδεικνύουν πως το επιχειρηματικό σχέδιο είναι πιο πολύπλοκο, στην εφαρμογή του και για αυτό πρέπει να βοηθηθούν οι επιχειρηματίες. Ένα ποσοστό 52,95 τοις εκατό(36) ασκεί κάποια μορφή δομημένου σχεδιασμού ωστόσο αποδεικνύεται πως απέχει πολύ από το να ονομαστεί επιχειρηματικό σχέδιο.
Βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την παρούσα έρευνα είναι ότι οι επιχειρηματίες που δεν εφαρμόζουν το επιχειρηματικό σχέδιο στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν πόσο αποτελεσματικό θα ήταν για το μέλλον της επιχείρησής τους , ενώ οι επιχειρηματίες που το χρησιμοποιούν δεν ξέρουν να το εφαρμόζουν σωστά ώστε να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη από την επιβίωση και την ανάπτυξη της επιχείρησής τους.
Δουβαλετέλλης Βαγγέλης
Al.grazaar@gmail.com
Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
Προσοχή Σε όλους τους εργάτες - υππαλήλους
Λόγω της κρίσης οι εργοδότες τείνουν να κάνουν ευκολότερα απολύσεις.
Λόγω των απολύσεων η ένταση εργασίας αυτών που μένουν στην δουλειά είναι μεγαλύτερη.
Λόγω εξόδων ο επιχειρηματίας κλείνει πιό εύκολα και όλο το μαγαζί αν τον συμφέρει καλύτερα.
Αν έχει και ασφάλεια καλή το καίει κιόλας!
Αλίμονο σε όποιον άτυχο βρεθεί στο διάβα της καταστροφής
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΦΑΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
Λόγω των απολύσεων η ένταση εργασίας αυτών που μένουν στην δουλειά είναι μεγαλύτερη.
Λόγω εξόδων ο επιχειρηματίας κλείνει πιό εύκολα και όλο το μαγαζί αν τον συμφέρει καλύτερα.
Αν έχει και ασφάλεια καλή το καίει κιόλας!
Αλίμονο σε όποιον άτυχο βρεθεί στο διάβα της καταστροφής
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΦΑΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
Σάββατο 18 Ιουλίου 2009
Οι Τουρκοι στο Αιγαίο
Τον Μάρτιο είναι ο ορίζοντας της ελληνικής κυβέρνησης. Έως τότε η κυβέρνηση της Ελλάδος της Νέας Δημοκρατίας θα είναι υπο συνεχή πίεση προκειμένου να ανεβάσει τα ποσοστά της δημοσκοπικά και όχι μόνο. Από ένα σημείο και μετά έχει καταντήσει ο σώσον εαυτό σωθήτο.
Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ όμως είναι ο μήνας όπου τα θερμά επεισόδια ενδείκνυνται.
Η Τουρκία έχοντας να επιδείξει σταθερότητα και επιθετικότητα στις απαιτήσεις της δεν βλέπω να έχει να χάσει και πολλά από ένα θερμό επεισόδιο. Αντιθέτως ούτε και η κυβέρνηση της Ελλάδος!!! Εάν κερδίσει τις εντυπώσεις στο θερμό επεισόδιο τότε κερδίζει και εκλογικά!
Εάν χάσει... κερδίζει το ΠΑΣΟΚ αλλά ανεβαίνει και η συνιστώσα ΛΑΟΣ κατακόρυφα στην βουλή.
Η Τουρκία από την άλλη εάν κερδίσει ... δέ χρειάζεται να πούμε πως απλά θα νομιμοποιήσει το status που έχει επιβάλει στην ελληνική πλευρά της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, κάτι που επιθυμούν και οι "φίλοι" μας οι Αμερικανοί.
Εάν χάσει θα τα ρίξει στον στρατό και ο Ερντογάν θα ανεβάσει τις πεσμένες του δημοτικότητες όπου αυτές σιγά σιγά αποδυναμόνονταν και θα αυξήσει το κύρος της πολιτικής ηγεσίας ενώ θα αυξήσει την δημοτικότητα της ευροπαικής ειρηνικής προοπτικής.
Ο χρόνος περνάει και η ιστορία γράφεται από ισχυρούς και από ηλίθιους αν και όχι με την απαραίτητη σύνδεση των δύο.
Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ όμως είναι ο μήνας όπου τα θερμά επεισόδια ενδείκνυνται.
Η Τουρκία έχοντας να επιδείξει σταθερότητα και επιθετικότητα στις απαιτήσεις της δεν βλέπω να έχει να χάσει και πολλά από ένα θερμό επεισόδιο. Αντιθέτως ούτε και η κυβέρνηση της Ελλάδος!!! Εάν κερδίσει τις εντυπώσεις στο θερμό επεισόδιο τότε κερδίζει και εκλογικά!
Εάν χάσει... κερδίζει το ΠΑΣΟΚ αλλά ανεβαίνει και η συνιστώσα ΛΑΟΣ κατακόρυφα στην βουλή.
Η Τουρκία από την άλλη εάν κερδίσει ... δέ χρειάζεται να πούμε πως απλά θα νομιμοποιήσει το status που έχει επιβάλει στην ελληνική πλευρά της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, κάτι που επιθυμούν και οι "φίλοι" μας οι Αμερικανοί.
Εάν χάσει θα τα ρίξει στον στρατό και ο Ερντογάν θα ανεβάσει τις πεσμένες του δημοτικότητες όπου αυτές σιγά σιγά αποδυναμόνονταν και θα αυξήσει το κύρος της πολιτικής ηγεσίας ενώ θα αυξήσει την δημοτικότητα της ευροπαικής ειρηνικής προοπτικής.
Ο χρόνος περνάει και η ιστορία γράφεται από ισχυρούς και από ηλίθιους αν και όχι με την απαραίτητη σύνδεση των δύο.
Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009
Τι συμβαίνει με το χρηματιστήριο;
Κατά την γνώμη μου τους τελευταίους 2,5 - 3 μήνες χτίστηκε μια πυραμίδα από εγχώρια κεφάλια προκειμένου να εκμεταλλευτεί το κλίμα ευκαιρίας που είχε δημιουργηθεί στα τέλη Φλεβάρη με αρχές Μάρτη. Δέ ξέρω ποιοι και πώς ή και πόσα αλλά αυτό που ξέρω είναι πως οι πρώτοι που άρχισαν την έξοδο βγάλαν τρελά λεφτά!
Τα επίπεδα των δεικτών στις τιμές των μετοχών στα τέλη Φλεβάρη είναι ενδεικτικά των πραγματικών κεφαλαίων στην αγορά την εγχώρια και την παγκόσμια και αυτό δέ πρέπει να ξεχνιέται από τους σώφρονες ή ακόμη περισσότερο από τους επενδυτές που επιλέγουν την συντηρητική διαχείριση του χαρτοφυλακίου τους.
Αρχές Απρίλη 2009 ένα κύμα αισιοδοξίας στην παγκόσμια αγορά έφερε μαζικά και επανατοποθετήσεις στην ελληνική. Αυτό όμως που έφερε είναι και τα κέρδη σε εκείνους που είχαν προλάβει να πάρουν θέσεις και να εμφανίσουν με τις κινήσεις τους το ενδιάμεσο διάστημα την πραγματική δυναμικότητα των εγχώριων κεφαλαίων.
Οι επενδυτές που αποχώρησαν μόλις έγινε η άνοδος από την εισροή των ξένων έβγαλαν σημαντικά κέρδη. Ήταν εκείνοι που έπαιξαν συντηρητικά.
Οσοι μπήκαν αργότερα τώρα ή είναι στην κατηγορία που έφυγε νωρίς και κέρδισε είτε από τύχη είτε από πληροφορία
ή ανήκει στην κατηγορία που έχασε!
Η ομάδα όμως που κέρδισε από πληροφορία πρέπει να φαίνεται και να έχει αφήσει ίχνη και γιαυτό θα πρέπει να ελεγχθούν λογαριασμοί!
Φυσικά και μπορεί να κάνω λάθος και όλη αυτή η τεράστια διακύμανση να ήταν " τυχαία " αλλά τα τυχαία περιστατικά στη χώρα μας σπάνια είναι τυχαία.
Τα επίπεδα των δεικτών στις τιμές των μετοχών στα τέλη Φλεβάρη είναι ενδεικτικά των πραγματικών κεφαλαίων στην αγορά την εγχώρια και την παγκόσμια και αυτό δέ πρέπει να ξεχνιέται από τους σώφρονες ή ακόμη περισσότερο από τους επενδυτές που επιλέγουν την συντηρητική διαχείριση του χαρτοφυλακίου τους.
Αρχές Απρίλη 2009 ένα κύμα αισιοδοξίας στην παγκόσμια αγορά έφερε μαζικά και επανατοποθετήσεις στην ελληνική. Αυτό όμως που έφερε είναι και τα κέρδη σε εκείνους που είχαν προλάβει να πάρουν θέσεις και να εμφανίσουν με τις κινήσεις τους το ενδιάμεσο διάστημα την πραγματική δυναμικότητα των εγχώριων κεφαλαίων.
Οι επενδυτές που αποχώρησαν μόλις έγινε η άνοδος από την εισροή των ξένων έβγαλαν σημαντικά κέρδη. Ήταν εκείνοι που έπαιξαν συντηρητικά.
Οσοι μπήκαν αργότερα τώρα ή είναι στην κατηγορία που έφυγε νωρίς και κέρδισε είτε από τύχη είτε από πληροφορία
ή ανήκει στην κατηγορία που έχασε!
Η ομάδα όμως που κέρδισε από πληροφορία πρέπει να φαίνεται και να έχει αφήσει ίχνη και γιαυτό θα πρέπει να ελεγχθούν λογαριασμοί!
Φυσικά και μπορεί να κάνω λάθος και όλη αυτή η τεράστια διακύμανση να ήταν " τυχαία " αλλά τα τυχαία περιστατικά στη χώρα μας σπάνια είναι τυχαία.
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
Για να γελάσουμε και λιγάκι!!
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).
Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.
Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:
Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με το ν οποίο διαφεύγουν.
Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??
Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι ."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: "Θεέ μου, Θεέ μου".
Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό 'Α'.
""""""posted by http://stavraetos.blogspot.com/
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).
Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.
Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:
Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με το ν οποίο διαφεύγουν.
Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??
Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι ."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: "Θεέ μου, Θεέ μου".
Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό 'Α'.
""""""posted by http://stavraetos.blogspot.com/
Σάββατο, Φεβρουάριος 07, 2009"""""""""
Πέμπτη 7 Μαΐου 2009
Η ευγνωμοσύνη ...
Εάν ο άνθρωπος είναι ευγνώμων για αυτά που έχει θα έχει το ίδιο πάθος να αγωνιστεί για περισσότερα επιτεύγματα και ανακαλύψεις;
Μήπως η πρόοδος του ανθρώπου οφείλεται σε κατά βάση δυστυχισμένους ανθρώπους;
Άρα η πρόοδο των δυστυχισμένων ανά τον κόσμο μήπως εξαρτάται στον κορμό της από την δυστυχία άλλων που ενώ έχουν πόρους δεν έχουν ήσυχη την ψυχή τους;
...
...
...
Θα περιμένω σχόλια ή και όχι ...
Μήπως η πρόοδος του ανθρώπου οφείλεται σε κατά βάση δυστυχισμένους ανθρώπους;
Άρα η πρόοδο των δυστυχισμένων ανά τον κόσμο μήπως εξαρτάται στον κορμό της από την δυστυχία άλλων που ενώ έχουν πόρους δεν έχουν ήσυχη την ψυχή τους;
...
...
...
Θα περιμένω σχόλια ή και όχι ...
Σάββατο 2 Μαΐου 2009
Νέες Ιστορίες ...οι ίδιοι άγριοι
... και ναι! Επιτέλους μετά από ...ούτε γώ θυμάμαι πόσα χρόνια ήρθε το πλήρωμα του χρόνου... θα παρουσιάσω την πτυχιακή μου εργασία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 Τρίτη 5 Μαΐου η μέρα και το σωτήριο έτος 2009 θα κληθούν οι μούσες να με εμπνεύσουν και ο...θεός βοηθός... 1999-2009 Το τέλος μιας εποχής... αρχή για νέες ιστορίες...
Παρασκευή 24 Απριλίου 2009
Αφιερομένο στους δικαστάς...
Στην πλατεία μιας επαρχίας το πλήθος κοίταγε ενθουσιασμένο
ένα γορίλα που κάτι τσιγγάνοι τον είχαν φέρει φυλακισμένο
δίχως αισχύνη και σεβασμό οι γεροντοκόρες του χωριού
παίζαν αναίσθητα με το ζώο δε λέω πώς δε λέω πού
Προσοχή στο γορίλα
Ξαφνικά το μεγάλο κλουβί που έγκλειστη ζούσε η κακόμοιρη φύση
απότομα ανοίγει δεν ξέρω γιατί ίσως να το 'χαν άσχημα κλείσει
το τέρας βγαίνοντας έξω από εκεί σκέφτηκε σήμερα θα τ' αναλάβω
μιλούσε για την παρθενιά του που χρόνια τώρα τον είχε σκλάβο
Προσοχή στο γορίλα
Ο αφέντης ούρλιαξε προσοχή του γορίλα του 'χει σαλέψει
δεν έχει δει ποτέ του μαϊμού γι' αυτό μπορεί να τα μπερδέψει
απ' τους παρόντες τότε ο καθείς σπεύδει τα νότα του να προφυλάξει
οι γεροντοκόρες απέδειξαν πως άλλο οι ιδέες και άλλο η πράξη
Ο όχλος ομοθυμαδόν ξεχύνεται έντρομος στο δρόμο
μα ένας ψύχραιμος δικαστής και μια γιαγιά δεν είχαν λόγο
και αφού οι υπόλοιποι την είχανε κάνει το θηρίο πάτησε γκάζι
τη γριούλα και το δικαστή με τέσσερις πήδους του αρπάζει
Προσοχή στο γορίλα
Αχ αναστέναξε η γιαγιά να πάρει εμένα είναι απίθανο μάλλον
θα 'ταν τελείως παράξενο και δε θα το ευχόμουν εκτός των άλλων
να με μπερδέψει με μια μαϊμού είπε ο δικαστής ενοχλημένος
είναι αδύνατο εντελώς στο τέλος βγήκε γελασμένος
Απαξιώντας λοιπόν τη γιαγιά το δικαστή σφίγγει με πάθος
και προς τους θάμνους τον τραβά ενώ αυτός του φώναζε κάνεις λάθος
τι ακριβώς συνέβη εκεί πίσω αδυνατώ να αναφέρω εκτενώς
μα με είχε το θέαμα συνεπάρει τι σφρίγος τι ένταση τι ρυθμός
Προσοχή στο γορίλα
Θα πω μονάχα πως το κορύφωμα που 'χε το αλλόκοτο τούτο δράμα
στρίγγλιζε κλαίγοντας ο δικαστής στα διαλείμματα φώναζε μάνα
φώναζε μάνα σαν το φουκαρά που χθες καταδίκασε για ληστεία
και για κοινό παραδειγματισμό τον αποκεφάλισε στην πλατεία
Προσοχή στο γορίλα
ένα γορίλα που κάτι τσιγγάνοι τον είχαν φέρει φυλακισμένο
δίχως αισχύνη και σεβασμό οι γεροντοκόρες του χωριού
παίζαν αναίσθητα με το ζώο δε λέω πώς δε λέω πού
Προσοχή στο γορίλα
Ξαφνικά το μεγάλο κλουβί που έγκλειστη ζούσε η κακόμοιρη φύση
απότομα ανοίγει δεν ξέρω γιατί ίσως να το 'χαν άσχημα κλείσει
το τέρας βγαίνοντας έξω από εκεί σκέφτηκε σήμερα θα τ' αναλάβω
μιλούσε για την παρθενιά του που χρόνια τώρα τον είχε σκλάβο
Προσοχή στο γορίλα
Ο αφέντης ούρλιαξε προσοχή του γορίλα του 'χει σαλέψει
δεν έχει δει ποτέ του μαϊμού γι' αυτό μπορεί να τα μπερδέψει
απ' τους παρόντες τότε ο καθείς σπεύδει τα νότα του να προφυλάξει
οι γεροντοκόρες απέδειξαν πως άλλο οι ιδέες και άλλο η πράξη
Ο όχλος ομοθυμαδόν ξεχύνεται έντρομος στο δρόμο
μα ένας ψύχραιμος δικαστής και μια γιαγιά δεν είχαν λόγο
και αφού οι υπόλοιποι την είχανε κάνει το θηρίο πάτησε γκάζι
τη γριούλα και το δικαστή με τέσσερις πήδους του αρπάζει
Προσοχή στο γορίλα
Αχ αναστέναξε η γιαγιά να πάρει εμένα είναι απίθανο μάλλον
θα 'ταν τελείως παράξενο και δε θα το ευχόμουν εκτός των άλλων
να με μπερδέψει με μια μαϊμού είπε ο δικαστής ενοχλημένος
είναι αδύνατο εντελώς στο τέλος βγήκε γελασμένος
Απαξιώντας λοιπόν τη γιαγιά το δικαστή σφίγγει με πάθος
και προς τους θάμνους τον τραβά ενώ αυτός του φώναζε κάνεις λάθος
τι ακριβώς συνέβη εκεί πίσω αδυνατώ να αναφέρω εκτενώς
μα με είχε το θέαμα συνεπάρει τι σφρίγος τι ένταση τι ρυθμός
Προσοχή στο γορίλα
Θα πω μονάχα πως το κορύφωμα που 'χε το αλλόκοτο τούτο δράμα
στρίγγλιζε κλαίγοντας ο δικαστής στα διαλείμματα φώναζε μάνα
φώναζε μάνα σαν το φουκαρά που χθες καταδίκασε για ληστεία
και για κοινό παραδειγματισμό τον αποκεφάλισε στην πλατεία
Προσοχή στο γορίλα
Δευτέρα 13 Απριλίου 2009
Ο καπιταλισμός περνά κρίση?
Όχι! ο καπιταλισμός δε περνά κρίση.Το σύστημα δε περνά κρίση!
Αυτό διότι η κρίση είναι ενσωματωμένο τμήμα στον καπιταλισμό!
Αυτό που συμβαίνει είναι πως απλά το τμήμα διαχείρισης πιστώσεων μέσω ανεξάρτητων κεφαλαίων και επενδυτικών τραπεζών(όχι του κλασικού τραπεζικού τομέα) δούλευε πολύ καιρό χωρίς καμία απολύτως ρύθμιση.
Ότι δουλεύει καιρό χωρίς ρύθμιση είναι μοιραίο να μπλοκάρει.
Από την υγεία μας και το αυτοκίνητό μας ... μέχρι το πολυαγαπημένο μας πιστωτικό σύστημα!
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009
Σάββατο 7 Μαρτίου 2009
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)