του Σταύρου Θεοδωράκη
Θα φυτέψουν πλατύφυλλους φοίνικες ή φοίνικες-xουρμαδιές;
Αυτό είναι και το μόνο ερώτημα που άφησαν αναπάντητο οι δημοσιογράφοι στο θέμα της αξιοποίησης του παλαιού αεροδρoμίου του Ελληνικού από τους σεΐχηδες του Κατάρ. Όλα τα υπόλοιπα απαντήθηκαν. Θα γίνει ένα καζίνο στιλ Τέξας όπως βλέπεις το παλαιό αεροδρόμιο αριστερά και άλλο ένα σε ρώσικο στιλ στην δεξιά άκρη. Θα γίνει ένα ξενοδοχείο σε στιλ Τσιραχάντ Παλλάς και ένα σε στιλ Οριάν Εξπρές. Θα γίνει μια πίστα πατινάζ (καλλιτεχνικού;), ένα μεγάλο εμπορικό «Vovos – Katar», ένα ελικοδρόμιο για τον Αμπράμοβιτς (άσχετο αλλά οι έλληνες ρεπόρτερ όπου υπάρχει χρήμα βάζουν και έναν Αμπράμοβιτς). Θα γίνει και μια πίστα για την εκγύμναση άγριων γερακιών (είναι η αγαπημένη ενασχόληση των Καταριανών). Και μετά έχουμε και την αξιοποίηση της παραλίας. Θα γίνουν 5 μαρίνες (ίσως και δέκα). Μια μεγάλη (για να χωράει το γιοτ του Αμπράμοβιτς – που λέγαμε), μια πιο μεγάλη για το γιοτ του Σεΐχη Χαμάντ Αλ Θανί και τρεις άλλες μικρότερες. Για Ευρωπαίους, Άραβες και Ισραηλινούς ξεχωριστά. Και αυτό με τους Ισραηλινούς είναι άσχετο, αλλά είναι το νέο φετίχ των Ελλήνων δημοσιογράφων, όπου υπάρχει επένδυση κρύβονται και Ισραηλινοί!
Εν ολίγοις και σύμφωνα πάντα με τους Έλληνες δημοσιογράφους, το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού θα γίνει σύντομα Μονακό. Μμμ… Εδώ, είναι η αλήθεια, υπάρχει μια διχογνωμία. Θα γίνει Μόντε Κάρλο ή Μαγιόρκα; Λας Βέγκας; Ντουμπάι; Μαυροβούνιο; Τενερίφη; Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Ανάλογα με τον σταθμό που ακούει ο καθένας μας και την εφημερίδα που διαβάζει, μπορεί να επιλέξει. Αυτό άλλωστε σημαίνει πλουραλισμός στη δημοσιογραφία. Ο κάθε δημοσιογράφος να έχει το δικό του ρεπορτάζ, τις δικές του πληροφορίες, εν ανάγκη τις δικές του φαντασιώσεις. Κι αν οι φαντασιώσεις του δεν συμφωνούν με την πραγματικότητα τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα.
Γιατί μπορεί να βγήκαν όσοι είχαν λόγο να βγουν (υπουργοί – υφυπουργοί - Σεΐχηδες – Εμίρηδες – κακομοίρηδες) και να διέψευσαν ότι έχει γίνει οποιαδήποτε συμφωνία για το παλιό αεροδρόμιο, αυτό όμως που έχει μάθει ο κόσμος είναι αυτά που έχουν πει οι δημοσιογράφοι. Μέχρι και το γκρέμισμα της παλιάς Φαντασίας στον Άλιμο που έγινε τον Μάιο συνδέθηκε με την «επένδυση των Σεΐχηδων». Όπως αποκάλυψε ένα ραδιοφωνικό τζιμάνι, την Φαντασία την γκρεμίσαμε για να καθαρίσουμε το τοπίο και να έρθουν οι Σεΐχηδες και να χτίσουν ανεμπόδιστα τα δικά τους μπουζούκια!
Και μετά από τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ των δημοσιογράφων ήρθαν οι διαμαρτυρίες των ενδιαφερομένων. Η αντιπολίτευση ως γνωστόν διαφωνεί (αφήστε που όλα αυτά συμφωνήθηκαν στη Νέα Υόρκη που είναι κοντά στη Ουάσιγκτον που είναι η έδρα του ΔΝΤ – τυχαίο; δεν νομίζω), διαφωνούν και οι δήμαρχοι της περιοχής οι οποίοι νομίζουν ότι το παλιό αεροδρόμιο τους ανήκει (με τον ίδιο τρόπο που ανήκει στο Πικέρμι η Αττική οδός). Ας βγούμε λοιπόν στους δρόμους να υπερασπισθούμε την ελληνικότητα του Ελληνικού και γιατί όχι, ας πάμε όλοι μαζί, με μπροστάρηδες τους δημοσιογράφους, να φυτέψουμε από ένα δεντράκι στο παλιό αεροδρόμιο. Τα σχέδια των Καταριανών δεν θα περάσουν.
ΥΓ: Και για να μιλήσω και για την ταμπακιέρα, στο θέμα του παλιού αεροδρομίου είμαι με τον Στέφανο Μάνο! Να κάνουμε ένα πάρκο 200-300 στρεμμάτων (288 στρέμματα είναι ο Εθνικός κήπος και το Ζάππειο μαζί!) και το υπόλοιπο να το αξιοποιήσουμε έτσι ώστε να γίνουν 4-5 αντίστοιχα πάρκα σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας. Στη Δραπετσώνα, το Αιγάλεω, την Κυψέλη, στον Κολωνό, τους Αμπελόκηπους... Το Σέντραλ Παρκ στη Νέα Υόρκη είναι 3.500 στρέμματα και το Χάιντ Παρκ στο Λονδίνο 2.500, τι να το κάνουμε εμείς ένα πάρκο 4.000 στρεμμάτων πάνω στη θάλασσα; Και τέλος πάντων, αν μας περισσεύουν τα κρατικά λεφτά, αντί να διορίσουμε 800 κηπουρούς (τόσους θέλει ένα πάρκο 4.000 στρεμμάτων) ας τα ρίξουμε στη παραλία και να κάνουν εκεί τις βόλτες τους οι κάτοικοι των Νοτίων προαστίων. Τα φαραωνικά σχέδια των πολιτικών μάς έφεραν εδώ που μας έφεραν. Ας μην τους δίνουμε άλλο έδαφος.
http://www.protagon.gr/
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
Six Reasons Why I’m Not On Facebook
, By Wired UK’s Editor
* By David Rowan, Wired UK Email Author
* September 18, 2010 |
* 8:03 am |
* Categories: Internet Culture & Etiquette, Letter From the UK, Social Media
*
Six reasons I'm avoiding Facebook
“David, you’re sounding like an old dude!” Matt Flannery, who runs social-lending website Kiva, couldn’t understand when I explained that, no, I wouldn’t be keeping in touch with him via Facebook. “What are you worried about?” he teased in a break at the PINC conference in Holland. “Only old guys get worked up about privacy.”
Well, Matt, I admit I’m the wrong side of 30, and that I still avoid using emoticons in formal correspondence. But let me explain why I’m not active on Facebook, nor sharing my credit-card purchases on Blippy, nor allowing Google Buzz to mine my contacts list, nor even publishing my DNA on 23andMe.com. My cautious use of the social networks has nothing to do with paranoia about privacy; and yes, I celebrate the unprecedented transparency and connectivity that these services can empower. But what’s increasingly bothering me is the wider social and political cost of our ever-greater enmeshment in these proprietary networks. Here are half a dozen reasons why.
1) Private companies aren’t motivated by your best interests
Facebook and Google exist to make money, by selling advertisers the means to target you with ever greater precision. That explains the endless series of “privacy” headlines, as these unregulated businesses push boundaries to make it easier for paying third parties to access your likes, interests, photos, social connections and purchasing intentions. That’s why Facebook has made it harder for users to understand exactly what they’re giving away — why, for instance, its privacy policy has grown from 1,004 words in 2005 to 5,830 words today (by comparison, as the New York Times has pointed out, the U.S. Constitution is 4,543). Founder Mark Zuckerberg once joked dismissively about the “dumb fucks” who “trust me”. I admire the business Zuckerberg’s built; but I don’t trust him.
2) They make it harder to reinvent yourself
“When you’re young, you make mistakes and you do some stupid stuff,” President Obama warned high-school students in Virginia last September. “Be careful about what you post on Facebook, because in the YouTube age whatever you do will be pulled up later somewhere in your life.” He’s right: anything posted online might come to haunt you permanently, yet all of us need space to grow. As the writer Jaron Lanier said in a recent lecture, if Robert Zimmerman, of small-town Hibbing, Minnesota, had had a Facebook profile, could he really have re-created himself as the New York beatnik Bob Dylan
3) Information you supply for one purpose will invariably be used for another …
Phone up to buy a pizza, and the order-taker’s computer gives her access to your voting record, employment history, library loans — all “just wired into the system” for your convenience. She’ll suggest a tofu pizza as she knows about your 42-inch waist, she’ll add a delivery surcharge because a nearby robbery yesterday puts you in “an orange zone” — and she’ll be on her guard because you’ve checked out the library book Dealing With Depression. This is where the American Council for Civil Liberties sees consumerism going — watch its pizza video online — and it’s not to hard to believe. Already surveys suggest that 35 percent of firms are rejecting applicants because of information found on social networks. What makes you think you can control what happens to your personal data?
4) … and there’s a good chance it will be used against you
Mark Zuckerberg would like to suggest that, in an ever more transparent world, “you have one identity — the days of you having a different image for your work friends or co-workers and for the other people you know are probably coming to an end pretty quickly.” That suits his purpose — but in our multi-layered lives it’s just not true. A vindictive ex-partner, or a workplace rival, or a health insurer, or a political opponent, may selectively expose information to your detriment – powerfully re-framing your identity in a way you would consider dishonest.
5) People screw up, and give away more than they realise
To understand how much personal information Facebook users are inadvertently sharing, visit youropenbook.org and search for phrases such as “cheated on my wife” or “my new mobile number is” or “feeling horny“. I’ll bet that most of the people whose intimate details you’ll get to read are unaware that their updates are being shared quite so openly. Have they genuinely given Zuckerberg their informed consent?
6) And besides, why should we let businesses privatize our social discourse?
Some day you should take time to read those 5,830 words: it’s Facebook that owns the rights to do as it pleases with your data, and to sell access to it to whoever is willing to pay. Yes, it’s free to join — but with half a billion of us now using it to connect, it’s worth asking ourselves how far this “social utility” (its own term) is really acting in the best interests of society.
Don’t take my word, Matt — young internet users themselves are increasingly wary of the social networks’ use of their private data. A recent study by the Pew Internet and American Life Project — a decent sample of some 2,253 Americans — found that 44 percent of Generation Y (aged 18 to 29) now limit their online personal information, compared with 33 percent of internet users between ages 30 to 49. And three-quarters of younger social-networkers have adjusted their privacy settings to limit what they share.
Call me uncool — but that’s a trend I’m happy to share with my friends. In person.
David Rowan is the editor of Wired UK magazine. He also writes The Digital Life, a monthly tech column in our sister Conde Nast magazine, GQ. This column originally appeared in CG’s September issue.
Read More http://www.wired.com/epicenter/2010/09/six-reasons-why-wired-uks-editor-isnt-on-facebook/#ixzz0zuVXANxC
* By David Rowan, Wired UK Email Author
* September 18, 2010 |
* 8:03 am |
* Categories: Internet Culture & Etiquette, Letter From the UK, Social Media
*
Six reasons I'm avoiding Facebook
“David, you’re sounding like an old dude!” Matt Flannery, who runs social-lending website Kiva, couldn’t understand when I explained that, no, I wouldn’t be keeping in touch with him via Facebook. “What are you worried about?” he teased in a break at the PINC conference in Holland. “Only old guys get worked up about privacy.”
Well, Matt, I admit I’m the wrong side of 30, and that I still avoid using emoticons in formal correspondence. But let me explain why I’m not active on Facebook, nor sharing my credit-card purchases on Blippy, nor allowing Google Buzz to mine my contacts list, nor even publishing my DNA on 23andMe.com. My cautious use of the social networks has nothing to do with paranoia about privacy; and yes, I celebrate the unprecedented transparency and connectivity that these services can empower. But what’s increasingly bothering me is the wider social and political cost of our ever-greater enmeshment in these proprietary networks. Here are half a dozen reasons why.
1) Private companies aren’t motivated by your best interests
Facebook and Google exist to make money, by selling advertisers the means to target you with ever greater precision. That explains the endless series of “privacy” headlines, as these unregulated businesses push boundaries to make it easier for paying third parties to access your likes, interests, photos, social connections and purchasing intentions. That’s why Facebook has made it harder for users to understand exactly what they’re giving away — why, for instance, its privacy policy has grown from 1,004 words in 2005 to 5,830 words today (by comparison, as the New York Times has pointed out, the U.S. Constitution is 4,543). Founder Mark Zuckerberg once joked dismissively about the “dumb fucks” who “trust me”. I admire the business Zuckerberg’s built; but I don’t trust him.
2) They make it harder to reinvent yourself
“When you’re young, you make mistakes and you do some stupid stuff,” President Obama warned high-school students in Virginia last September. “Be careful about what you post on Facebook, because in the YouTube age whatever you do will be pulled up later somewhere in your life.” He’s right: anything posted online might come to haunt you permanently, yet all of us need space to grow. As the writer Jaron Lanier said in a recent lecture, if Robert Zimmerman, of small-town Hibbing, Minnesota, had had a Facebook profile, could he really have re-created himself as the New York beatnik Bob Dylan
3) Information you supply for one purpose will invariably be used for another …
Phone up to buy a pizza, and the order-taker’s computer gives her access to your voting record, employment history, library loans — all “just wired into the system” for your convenience. She’ll suggest a tofu pizza as she knows about your 42-inch waist, she’ll add a delivery surcharge because a nearby robbery yesterday puts you in “an orange zone” — and she’ll be on her guard because you’ve checked out the library book Dealing With Depression. This is where the American Council for Civil Liberties sees consumerism going — watch its pizza video online — and it’s not to hard to believe. Already surveys suggest that 35 percent of firms are rejecting applicants because of information found on social networks. What makes you think you can control what happens to your personal data?
4) … and there’s a good chance it will be used against you
Mark Zuckerberg would like to suggest that, in an ever more transparent world, “you have one identity — the days of you having a different image for your work friends or co-workers and for the other people you know are probably coming to an end pretty quickly.” That suits his purpose — but in our multi-layered lives it’s just not true. A vindictive ex-partner, or a workplace rival, or a health insurer, or a political opponent, may selectively expose information to your detriment – powerfully re-framing your identity in a way you would consider dishonest.
5) People screw up, and give away more than they realise
To understand how much personal information Facebook users are inadvertently sharing, visit youropenbook.org and search for phrases such as “cheated on my wife” or “my new mobile number is” or “feeling horny“. I’ll bet that most of the people whose intimate details you’ll get to read are unaware that their updates are being shared quite so openly. Have they genuinely given Zuckerberg their informed consent?
6) And besides, why should we let businesses privatize our social discourse?
Some day you should take time to read those 5,830 words: it’s Facebook that owns the rights to do as it pleases with your data, and to sell access to it to whoever is willing to pay. Yes, it’s free to join — but with half a billion of us now using it to connect, it’s worth asking ourselves how far this “social utility” (its own term) is really acting in the best interests of society.
Don’t take my word, Matt — young internet users themselves are increasingly wary of the social networks’ use of their private data. A recent study by the Pew Internet and American Life Project — a decent sample of some 2,253 Americans — found that 44 percent of Generation Y (aged 18 to 29) now limit their online personal information, compared with 33 percent of internet users between ages 30 to 49. And three-quarters of younger social-networkers have adjusted their privacy settings to limit what they share.
Call me uncool — but that’s a trend I’m happy to share with my friends. In person.
David Rowan is the editor of Wired UK magazine. He also writes The Digital Life, a monthly tech column in our sister Conde Nast magazine, GQ. This column originally appeared in CG’s September issue.
Read More http://www.wired.com/epicenter/2010/09/six-reasons-why-wired-uks-editor-isnt-on-facebook/#ixzz0zuVXANxC
Σάββατο 21 Αυγούστου 2010
Top 7 Psychological Defense Mechanisms
In every human being, intrapsychic conflicts are bound to occur, usually because of sexual and aggressive impulses and tension. Usually, (or maybe hopefully), these conflicts are resolved by themselves in a short amount of time; however sometimes this is not the case. Every now and then, our internal conflicts can last for long periods of times, and can potentially cause us great harm. Oftentimes anxiety can wear and tear at us, and should not be underestimated. Fortunately, our body has defense mechanisms to defend us from unpleasant emotions and feelings, such as anxiety. These are 7 of them:
1. Rationalization
Rationlization
Rationalization is something that every human being does, probably on a daily basis. Rationalization is defined as “Creating false but plausible excuses to justify unacceptable behavior.” An example of this would be a student stealing money from a wealthy friend of his, telling himself “Well he is rich, he can afford to lose it.”
2. Identification
Identification
Identification is defined as “Bolstering self-esteem by forming an imaginary or real alliance with some person or group.” This is a fairly common method of attempting to forget about ones troubles, happens fairly often, especially in insecure people. A person joining a sports team, fraternity, social clique or even subcultures are all examples of this.
3. Displacement
Displacement
Displacement is defined as “Diverting emotional feelings (usually anger) from their original source to a substitute target.” This frequently occurs in families, where we often see the father getting mad at the mother. The mother then takes her anger out on her son, the son in turn yells at his little sister, the little sister kicks the dog, and the dog bites the cat. Another example would obviously be a boxer taking out his frustration on a punching bag or an opponent.
4. Projection
Projection
Projection is defined as “Attributing one’s own thoughts, feelings, or motives to another.” This characteristic is not uncommon, and we have probably all witnessed it. An angry man might accuse others of being hostile and antagonistic. Another example might be a con-artist might be under the impression that everyone else is trying to con him or her.
5. Regression
Regression
Regression is defined as “A reversion to immature patterns of behavior.” There are plenty of examples of this (and we all know a couple we are guilty of). One of the more obvious examples might be a teenager not allowed to go on a trip for spring break, so he or she might throw a temper tantrum and scream and cry at his or her parents. Conversely, a teenager might revert back to infant behavior to receive sympathy from his or her parents.
6. Reaction Formation
Reactionformation
Reaction formation is one of the odder defense mechanisms, as it entails behaving completely contrary to how one truly feels. It is defined as “Behaving in a way that is exactly the opposite of one’s true feelings.” We see this all the time in relationships, where “I despise him” becomes “I love him.” Similarly, a boss might give an employee who he is frustrated with a raise.
7. Repression
Repression
Repression underlies all the others, and it is possibly the oddest of them all. Repression is defined by “Keeping distressing thoughts and feelings buried in the unconscious.” There has been much controversy over repressed memories, and many court cases as a result of this. A little girl’s memory of being molested when she was a toddler might become a repressed memory. The little girl will completely forget about this experience, until the memory might resurface years later. The trouble is, there have been various accounts of memories resurfacing that have no truth or bearing to them. Repressed memories then are unreliable and oftentimes untrue. Conversely; there have been several cases of repressed memories being accurate; one must simply take an account of a repressed memory with a grain of salt.
Sources: Weiten, Wayne. Psychology: Themes and Variations. Thomson Wadsworth.
Contributor: GeorgeT
1. Rationalization
Rationlization
Rationalization is something that every human being does, probably on a daily basis. Rationalization is defined as “Creating false but plausible excuses to justify unacceptable behavior.” An example of this would be a student stealing money from a wealthy friend of his, telling himself “Well he is rich, he can afford to lose it.”
2. Identification
Identification
Identification is defined as “Bolstering self-esteem by forming an imaginary or real alliance with some person or group.” This is a fairly common method of attempting to forget about ones troubles, happens fairly often, especially in insecure people. A person joining a sports team, fraternity, social clique or even subcultures are all examples of this.
3. Displacement
Displacement
Displacement is defined as “Diverting emotional feelings (usually anger) from their original source to a substitute target.” This frequently occurs in families, where we often see the father getting mad at the mother. The mother then takes her anger out on her son, the son in turn yells at his little sister, the little sister kicks the dog, and the dog bites the cat. Another example would obviously be a boxer taking out his frustration on a punching bag or an opponent.
4. Projection
Projection
Projection is defined as “Attributing one’s own thoughts, feelings, or motives to another.” This characteristic is not uncommon, and we have probably all witnessed it. An angry man might accuse others of being hostile and antagonistic. Another example might be a con-artist might be under the impression that everyone else is trying to con him or her.
5. Regression
Regression
Regression is defined as “A reversion to immature patterns of behavior.” There are plenty of examples of this (and we all know a couple we are guilty of). One of the more obvious examples might be a teenager not allowed to go on a trip for spring break, so he or she might throw a temper tantrum and scream and cry at his or her parents. Conversely, a teenager might revert back to infant behavior to receive sympathy from his or her parents.
6. Reaction Formation
Reactionformation
Reaction formation is one of the odder defense mechanisms, as it entails behaving completely contrary to how one truly feels. It is defined as “Behaving in a way that is exactly the opposite of one’s true feelings.” We see this all the time in relationships, where “I despise him” becomes “I love him.” Similarly, a boss might give an employee who he is frustrated with a raise.
7. Repression
Repression
Repression underlies all the others, and it is possibly the oddest of them all. Repression is defined by “Keeping distressing thoughts and feelings buried in the unconscious.” There has been much controversy over repressed memories, and many court cases as a result of this. A little girl’s memory of being molested when she was a toddler might become a repressed memory. The little girl will completely forget about this experience, until the memory might resurface years later. The trouble is, there have been various accounts of memories resurfacing that have no truth or bearing to them. Repressed memories then are unreliable and oftentimes untrue. Conversely; there have been several cases of repressed memories being accurate; one must simply take an account of a repressed memory with a grain of salt.
Sources: Weiten, Wayne. Psychology: Themes and Variations. Thomson Wadsworth.
Contributor: GeorgeT
Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010
ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ!!!! ΜΟΛΙΣ 768,009 ΟΙ ΔΗΜΌΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ...
Επτακόσιες εξήντα οκτώ χιλιάδες και εννέα δημόσιοι υπάλληλοι απογράφηκαν, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία που παρουσίασαν οι υπουργοί Εσωτερικών και Οικονομικών. Στα στοιχεία δεν περιλαμβάνονται τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, για την απογραφή των οποίων δε δόθηκε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. «Οι αριθμοί διαψεύδουν μια συστηματική και χρόνια παραποίηση, διαστρέβλωση της πραγματικότητας με τα περί 1,5 - 2 ακόμη και 2,5 εκατ. δημοσίων υπαλλήλων. Αποδεικνύεται ότι τόσο σε αριθμό όσο και σε μισθολογική δαπάνη είμαστε κάτω από το μέσο όρο της Ε.Ε.» ανακοίνωσε από την πλευρά της η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΕΔΥ).
Ηλικιακά, σύμφωνα με την απογραφή, μικρότεροι των 20 ετών είναι 4.174 δημόσιοι υπάλληλοι, από 20 ως 30 χρόνων είναι 86.246, από 30 ως 40 φτάνουν τους 205.277, από 40 ως 50 καταμετρήθηκαν 258.280 εργαζόμενοι, από 50 ως 60 ετών 168.958, ενώ άνω των 60 ετών εγγράφηκαν στο σύστημα του υπουργείου Εσωτερικών 43.743.
Ως μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου, δικαστικοί λειτουργοί και δημόσιοι λειτουργοί εγγράφηκαν 625.738 άνθρωποι, δηλαδή ποσοστό 82% του συνολικού αριθμού. Επίσης, 53.833 εργαζόμενοι (7%) καταχώρησαν το ΑΦΜ τους ως υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ενώ ως υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου δηλώθηκαν 44.811 (6%). Ακόμη, ως συμβασιούχοι έργου εγγράφηκαν 14.345 (2%), αιρετοί δήλωσαν 12.609 (2%), επι θητεία 7.495 (1%) ενώ οι ωρομίσθιοι και ημερομίσθιοι έφτασαν τους 4.614 (1%). Ως μετακλητοί καταχωρήθηκαν στην απογραφή 1.175, με έμμισθη εντολή 1.003, ως μέλη διοικητικών συμβουλίων 493 ενώ ως πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι, διοικητές και υποδιοικητές οργανισμών 380.
Ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε ότι τα στοιχεία αυτά είναι σημαντικά για την ολοκλήρωση της ενιαίας αρχής πληρωμών που θα αρχίσει πιλοτικά τον Οκτώβριο, παράλληλα με το ισχύον σύστημα. Από το 2011 θα πληρώνονται όλοι από την ενιαία αρχή πληρωμών. Ο κ. Ραγκούσης σημείωσε ακόμα ότι από τους ελεγκτές της τρόικας δεν τέθηκε θέμα κατάργησης οργανικών θέσεων στο Δημόσιο. Ωστόσο, όπως είπε ο υπουργός Εσωτερικών, «όπου χρειαστεί και με βάση την αξιολόγηση των στοιχείων θα γίνουν συγχωνεύσεις και μετακινήσεις προσωπικού». Από την πλευρά του ο κ. Παπακωνσταντίνου τόνισε ότι με την απογραφή θα υπάρχει εικόνα για την ακριβή μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων σ' ένα καθεστώς απόλυτης διαφάνειας.
Μετά την ανακοίνωση των συγκεντρωτικών στοιχείων, η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία σημειώνει τα εξής:
«Οι αριθμοί διαψεύδουν μια συστηματική και χρόνια παραποίηση, διαστρέβλωση της πραγματικότητας με τα περί 1,5 - 2 ακόμη και 2,5 εκατ. Δημοσίων Υπαλλήλων. Αποδεικνύεται ότι τόσο σε αριθμό όσο και σε μισθολογική δαπάνη είμαστε κάτω από το Μ.Ο. της Ε.Ε. Είναι ώρα από την προπαγάνδα να έρθουμε στην ουσία. Συγκεκριμένα:
* Στον τερματισμό της πολιτικής απαξίωσης των Δημοσίων Υπηρεσιών για τη διευκόλυνση της ιδιωτικοποίησής τους. Δηλαδή της εμπορευματοποίησης των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών και την επιβάρυνση των πολιτών με δυσβάσταχτο κόστος για τα μείζονα και αναγκαία για αξιοπρεπή διαβίωση.
* Στη δημοκρατική αναδιοργάνωση και την παραγωγική ανασυγκρότηση της Δημόσιας Διοίκησης, που σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, ξερίζωμα των λογικών περί κράτους - λάφυρου, του εκάστοτε νικητή των εκλογών.
* Στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβής, εκσυγχρονισμό μέσων και διαρκή εκπαίδευση, ανανέωση δυναμικού και δυνατοτήτων, αξιοκρατία.
* Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με σαφείς προτάσεις, συγκεκριμένες θέσεις και διεκδικήσεις, σταθερά επιδιώκει την αύξηση της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δημόσιων και κοινωνικών υπηρεσιών, τον απεγκλωβισμό από οποιαδήποτε λειτουργία ή διαδικασία που βρίσκεται στο πλέγμα ιδιωτικών, παρασιτικών ή αδιαφανών, πρακτικών ενός φθαρμένου και σε κρίση συστήματος.
»
Ηλικιακά, σύμφωνα με την απογραφή, μικρότεροι των 20 ετών είναι 4.174 δημόσιοι υπάλληλοι, από 20 ως 30 χρόνων είναι 86.246, από 30 ως 40 φτάνουν τους 205.277, από 40 ως 50 καταμετρήθηκαν 258.280 εργαζόμενοι, από 50 ως 60 ετών 168.958, ενώ άνω των 60 ετών εγγράφηκαν στο σύστημα του υπουργείου Εσωτερικών 43.743.
Ως μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου, δικαστικοί λειτουργοί και δημόσιοι λειτουργοί εγγράφηκαν 625.738 άνθρωποι, δηλαδή ποσοστό 82% του συνολικού αριθμού. Επίσης, 53.833 εργαζόμενοι (7%) καταχώρησαν το ΑΦΜ τους ως υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ενώ ως υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου δηλώθηκαν 44.811 (6%). Ακόμη, ως συμβασιούχοι έργου εγγράφηκαν 14.345 (2%), αιρετοί δήλωσαν 12.609 (2%), επι θητεία 7.495 (1%) ενώ οι ωρομίσθιοι και ημερομίσθιοι έφτασαν τους 4.614 (1%). Ως μετακλητοί καταχωρήθηκαν στην απογραφή 1.175, με έμμισθη εντολή 1.003, ως μέλη διοικητικών συμβουλίων 493 ενώ ως πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι, διοικητές και υποδιοικητές οργανισμών 380.
Ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε ότι τα στοιχεία αυτά είναι σημαντικά για την ολοκλήρωση της ενιαίας αρχής πληρωμών που θα αρχίσει πιλοτικά τον Οκτώβριο, παράλληλα με το ισχύον σύστημα. Από το 2011 θα πληρώνονται όλοι από την ενιαία αρχή πληρωμών. Ο κ. Ραγκούσης σημείωσε ακόμα ότι από τους ελεγκτές της τρόικας δεν τέθηκε θέμα κατάργησης οργανικών θέσεων στο Δημόσιο. Ωστόσο, όπως είπε ο υπουργός Εσωτερικών, «όπου χρειαστεί και με βάση την αξιολόγηση των στοιχείων θα γίνουν συγχωνεύσεις και μετακινήσεις προσωπικού». Από την πλευρά του ο κ. Παπακωνσταντίνου τόνισε ότι με την απογραφή θα υπάρχει εικόνα για την ακριβή μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων σ' ένα καθεστώς απόλυτης διαφάνειας.
Μετά την ανακοίνωση των συγκεντρωτικών στοιχείων, η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία σημειώνει τα εξής:
«Οι αριθμοί διαψεύδουν μια συστηματική και χρόνια παραποίηση, διαστρέβλωση της πραγματικότητας με τα περί 1,5 - 2 ακόμη και 2,5 εκατ. Δημοσίων Υπαλλήλων. Αποδεικνύεται ότι τόσο σε αριθμό όσο και σε μισθολογική δαπάνη είμαστε κάτω από το Μ.Ο. της Ε.Ε. Είναι ώρα από την προπαγάνδα να έρθουμε στην ουσία. Συγκεκριμένα:
* Στον τερματισμό της πολιτικής απαξίωσης των Δημοσίων Υπηρεσιών για τη διευκόλυνση της ιδιωτικοποίησής τους. Δηλαδή της εμπορευματοποίησης των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών και την επιβάρυνση των πολιτών με δυσβάσταχτο κόστος για τα μείζονα και αναγκαία για αξιοπρεπή διαβίωση.
* Στη δημοκρατική αναδιοργάνωση και την παραγωγική ανασυγκρότηση της Δημόσιας Διοίκησης, που σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, ξερίζωμα των λογικών περί κράτους - λάφυρου, του εκάστοτε νικητή των εκλογών.
* Στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβής, εκσυγχρονισμό μέσων και διαρκή εκπαίδευση, ανανέωση δυναμικού και δυνατοτήτων, αξιοκρατία.
* Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με σαφείς προτάσεις, συγκεκριμένες θέσεις και διεκδικήσεις, σταθερά επιδιώκει την αύξηση της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δημόσιων και κοινωνικών υπηρεσιών, τον απεγκλωβισμό από οποιαδήποτε λειτουργία ή διαδικασία που βρίσκεται στο πλέγμα ιδιωτικών, παρασιτικών ή αδιαφανών, πρακτικών ενός φθαρμένου και σε κρίση συστήματος.
»
Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010
Πρόστιμο 12,5 εκατ. ευρώ στην Carrefour από την Επιτροπή Ανταγωνισμού
Πρόστιμο 12,5 εκατ. ευρώ επέβαλε η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην Carrefour Μαρινόπουλος Α.Ε. για εναρμονισμένη πρακτική στον καθορισμό τιμών πώλησης και προμηθειών. Από τη μεριά της η εταιρεία τονίζει ότι σέβεται τον θεσμικό ρόλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού και προσθέτει ότι επιφυλάσσεται για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματος της.
Όπως αναφέρεται σε επίσημη ανακοίνωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η εταιρεία καταδικάστηκε ομόφωνα διότι "καθόριζε τις τιμές μεταπώλησης στο δίκτυο δικαιόχρησης (franchise) για τη λειτουργία καταστημάτων «5’Mαρινόπουλος». Επίσης διότι περιόριζε τις διασταυρούμενες πωλήσεις μεταξύ των διανομέων και δικαιοδόχων εντός του συστήματος (σε συνδυασμό με ρήτρες αποκλειστικής προμήθειας)".
Σύμφωνα με την Επιτροπή, η Carrefour εφάρμοζε πολιτικές καθορισμού τιμών μεταπώλησης, αφενός μέσω συμβατικών ρητρών που δέσμευαν τους δικαιοδόχους να ακολουθούν κατά κανόνα τις προτεινόμενες από αυτήν τιμές λιανικής πώλησης των προϊόντων τους, και αφετέρου μέσω ηλεκτρονικού συστήματος που – κατά την πρώιμη φάση λειτουργίας του – καθιστούσε τη διαχείριση τιμών ιδιαίτερα δυσχερή και χρονοβόρα στην πράξη, επιτείνοντας έτσι τη διαρθρωτική ακαμψία των τιμών.
Η Επιτροπή υποχρέωσε την εταιρεία να παύσει τις διαπιστωθείσες παραβάσεις και την απείλησε σε περίπτωση συνέχισης ή επανάληψης των παραβάσεων, με χρηματική ποινή ύψους 10.000 ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσής της. Πρόκειται για τη δεύτερη κατά σειρά καταδίκη της ελληνικής θυγατρικής της πολυεθνικής Carrefour.
Προηγήθηκε η «υπόθεση DIA», στην οποία επιδικάστηκε πρόστιμο πέντε εκατομμυρίων ευρώ. Το θέμα ξεκίνησε μετά από καταγγελίες των εταιρειών Σίσκος Γκρουπ Α.Ε., Θεσσαλονίκη Σούπερ Μάρκετ, Ακρίτας και Ακρίτας Υπεραγορά περί παράβασης των κανόνων ανταγωνισμού από την επιχείρηση Carrefour Μαρινόπουλος. Η καταγγελία αφορούσε το σύστημα δικαιόχρησης (franchise) στην αλυσίδα 5 Μαρινόπουλος.
Η ανακοίνωση της εταιρείας
«Σεβόμαστε το θεσμικό ρόλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ωστόσο θα θέλαμε να εκφράσουμε την έκπληξή μας για το περιεχόμενο της απόφασης. Σε κάθε περίπτωση, επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμά μας απέναντι σε αυτήν την απόφαση, την οποία θεωρούμε καταφανώς άδικη.
Ο Όμιλος Carrefour Μαρινόπουλος αποτελεί τη μεγαλύτερη αλυσίδα λιανεμπορίου στη χώρα μας και έναν από τους μεγαλύτερους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, με περισσότερους από 15.500 εργαζομένους, που θα συνεχίσει την αναπτυξιακή του πορεία, στηρίζοντας έμπρακτα την ελληνική οικονομία, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πελάτες και συνεργάτες του».
πηγή
enet.gr, 16:18 Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
Όπως αναφέρεται σε επίσημη ανακοίνωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η εταιρεία καταδικάστηκε ομόφωνα διότι "καθόριζε τις τιμές μεταπώλησης στο δίκτυο δικαιόχρησης (franchise) για τη λειτουργία καταστημάτων «5’Mαρινόπουλος». Επίσης διότι περιόριζε τις διασταυρούμενες πωλήσεις μεταξύ των διανομέων και δικαιοδόχων εντός του συστήματος (σε συνδυασμό με ρήτρες αποκλειστικής προμήθειας)".
Σύμφωνα με την Επιτροπή, η Carrefour εφάρμοζε πολιτικές καθορισμού τιμών μεταπώλησης, αφενός μέσω συμβατικών ρητρών που δέσμευαν τους δικαιοδόχους να ακολουθούν κατά κανόνα τις προτεινόμενες από αυτήν τιμές λιανικής πώλησης των προϊόντων τους, και αφετέρου μέσω ηλεκτρονικού συστήματος που – κατά την πρώιμη φάση λειτουργίας του – καθιστούσε τη διαχείριση τιμών ιδιαίτερα δυσχερή και χρονοβόρα στην πράξη, επιτείνοντας έτσι τη διαρθρωτική ακαμψία των τιμών.
Η Επιτροπή υποχρέωσε την εταιρεία να παύσει τις διαπιστωθείσες παραβάσεις και την απείλησε σε περίπτωση συνέχισης ή επανάληψης των παραβάσεων, με χρηματική ποινή ύψους 10.000 ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσής της. Πρόκειται για τη δεύτερη κατά σειρά καταδίκη της ελληνικής θυγατρικής της πολυεθνικής Carrefour.
Προηγήθηκε η «υπόθεση DIA», στην οποία επιδικάστηκε πρόστιμο πέντε εκατομμυρίων ευρώ. Το θέμα ξεκίνησε μετά από καταγγελίες των εταιρειών Σίσκος Γκρουπ Α.Ε., Θεσσαλονίκη Σούπερ Μάρκετ, Ακρίτας και Ακρίτας Υπεραγορά περί παράβασης των κανόνων ανταγωνισμού από την επιχείρηση Carrefour Μαρινόπουλος. Η καταγγελία αφορούσε το σύστημα δικαιόχρησης (franchise) στην αλυσίδα 5 Μαρινόπουλος.
Η ανακοίνωση της εταιρείας
«Σεβόμαστε το θεσμικό ρόλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ωστόσο θα θέλαμε να εκφράσουμε την έκπληξή μας για το περιεχόμενο της απόφασης. Σε κάθε περίπτωση, επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμά μας απέναντι σε αυτήν την απόφαση, την οποία θεωρούμε καταφανώς άδικη.
Ο Όμιλος Carrefour Μαρινόπουλος αποτελεί τη μεγαλύτερη αλυσίδα λιανεμπορίου στη χώρα μας και έναν από τους μεγαλύτερους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, με περισσότερους από 15.500 εργαζομένους, που θα συνεχίσει την αναπτυξιακή του πορεία, στηρίζοντας έμπρακτα την ελληνική οικονομία, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πελάτες και συνεργάτες του».
πηγή
enet.gr, 16:18 Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
the Fear
Lily Allen "The Fear." mk II from phil tidy on Vimeo.
The Fear lyrics
Songwriters: Allen, Lily; Kurstin, Gregory;
I want to be rich and I want lots of money
I don't care about clever I don't care about funny
I want loads of clothes and fuckloads of diamonds
I heard people die while they are trying to find them
And I'll take my clothes off and it will be shameless
'Cuz everyone knows that's how you get famous
I'll look at the sun and I'll look in the mirror
I'm on the right track, yeah I'm on to a winner
I don't know what's right and what's real anymore
And I don't know how I'm meant to feel anymore
And when do you think it will all become clear?
'Cuz I'm being taken over by the Fear
Life's about film stars and less about mothers
It's all about fast cars and cussing each other
But it doesn't matter cause I'm packing plastic
And that's what makes my life so fucking fantastic
And I am a weapon of massive consumption
And its not my fault it's how I'm programmed to function
I'll look at the sun and I'll look in the mirror
I'm on the right track, yeah we're on to a winner
I don't know what's right and what's real anymore
And I don't know how I'm meant to feel anymore
And when do you think it will all become clear?
'Cuz I'm being taken over by the Fear
Forget about guns and forget ammunition
'Cuz I'm killing them all on my own little mission
Now I'm not a saint but I'm not a sinner
Now everything is cool as long as I'm getting thinner
I don't know what's right and what's real anymore
And I don't know how I'm meant to feel anymore
And when do you think it will all become clear?
'Cuz I'm being taken over by the Fear
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)