Κατάρ(α) στους δημοσιογράφους!

του Σταύρου Θεοδωράκη

Θα φυτέψουν πλατύφυλλους φοίνικες ή φοίνικες-xουρμαδιές;



Αυτό είναι και το μόνο ερώτημα που άφησαν αναπάντητο οι δημοσιογράφοι στο θέμα της αξιοποίησης του παλαιού αεροδρoμίου του Ελληνικού από τους σεΐχηδες του Κατάρ. Όλα τα υπόλοιπα απαντήθηκαν. Θα γίνει ένα καζίνο στιλ Τέξας όπως βλέπεις το παλαιό αεροδρόμιο αριστερά και άλλο ένα σε ρώσικο στιλ στην δεξιά άκρη. Θα γίνει ένα ξενοδοχείο σε στιλ Τσιραχάντ Παλλάς και ένα σε στιλ Οριάν Εξπρές. Θα γίνει μια πίστα πατινάζ (καλλιτεχνικού;), ένα μεγάλο εμπορικό «Vovos – Katar», ένα ελικοδρόμιο για τον Αμπράμοβιτς (άσχετο αλλά οι έλληνες ρεπόρτερ όπου υπάρχει χρήμα βάζουν και έναν Αμπράμοβιτς). Θα γίνει και μια πίστα για την εκγύμναση άγριων γερακιών (είναι η αγαπημένη ενασχόληση των Καταριανών). Και μετά έχουμε και την αξιοποίηση της παραλίας. Θα γίνουν 5 μαρίνες (ίσως και δέκα). Μια μεγάλη (για να χωράει το γιοτ του Αμπράμοβιτς – που λέγαμε), μια πιο μεγάλη για το γιοτ του Σεΐχη Χαμάντ Αλ Θανί και τρεις άλλες μικρότερες. Για Ευρωπαίους, Άραβες και Ισραηλινούς ξεχωριστά. Και αυτό με τους Ισραηλινούς είναι άσχετο, αλλά είναι το νέο φετίχ των Ελλήνων δημοσιογράφων, όπου υπάρχει επένδυση κρύβονται και Ισραηλινοί!

Εν ολίγοις και σύμφωνα πάντα με τους Έλληνες δημοσιογράφους, το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού θα γίνει σύντομα Μονακό. Μμμ… Εδώ, είναι η αλήθεια, υπάρχει μια διχογνωμία. Θα γίνει Μόντε Κάρλο ή Μαγιόρκα; Λας Βέγκας; Ντουμπάι; Μαυροβούνιο; Τενερίφη; Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Ανάλογα με τον σταθμό που ακούει ο καθένας μας και την εφημερίδα που διαβάζει, μπορεί να επιλέξει. Αυτό άλλωστε σημαίνει πλουραλισμός στη δημοσιογραφία. Ο κάθε δημοσιογράφος να έχει το δικό του ρεπορτάζ, τις δικές του πληροφορίες, εν ανάγκη τις δικές του φαντασιώσεις. Κι αν οι φαντασιώσεις του δεν συμφωνούν με την πραγματικότητα τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα.

Γιατί μπορεί να βγήκαν όσοι είχαν λόγο να βγουν (υπουργοί – υφυπουργοί - Σεΐχηδες – Εμίρηδες – κακομοίρηδες) και να διέψευσαν ότι έχει γίνει οποιαδήποτε συμφωνία για το παλιό αεροδρόμιο, αυτό όμως που έχει μάθει ο κόσμος είναι αυτά που έχουν πει οι δημοσιογράφοι. Μέχρι και το γκρέμισμα της παλιάς Φαντασίας στον Άλιμο που έγινε τον Μάιο συνδέθηκε με την «επένδυση των Σεΐχηδων». Όπως αποκάλυψε ένα ραδιοφωνικό τζιμάνι, την Φαντασία την γκρεμίσαμε για να καθαρίσουμε το τοπίο και να έρθουν οι Σεΐχηδες και να χτίσουν ανεμπόδιστα τα δικά τους μπουζούκια!

Και μετά από τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ των δημοσιογράφων ήρθαν οι διαμαρτυρίες των ενδιαφερομένων. Η αντιπολίτευση ως γνωστόν διαφωνεί (αφήστε που όλα αυτά συμφωνήθηκαν στη Νέα Υόρκη που είναι κοντά στη Ουάσιγκτον που είναι η έδρα του ΔΝΤ – τυχαίο; δεν νομίζω), διαφωνούν και οι δήμαρχοι της περιοχής οι οποίοι νομίζουν ότι το παλιό αεροδρόμιο τους ανήκει (με τον ίδιο τρόπο που ανήκει στο Πικέρμι η Αττική οδός). Ας βγούμε λοιπόν στους δρόμους να υπερασπισθούμε την ελληνικότητα του Ελληνικού και γιατί όχι, ας πάμε όλοι μαζί, με μπροστάρηδες τους δημοσιογράφους, να φυτέψουμε από ένα δεντράκι στο παλιό αεροδρόμιο. Τα σχέδια των Καταριανών δεν θα περάσουν.


ΥΓ: Και για να μιλήσω και για την ταμπακιέρα, στο θέμα του παλιού αεροδρομίου είμαι με τον Στέφανο Μάνο! Να κάνουμε ένα πάρκο 200-300 στρεμμάτων (288 στρέμματα είναι ο Εθνικός κήπος και το Ζάππειο μαζί!) και το υπόλοιπο να το αξιοποιήσουμε έτσι ώστε να γίνουν 4-5 αντίστοιχα πάρκα σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας. Στη Δραπετσώνα, το Αιγάλεω, την Κυψέλη, στον Κολωνό, τους Αμπελόκηπους... Το Σέντραλ Παρκ στη Νέα Υόρκη είναι 3.500 στρέμματα και το Χάιντ Παρκ στο Λονδίνο 2.500, τι να το κάνουμε εμείς ένα πάρκο 4.000 στρεμμάτων πάνω στη θάλασσα; Και τέλος πάντων, αν μας περισσεύουν τα κρατικά λεφτά, αντί να διορίσουμε 800 κηπουρούς (τόσους θέλει ένα πάρκο 4.000 στρεμμάτων) ας τα ρίξουμε στη παραλία και να κάνουν εκεί τις βόλτες τους οι κάτοικοι των Νοτίων προαστίων. Τα φαραωνικά σχέδια των πολιτικών μάς έφεραν εδώ που μας έφεραν. Ας μην τους δίνουμε άλλο έδαφος.



http://www.protagon.gr/